.

Materiały szewne

Materiał biowchłanialny

Inne

Wybór odpowiedniego materiału szewnego

Typy

• Szwy wchłanialne:
  • Szwy wchłanialne są wykonane z materiałów, które ulegają rozkładowi w tkankach po określonym czasie, który w zależności od szwu może wynosić od dziesięciu dni do czterech tygodni.
  • Są więc stosowane w wielu wewnętrznych tkankach ciała.
  • W większości przypadków trzy tygodnie są wystarczające, aby rana zamknęła się mocno.
  • Szew nie jest już potrzebny, a fakt jego zniknięcia jest zaletą, ponieważ w ciele nie pozostaje żaden obcy materiał i nie ma potrzeby, aby pacjent miał usuwane szwy.
• Szwy niewchłanialne:
  • Szwy niewchłanialne są wykonane z materiałów, które nie są metabolizowane przez organizm i dlatego są stosowane albo przy zamykaniu ran skóry, gdzie szwy mogą być usunięte po kilku tygodniach, albo w niektórych tkankach wewnętrznych, w których szwy wchłanialne nie są odpowiednie.
  • Tak jest na przykład w przypadku serca i naczyń krwionośnych, których rytmiczny ruch wymaga szwu, który pozostaje dłużej niż trzy tygodnie, aby dać ranie wystarczająco dużo czasu na zamknięcie.
  • Inne narządy, jak pęcherz moczowy, zawierają płyny, które sprawiają, że szwy wchłanialne znikają już po kilku dniach, zbyt wcześnie, aby rana mogła się zagoić.
  • Zapalenie spowodowane przez obce białko w szwach wchłanialnych może wzmacniać bliznowacenie, więc jeśli szwy usuwalne są mniej antygenowe, to stanowiłyby sposób na zmniejszenie bliznowacenia.

Mechanizm

Kotwica jest wprowadzana do kości, a szew mocuje się do ścięgna – w ten sposób mocując ścięgno do kości poprzez urządzenie szew-kotwica (rysunek poniżej)

Mechanizm achor szwu.

Charakterystyka szwu idealnego

Szew idealny posiada następujące cechy:

• Sterylny
• Uniwersalny (złożony z materiału, który może być użyty w każdej procedurze chirurgicznej)
• Powoduje minimalny uraz tkanki lub reakcję tkankową (tj. nieelektrolityczny, niekapilarny, niealergiczny, nierakotwórczy)
• Łatwy w obsłudze
• Trzyma się pewnie po zawiązaniu węzła (tj,
• Wysoka wytrzymałość na rozciąganie
• Korzystny profil absorpcji
• Odporny na infekcje

Niestety, w chwili obecnej żaden pojedynczy materiał nie może zapewnić wszystkich tych cech. W różnych sytuacjach i przy różnicach w składzie tkanek w całym organizmie, wymagania dotyczące odpowiedniego zamknięcia rany wymagają różnych właściwości szwów.źródło

Podstawowe cechy szwów

Wszystkie szwy powinny być produkowane w celu zapewnienia kilku podstawowych cech, jak poniżej:

• Sterylność
• Jednolita średnica i rozmiar
• Plastyczność dla ułatwienia obsługi i bezpieczeństwa węzła
• Jednolita wytrzymałość na rozciąganie według typu i rozmiaru szwu
• Wolność od substancji drażniących lub zanieczyszczeń, które mogłyby wywołać reakcję tkanki źródło

Inne cechy szwów

Następujące terminy opisują różne cechy związane z materiałem szwów:

• Wchłanialny – Postępująca utrata masy i/lub objętości materiału szewnego; Wytrzymałość na rozciąganie – Wytrzymałość na zerwanie materiału szwu węzłowego (10-40% słabsza po deformacji przez umieszczenie węzła)
• Wytrzymałość węzła – Ilość siły koniecznej do spowodowania zsunięcia się węzła (związana ze współczynnikiem tarcia statycznego i plastycznością danego materiału)
• Pamięć – Wrodzona zdolność szwu do powrotu lub utrzymania pierwotnego kształtu brutto (związana z elastycznością, plastycznością i średnicą)
• Plastyczność – Miara zdolności do odkształcania się bez pękania i utrzymywania nowego kształtu po odciążeniu siłą odkształcającą
• Plastyczność – Łatwość posługiwania się materiałem szewnym; Zdolność do regulacji napięcia węzła i zabezpieczenia węzłów (związana z materiałem szewnym, typem włókna i średnicą)
• Wytrzymałość na rozciąganie przy rozciąganiu prostym – Liniowa wytrzymałość na zerwanie materiału szewnego
• Wartość wyciągnięcia szwu – Przyłożenie siły do pętli szwu znajdującej się w miejscu uszkodzenia tkanki, co mierzy wytrzymałość danej tkanki; zmienna w zależności od miejsca anatomicznego i składu histologicznego (tłuszcz, 0.2 kg; mięsień, 1,27 kg; skóra, 1,82 kg; powięź, 3,77 kg)
• Wytrzymałość na rozciąganie – Miara zdolności materiału lub tkanki do przeciwstawienia się odkształceniu i pęknięciu
• Wytrzymałość na rozerwanie rany – Granica wytrzymałości na rozciąganie gojącej się rany, przy której następuje oddzielenie brzegów rany źródło

Prawdopodobne mechanizmy uszkodzenia

• Wytrzymałość tkanek miękkich: Jednym z możliwych mechanizmów niepowodzenia jest przecięcie szwu przez tkankę miękką, do której jest on przywiązany. Jest to cecha wspólna dla wszystkich urządzeń utrzymujących szew. Ten mechanizm uszkodzenia zależy tylko od szwu, tkanek miękkich i techniki chirurgicznej, więc mechanizmy uszkodzenia dotyczące kotwicy kostnej mogą być oceniane niezależnie od wytrzymałości tkanek miękkich.
• Wytrzymałość szwu: Szew jest prawdopodobnym punktem niepowodzenia, częściowo dlatego, że szew jest zwykle słabszy niż kotwica. Szew może ulec uszkodzeniu w miejscu zakotwiczenia, węźle lub jakiejś nieoczekiwanej wadzie mechanicznie odizolowanej od zakotwiczenia.
• Wytrzymałość kości lub zakotwiczenia:Zakotwiczenie może ulec złamaniu i poluzować się od kości lub kość może ulec złamaniu, co spowoduje przemieszczenie zakotwiczenia od kości z powodu nieodpowiedniego zamocowania. Złamania kości są bardziej prawdopodobne w miejscach kostnych, które zawierają większe ilości kości trzonowej lub bardziej porowatej.
• Odporność szwu na zmęczenie: Karbowanie szwu w wyniku ocierania się szwu o kość lub kotwicę podczas ruchu cyklicznego może spowodować pęknięcie szwu. Może to nie stanowić istotnego problemu z wyjątkiem specjalnych zastosowań, w których proces gojenia nie byłby wystarczający, aby wytrzymać oczekiwane obciążenia do sześciu tygodni.
• Odporność zmęczeniowa kotwicy: Cykliczne naprężenia w urządzeniu mogą przekroczyć granicę wytrzymałości konstrukcji kotwicy, powodując złamanie urządzenia, poluzowanie i utratę mocowania. Może to nie stanowić istotnego problemu, jeśli tkanka goi się wkrótce (mniej niż sześć tygodni). źródło

Techniki szycia

Szew prosty lub szew wiecznie przerywany

Wprowadź igłę pod kątem 90° do skóry w odległości 1-2 mm od brzegu rany i w warstwie powierzchownej. Igła powinna wyjść przez przeciwległą stronę w równej odległości od brzegu rany i bezpośrednio naprzeciwko pierwotnego wprowadzenia. Przeciwstawić równe ilości tkanki po każdej stronie. Węzeł chirurgiczny ułatwia umieszczenie szwu niewchłanialnego. Staraj się wywinąć krawędzie i uniknąć napięcia skóry, jednocześnie zbliżając się do brzegów rany. Umieść wszystkie węzły po tej samej stronie.

Szew prosty biegnący

Ta metoda szycia wymaga podobnej techniki jak szew prosty bez zakończenia węzłem po każdym rzucie. Wymagana jest precyzyjna penetracja i opór tkankowy. Szybkość tej techniki jest jej cechą charakterystyczną; jest ona jednak związana z nadmiernym napięciem i uduszeniem na linii szwu, jeśli jest zbyt ciasna, co prowadzi do upośledzenia przepływu krwi do brzegów skóry. Innym wariantem jest prosty, blokowany szew bieżący, który ma te same zalety i wiąże się z podobnym ryzykiem. Wariant z blokadą pozwala na większą dokładność przy wyrównywaniu skóry. Oba style są łatwe do usunięcia. Dodatkowo, szwy biegnące są bardziej wodoszczelne.

Szew materacowy

Pionowe szwy materacowe mogą pomóc w evertingu brzegów skóry. Stosuj tę technikę również w przypadku połączeń z warstwą powięzi. Igła penetruje pod kątem 90° do powierzchni skóry w pobliżu brzegu rany i może być umieszczona w głębszych warstwach, zarówno w warstwie skórnej, jak i podskórnej. Wyjdź igłą przez przeciwległy brzeg rany na tym samym poziomie, a następnie obróć ją, aby ponownie penetrować ten sam brzeg, ale w większej odległości od brzegu rany. Ostateczne wyjście następuje przez przeciwległy brzeg skóry, ponownie w większej odległości od brzegu rany niż pierwotne miejsce wprowadzenia igły. Umieść węzeł na powierzchni. Węzeł umieszczony pod napięciem powoduje ryzyko powstania śladu szwu.

Materac poziomy może być stosowany do przeciwstawiania się skórze o różnej grubości. W przypadku tego szwu miejsca wejścia i wyjścia igły znajdują się w tej samej odległości od brzegu rany. Szwy materacowe półzakopane są przydatne w narożnikach. Po jednej stronie znajduje się element śródskórny, w którym powierzchnia nie jest penetrowana. Umieść węzeł na powierzchni skóry na przeciwległym brzegu rany.

Szew podskórny

Szwy mogą być umieszczone śródskórnie w sposób prosty lub biegnący. Umieść igłę poziomo w skórze właściwej, 1-2 mm od brzegu rany. Nie należy przebijać igły przez powierzchnię skóry. Węzeł jest zakopany w szwie prostym, a technika ta pozwala na zminimalizowanie napięcia na brzegu rany. W przypadku ciągłego szwu podskórnego, końce szwu mogą być przyklejone do powierzchni skóry bez zawiązywania węzła.

Metody zakotwiczenia szwów

Keyhole tenodesis

• Tenodesis „dziurki od klucza” wymaga wytworzenia tunelu kostnego w kształcie dziurki od klucza, co pozwala na wprowadzenie ścięgna z węzłem do górnej części, a następnie zaklinowanie go w dolnej, węższej części tunelu, gdzie nieodłączna trakcja ścięgna utrzymuje je na miejscu.
• Ta technika jest wymagająca, ponieważ często trudno jest wyrzeźbić miejsce otworu kluczowego i wprowadzić ścięgno do tunelu.
• Ponadto, jeśli węzeł ścięgnisty rozplącze się w okresie pooperacyjnym, ścięgno wysunie się z dziurki od klucza, tracąc umocowanie.

Szew wyciągany

• W tej technice szwy przymocowane do końca ścięgna przechodzą przez tunele kostne i są wiązane nad słupkiem lub przyciskiem po przeciwnej stronie stawu.
• Technika ta straciła na popularności w ostatnich latach ze względu na szereg związanych z nią komplikacji, do których należą problemy z ranami, słaba siła mocowania i potencjalne uszkodzenie sąsiednich struktur.

Tunele kostne z mocowaniem za pomocą szwów lub śrub interferencyjnych

• Najczęstszą metodą mocowania ścięgna do kości jest zastosowanie tuneli kostnych z mocowaniem za pomocą szwów lub śrub interferencyjnych.
• Tworzenie tuneli kostnych jest stosunkowo skomplikowane, często wymaga rozległej ekspozycji w celu identyfikacji brzegów tuneli.
• Otwory wiertnicze umieszczone pod kątem prostym są łączone za pomocą małych kiret. Ten żmudny proces jest czasochłonny i obarczony powikłaniami, do których należą złe umiejscowienie tunelu i złamanie leżącego nad nim mostu kostnego. Izometria przeszczepu, która jest łatwa do określenia przy mocowaniu jednopunktowym, jest trudna do osiągnięcia, ponieważ ścięgno wychodzi z kości z dwóch punktów.
• Po utworzeniu tuneli należy przez nie przełożyć szwy, aby ułatwić przejście przeszczepu ścięgnistego. Tunele powinny być wystarczająco małe, aby umożliwić dobry kontakt ścięgna z kością, a jednocześnie wystarczająco duże, aby umożliwić przejście przeszczepu bez naruszania ścięgna.
• Ta część procedury jest często czasochłonna i frustrująca dla chirurga. Wreszcie, procedura może być zagrożona, jeśli mostek kostny powyżej tunelu pęknie, co spowoduje utratę mocowania.
• Technika ta ogranicza fiksację do wytrzymałości szwów i nie zapewnia bezpośredniego ucisku ścięgna na kość.

Inne informacje na temat szwów

.

Stany chorobowe leczone za pomocą kotwic kostnych, kotwice kostne, szewne i tkankowe

• Złamania awulsyjne
• Urazy ścięgna mięśnia dwugłowego
• Patologia więzadła pobocznego, Kolano
• Złamania dalszej nasady kości ramiennej
• Zwichnięcia stawu kolanowego
• Zapalenie nadkłykcia bocznego
• Zespół Mannerfelta
• Naprawa łąkotki
• Naprawa łąkotki
• Złamanie kłykcia przyśrodkowego kości ramiennej
• Zerwanie ścięgna rzepki
• Zwichnięcia złamania okołokłykciowego
• Niestabilność tylnej części kości ramiennej
• Zerwanie ścięgna mięśnia czworogłowego
• Nawracające zwichnięcia stawu skokowego
• Lesja Stenera
• Lesje wargi maziowej górnej
• Błona maziowa górna Lesions
• Triangular Fibrocartilage Complex Injuries
• Wrist Arthroscopy

Treatment methods and procedures

Soft tissue re-Procedury ponownego mocowania tkanek miękkich wykorzystują następujące sposoby:

Artroskopowa naprawa mankietu rotatorów

ŚrubyOderwana tkanka miękka jest zazwyczaj przesuwana z powrotem do pierwotnej pozycji nad kością. Następnie wkręca się śrubę przez tkankę miękką i do kości, przy czym trzon i główka śruby przytrzymują tkankę miękką do kości.

ZszywkiOderwana tkanka miękka jest zazwyczaj przesuwana z powrotem do pierwotnej pozycji nad kością. Następnie zszywkę wbija się przez tkankę miękką i do kości, przy czym nóżki i mostek zszywki przytrzymują tkankę miękką do kości.

Kotwice szewne

• Otwór odbierający kotwicę jest zazwyczaj najpierw wiercony w kości w pożądanym miejscu ponownego przylegania tkanki. Następnie w otworze tym umieszcza się kotwicę przy użyciu odpowiedniego narzędzia instalacyjnego. W ten sposób szew zostaje skutecznie przymocowany do kości, a jego wolny koniec (końce) wysuwa się poza kość. Następnie tkanka miękka jest przesuwana do pozycji nad otworem zawierającym wprowadzoną kotwicę szwu. W tym czasie wolny koniec (końce) szwu przechodzi (przechodzą) przez tkankę miękką lub wokół niej, tak aby wolny koniec (końce) szwu znajdował (znajdowały) się po dalszej (tj. nie kostnej) stronie tkanki miękkiej. Wreszcie, szew jest używany do bezpiecznego związania tkanki miękkiej z kością.

• Tkankę miękką można najpierw przesunąć do pozycji nad kością. Następnie, podczas gdy tkanka miękka leży w pozycji przy kości, można wywiercić pojedynczy otwór przez tkankę miękką i do kości. Następnie przez tkankę miękką należy przeprowadzić kotwicę szewną i umieścić ją w kości za pomocą odpowiedniego narzędzia instalacyjnego. Powoduje to zablokowanie kotwicy w kości, przy czym wolny koniec (końce) szwu wysuwa się z kości i przechodzi przez tkankę miękką. Wreszcie, szew jest używany do bezpiecznego związania tkanki miękkiej z kością.

• W niektórych przypadkach, kotwica szewna może zawierać środki wiertnicze na swoim dystalnym końcu, dzięki czemu kotwica szewna może być wwiercona w kość lub przewiercona przez tkankę miękką i do kości, dzięki czemu wyżej wymienione etapy wiercenia i wprowadzania kotwicy są skutecznie połączone.

KotwiceOderwana tkanka miękka jest zazwyczaj przesuwana z powrotem do pierwotnej pozycji nad kością, a następnie otwór odbierający przylepiec jest zazwyczaj wiercony przez tkankę miękką i do kości. Następnie przez tkankę miękką i kość wbija się łącznik, tak aby trzon i główka łącznika przytrzymywały tkankę miękką przy kości.

Wady i zalety różnych procedur leczenia

Wady:

• Struktura kotwicy może być podatna na złamanie z powodu naprężeń mechanicznych oddziałujących na kotwicę podczas jej mocowania do tkanki.
• Zgłoszono, że uszkodzenia oczek pochodzą od naprężeń, które powstają, gdy szwy przymocowane do kotwicy są napięte.
• Szwy mogą ulec skręceniu podczas wprowadzania kotwic typu śrubowego, utrudniając zakończenie naprawy w większości konwencjonalnych kotwic, oczko szwu jest małym pierścieniem lub otworem, który tworzy powierzchnię krążka umożliwiającą prowadzenie szwu.
• Tarcie przy prowadzeniu szwu spowodowane małym promieniem powierzchni krążka w oku oraz uszkodzenie szwu spowodowane ostrymi częściami kotwicy w pobliżu ścieżki prowadzenia szwu.
• Wytrzymałość na wyciąganie, tj. siła potrzebna do wyciągnięcia kotwicy z otworu, w którym została zamocowana, może być dość niska.

Inne fakty

1. Kleje tkankowe: W ostatnich latach miejscowe kleje cyjanoakrylowe („płynne szwy”) były stosowane w połączeniu ze szwami w zamykaniu ran lub jako alternatywa dla nich. Klej pozostaje płynny do momentu kontaktu z wodą lub substancjami/tkankami zawierającymi wodę, po czym ulega utwardzeniu (polimeryzacji) i tworzy elastyczną błonę, która łączy się z podłożem. Wykazano, że klej tkankowy działa jako bariera dla penetracji drobnoustrojów tak długo, jak długo warstwa kleju pozostaje nienaruszona. Ograniczenia klejów tkankowych obejmują przeciwwskazania do stosowania w pobliżu oczu i łagodną krzywą uczenia się prawidłowego użycia.
2. Szwy antybakteryjne: Innym najnowszym osiągnięciem w dziedzinie zamykania ran jest stosowanie szwów pokrytych substancjami przeciwbakteryjnymi w celu zmniejszenia szans na zakażenie rany. Chociaż długoterminowe badania nie są jeszcze dostępne, wstępne wyniki wskazują, że szwy te są skuteczne w utrzymywaniu bakterii z dala od ran.
3. Polimetakrylan metylu może być stosowany do wzmocnienia mocowania kotwicy, zmniejszając ryzyko niepowodzenia wyciągnięcia kotwicy, niezależnie od tego, czy otwór kotwicy szwu jest pozbawiony czy nie. źródło

Dane rynkowe dotyczące schorzeń i różnych procedur leczenia

• W AUSTRALII około 12% populacji i 34% osób w wieku powyżej 50 lat cierpi na chorobę zwyrodnieniową stawów. Najczęściej chorym stawem jest kolano – Adam B Chapman (2003)

Liczba pacjentów według procedur

• Każdego roku na całym świecie wykonuje się około 400 000 napraw mankietu rotatorów. Liczba ta będzie nadal rosnąć ze względu na starzenie się społeczeństwa i zwiększony poziom aktywności w tej grupie wiekowej
  • Urazy mankietu rotatorów są dość powszechne we wszystkich kategoriach demograficznych ze względu na codzienne zużycie ścięgien
  • Przewiduje się, że segment rynku kotwic do tkanek miękkich będzie charakteryzował się wyższym niż średni rocznym tempem wzrostu, a większość wzrostu będzie pochodziła z bioabsorbentów. Źródło
• Chociaż liczba zabiegów artroskopowych wykonywanych w związku z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego w Australii nie jest dostępna, znaczna część z 56 000 artroskopii kolana wykonywanych każdego roku może dotyczyć choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego. Adam B Chapman (2003)

Przegląd informacji na temat patentów w tych dziedzinach

Patenty według geografii

.

Rozkład geograficzny patentów

Okres czasu patentów

Aktywność IP zapoczątkowana na początku lat 70, a następnie nastąpił ciągły wzrost aktywności w zakresie własności intelektualnej, z maksimum aktywności w roku 2004.

Patenty według cesjonariuszy

Sesjonariusze z ponad 15 rekordami są uważani za głównych graczy.

• Ethicon jest częścią J & J. źródło

Główni gracze

aktywność IP w latach 2000-2006 głównego adresata

Komponenty kotwic i cechy – interaktywny model

Komponenty źródła kotwic

Różne komponenty kotwic

• Prong -… do bezpiecznego utrzymywania kotwicy (US6024758)
• Środki zatrzaskowe – do zaczepienia lub uchwycenia elementu pętli szwu (US6024758)
• Kołnierz – określa powierzchnię styku z kością (US20060195103)
• Kolce lub wypustki – ułatwiają zaklinowanie kotwicy. Wspomagają klinowanie się kotwicy w kości (US20060155287)
• Zakrzywione nóżki (US20050273138)

Patent na komponent kotwicy

Komponenty szwu:-

Lista numerów patentów

Komponent kotwicy

.

Patenty poszczególnych konkurentów oceniane według komponentów kotwic

Kotwice mogą być katagoryzowane jako:

• Łącznik chemiczny
• Łącznik mechaniczny

Konstrukcja kotwy	Łączniki chemiczne	Łączniki mechaniczne	Materiał składowy	Zastosowanie	Pat/Publ. No.	Assignee/Inventor
Struktura podwójnej helisy	NA	Barb	Biodegradowalne, biokompatybilne metale, substancje bioaktywne	Tkanka miękka lub ścięgno do kości	US20060195103 A1	Culbert, Brad, S. | von Hoffmann, Gerard | Cachia, Victor, V.
Terminal hakopodobny	NA	Pręt, klips, zszywka, słupek, oczko i hak	Tkanka autologiczna, materiał ksenograficzny i syntetyczny.	Protetyczna zastawka serca	US20060052867	Medtronic
Drut ciągły	Klej chirurgiczny	Kolce, szwy, zszywki i kombinacje, Łącznik magnetyczny	Biologicznie zgodny materiał sprężysty	Przewód pokarmowy	US20050125020	GI Dynamics
Struktura podobna do rękawa, struktura podobna do stentu rurowego, spiralna cewka, rura polimerowa, struktura stożkowa i siatka metalowa.	Spaw, klej lub spoiwo	Haki, wargi, chropowatość powierzchni	Tkanka naturalna i biologiczna, materiał kolagenowy, z pamięcią kształtu, syntetyczny, lub bioresorbowalna	Serce (zapobieganie tworzeniu się skrzeplin w lewym przedsionku)	US20050070952	NMT Medical
Struktura podwójnej helisy	NA	Kolce, wargi, oko lub hak	NA	Tkanka miękka lub ścięgno do kości	US20050033289	Culbert, Brad, S.
Staple (fluke-bearing anchor )	Klej chirurgiczny	Hak, flukes	Materiał wiskoelastyczny	Tkanka miękka lub ścięgno do kości	US20030163160	Bell, Michael, S G | Lee, James | Lee, Leonard, G
Stożkowe, kuliste	NA	Rozszerzenia obręczowe lub rygle	Materiały konstrukcyjne klasy medycznej	Kości lub fragmenty kości	US20030097132	Culbert, Brad S. | Hoffmann, Gerard von | Cachia, Victor V.
Pręty ułożone w stos są okrągłe lub eliptyczne	NA	Śruby szczelinowe, zszywki, śruby, haki lub klamry	Materiał biokompatybilny	Unieruchomienie kręgosłupa	US20030083749	Haines, Timothy
Pojedynczy hak, wiele haków, stent, spirala, pętla i dysk	Klej	Kolce, hak	Materiał biokompatybilny	Leczenie serca	US20030078465	Domingo, Nicanor | Whayne, James G
Tubular	NA	Tines, prongs, or barbs	Bioabsorbable materials	Knee joint	US20030040795	Jacobs, Daniel

Produkty konkurencyjne

Produkty konkurencyjne

.