Zespół Klinefeltera (47,XXY) jest najczęstszą aneuploidią chromosomów płciowych u mężczyzn. Dlatego tak ważne jest stworzenie eksperymentalnego modelu zwierzęcego, aby zbadać mechanizmy molekularne leżące u jego podłoża. Myszy z kariotypem 41,XXY zostały wyprodukowane poprzez kojarzenie samców typu dzikiego z chimerycznymi samicami niosącymi męskie embrionalne komórki macierzyste. Celem pracy było scharakteryzowanie fenotypu jąder u dorosłych myszy XXY oraz zbadanie ontogenezy utraty komórek rozrodczych u młodych myszy XXY. W pierwszym eksperymencie badano fenotypy jąder czterech dorosłych myszy XXY i czterech miotów kontrolnych (40,XY). Myszy XXY identyfikowano za pomocą hybrydyzacji Southern lub kariotypowania, a następnie potwierdzano za pomocą hybrydyzacji fluorescencyjnej in situ. Wyniki wykazały, że masa jąder u dorosłych myszy XXY (0,02 +/- 0,01 g) była dramatycznie zmniejszona w porównaniu z masą jąder w grupie kontrolnej (0,11 +/- 0,01 g). Chociaż nie stwierdzono istotnych różnic w poziomie testosteronu w osoczu, średnie poziomy LH i FSH w osoczu były podwyższone u dorosłych myszy XXY w porównaniu z kontrolami. Badanie histologiczne jąder dorosłych myszy XXY wykazało małe kanaliki nasienne z różnym stopniem wakuolizacji śródnabłonkowej i całkowitym brakiem komórek rozrodczych. W śródmiąższu obserwowano hipertrofię i hiperplazję komórek Leydiga. Badanie mikroskopem elektronowym wykazało komórki Sertoliego zawierające skąpą ilość cytoplazmy i nieregularne jądra z widocznymi jąderkami. Obszar połączeń między komórkami Sertoliego wydawał się prawidłowy. W niektórych kanalikach znaleziono gniazda najwyraźniej degenerujących się komórek Sertoliego. W drugim eksperymencie badano ontogenezę utraty komórek płciowych u młodocianych myszy XXY i ich miotu kontrolnego. Znaleziono spermatogonia, które okazały się morfologicznie normalne u młodocianych myszy XXY. Postępująca utrata komórek płciowych nastąpiła w ciągu 10 dni po urodzeniu. Doprowadziło to do braku komórek płciowych u dorosłych myszy XXY. Wnioskujemy, że postępująca utrata komórek płciowych we wczesnym okresie życia postnatalnego prowadzi do całkowitego braku komórek płciowych u dorosłych myszy XXY. Mysz XXY stanowi model eksperymentalny dla jej ludzkiego odpowiednika XXY, zespołu Klinefeltera.