21:1. Pan zwrócił uwagę na Sarę, jak obiecał, i Pan uczynił dla Sary to, co powiedział.

21:2. Sara poczęła i urodziła Abrahamowi syna w jego starości, w wyznaczonym czasie, o którym mówił Bóg.

21:3. Abraham nadał swojemu nowo narodzonemu synowi, którego urodziła mu Sara, imię Izaak.

21:4. A gdy jego syn Izaak miał osiem dni, Abraham obrzezał go, jak mu Bóg przykazał.

21:5. Teraz Abraham miał sto lat, gdy urodził mu się syn Izaak.

21:6. Sara powiedziała: „Bóg przyniósł mi śmiech; każdy, kto usłyszy, będzie się śmiał ze mną.”

21:7. I dodała:

„Któż by powiedział Abrahamowi, że Sara będzie ssać dzieci! Ja jednak urodziłam syna w jego starości.”

21:8. Dziecko urosło i zostało odstawione od piersi, a Abraham wyprawił wielką ucztę w dniu, w którym Izaak został odstawiony od piersi.

21:9. Sara ujrzała syna, którego Hagar Egipcjanka urodziła Abrahamowi, bawiącego się.

21:10. Rzekła do Abrahama: „Wypędź tę niewolnicę i jej syna, bo syn tej niewolnicy nie będzie miał udziału w dziedzictwie z moim synem Izaakiem.”

21:11. Sprawa ta bardzo zaniepokoiła Abrahama, gdyż dotyczyła jego syna.

21:12. Lecz Bóg powiedział do Abrahama: „Nie smuć się z powodu chłopca ani twojego niewolnika; cokolwiek powie ci Sara, zrób tak, jak mówi, bo właśnie przez Izaaka będzie dla ciebie kontynuowane potomstwo.

21:13. Co do syna kobiety-niewolnicy, to i z niego uczynię naród, bo on jest twoim potomstwem.”

21:14. Następnego dnia wczesnym rankiem Abraham wziął trochę chleba i bukłak z wodą i dał je Hagar. Położył je na jej ramieniu, razem z dzieckiem, i odesłał ją. I błąkała się po pustkowiu Beer-Szeby.

21:15. Gdy woda odeszła od skóry, zostawiła dziecko pod jednym z krzewów,

21:16. a sama poszła i usiadła w pewnej odległości, w odległości łuku, bo pomyślała: „Niech nie patrzę, jak dziecko umiera”. I siedząc tak z daleka, wybuchnęła płaczem.

21:17. Bóg usłyszał wołanie chłopca, a anioł Boży zawołał do Hagar z nieba i rzekł do niej: „Co cię trapi, Hagar? Nie bój się, bo Bóg wysłuchał wołania chłopca tam, gdzie on jest.

21:18. Chodź, podnieś chłopca i weź go za rękę, bo uczynię z niego wielki naród.”

21:19. Wtedy Bóg otworzył jej oczy i ujrzała studnię z wodą. Poszła i napełniła skórę wodą, i dała pić chłopcu.

21:20. Bóg był z chłopcem, a on dorastał; mieszkał na pustyni i został łucznikiem.

21:21. Mieszkał na pustkowiu Paran; a jego matka zdobyła dla niego żonę z ziemi egipskiej.

21:22. W tym czasie Abimelech i Fikol, wódz jego wojsk, powiedzieli do Abrahama: Bóg jest z tobą we wszystkim, co czynisz.

21:23. Dlatego przysięgnij mi tu na Boga, że nie będziesz postępował fałszywie ze mną ani z moimi krewnymi, lecz będziesz postępował ze mną i z ziemią, w której przebywałeś, tak lojalnie, jak ja postępowałem z tobą.”

21:24. I rzekł Abraham: „Przysięgam na to.”

21:25. Wtedy Abraham zganił Abimelecha za studnię wody, którą zagarnęli słudzy Abimelecha.

21:26. Lecz Abimelek powiedział: „Nie wiem, kto to uczynił; nie powiedziałeś mi o tym, ani nie słyszałem o tym aż do dnia dzisiejszego.”

21:27. Abraham wziął owce i woły i dał je Abimelechowi, a ci dwaj zawarli pakt.

21:28. Następnie Abraham postawił siedem owiec z trzody samych,

21:29. a Abimelek rzekł do Abrahama: „Co znaczy te siedem owiec, które postawiłeś?”

21:30. On odpowiedział: „Masz przyjąć ode mnie te siedem owiec jako dowód, że wykopałem tę studnię.”

21:31. Stąd miejsce to nazwano Beer-sheba , bo tam obaj złożyli przysięgę.

21:32. Gdy zawarli pakt w Beer-szebie, Abimelech i Fikol, wódz jego wojsk, odeszli i wrócili do ziemi filistyńskiej.

21:33. zasadził tamaryszek w Beer-szebie i wzywał tam imienia PANA, Boga wiecznego.

21:34. A Abraham przebywał w ziemi filistyńskiej przez długi czas.

Kiedy jest Rosz Haszana 2020? Kliknij tutaj, aby się dowiedzieć.

Należy zauważyć, że Księga Rodzaju 21 nie jest czytana w kongregacjach reformowanych, które rozpoczynają Rosz Haszana od czytania Księgi Rodzaju 22.

Tłumaczenie na język angielski zostało przedrukowane za zgodą z Tanakh The Holy Scriptures, opublikowanego przez Jewish Publication Society.

.