Wpływ suplementacji diety RRR-γ-tokoferolem na stężenia α- i γ-tokoferolu w surowicy i tkankach badano u szczurów z niedoborem witaminy E karmionych dietą zawierającą odpowiednie poziomy RRR-α-tokoferolu i stopniowane poziomy RRR-γ-tokoferolu przez okres 60 dni. Karmienie szczurów dietą z dodatkiem RRR-α-tokoferolu wywołało w przodomózgowiu, endoneurium kulszowym, mięśniach szkieletowych, sercu i wątrobie wyraźny wzrost stężenia α-tokoferolu. Z kolei żywienie szczurów dietą zawierającą ten sam poziom RRR-γ-tokoferolu powodowało niewielki wzrost stężenia γ-tokoferolu w mózgu, kości kulszowej, mięśniach szkieletowych, sercu i wątrobie oraz niewielki, ale istotny spadek stężenia α-tokoferolu we wszystkich badanych tkankach. U szczurów karmionych dietami zawierającymi stały poziom RRR-α-tokoferolu i stopniowany poziom RRR-γ-tokoferolu, stężenia α-tokoferolu we wszystkich tkankach były znacznie wyższe niż u szczurów karmionych dietą kontrolną zawierającą sam RRR-α-tokoferol. Im wyższy stosunek γ/α, tym bardziej wzrastały stężenia α-tokoferolu. Stwierdzono istotną dodatnią regresję liniową pomiędzy stosunkiem γ/α a stężeniem α- i γ-tokoferolu w większości badanych tkanek. Wyniki te wskazują, że gdy γ-tokoferol był dostarczany w sposób ciągły w diecie, γ-tokoferol gromadził się istotnie w tkankach, ale w znacznie mniejszym stopniu niż gdy szczury były karmione RRR-α-tokoferolem. Eksperymenty te wskazują również, że γ-tokoferol nie obniżał stężenia α-tokoferolu w surowicy i tkankach. Wręcz przeciwnie, suplementacja γ-tokoferolem indukowała wyraźny wzrost stężenia α-tokoferolu w surowicy i tkankach. Wyniki te sugerują, że istnieje związek między poziomami α- i γ-tokoferolu in vivo i że biopotencja α-tokoferolu powinna być ponownie oceniona, zwłaszcza gdy wysokie poziomy γ-tokoferolu były obecne w diecie.

.