Used with permission from American Society for Surgery of the Hand.
About Burns
Gdy skóra wchodzi w kontakt z czymś gorącym, może ulec uszkodzeniu, ze śmiercią komórek w skórze. Głębokość obrażeń zależy od intensywności ciepła i czasu jego stosowania. Jeśli jest ono wystarczająco silne, zniszczeniu może ulec cała grubość skóry, a także tkanki znajdujące się pod nią. Oparzenia mogą być również wynikiem kontaktu z niektórymi substancjami chemicznymi.
Jakie są stopnie urazu oparzeniowego?
Oparzenia są klasyfikowane według głębokości urazu, co pomaga określić odpowiednie leczenie.
1. stopień: powierzchowne – zaczerwienienie skóry bez pęcherzy
2. stopień: uszkodzenie skóry o częściowej grubości – obecne pęcherze
3. stopień: uszkodzenie skóry o pełnej grubości – skóra jest biała i skórzasta
4. stopień: jak w trzecim stopniu, ale z uszkodzeniem głębszych struktur, takich jak ścięgna, stawy, kości
Jaki rodzaj leczenia jest konieczny?
Po zastosowaniu środków pierwszej pomocy, które obejmują usunięcie ręki ze źródła ciepła i utrzymanie jej w czystości, leczenie koncentruje się na zapobieganiu dalszym problemom ze sztywnością i zakażeniem. Leczenie zależy od głębokości i rozległości oparzenia. Oparzenia obejmujące większą część ciała wymagają hospitalizacji i opieki w specjalnych jednostkach zajmujących się leczeniem oparzeń. Oparzenia zlokalizowane na dłoni mogą być leczone w warunkach ambulatoryjnych, jeżeli ból może być odpowiednio kontrolowany.
1. stopień (oparzenia powierzchowne): Leczone głównie w celu zapewnienia komfortu za pomocą miejscowych środków przeciwbólowych i leków przeciwbólowych. Zazwyczaj goją się one w ciągu tygodnia.
2. stopień (oparzenia o częściowej grubości): Pęcherze mogą lub nie mogą być przycięte, ale ręka i przedramię powinny być unieruchomione w pozycji bezpiecznej, aby zapobiec późniejszej sztywności. Jeśli występują otwarte, surowe powierzchnie, należy je oczyszczać, często zmieniać opatrunki i stosować miejscowe antybiotyki, aż do zagojenia ran. Gojenie ran następuje w ciągu dwóch do trzech tygodni. Niektóre oparzenia 2. stopnia mogą wymagać wycięcia uszkodzonej skóry, a następnie przeszczepu skóry.
3. stopień (oparzenia pełnej grubości): Martwa skóra będzie musiała zostać usunięta i zastąpiona przeszczepem skóry. Czas wykonania tych czynności zależy od wielkości i lokalizacji oparzeń. Większość chirurgów usuwa martwą skórę zaraz po stwierdzeniu, że oparzenie jest pełnej grubości i natychmiast dokonuje przeszczepu. Ręka jest następnie unieruchamiana szyną (patrz Rycina 3) do czasu wygojenia się przeszczepów, a następnie rozpoczyna się mobilizacja. Najlepiej, jeśli nastąpi to w ciągu dwóch do trzech tygodni po urazie. Małe oparzenia pełnej grubości mogą być leczone podobnie jak oparzenia częściowej grubości, ale proces gojenia będzie trwał dłużej i pozostaną po nim blizny. Oparzenie, które obejmuje cały obwód kończyny może czasami spowodować jej zwężenie jak opaska uciskowa. W takich przypadkach konieczne może być uwolnienie zwężenia, co jest procedurą znaną jako escharotomia.
Terapia i rehabilitacja oparzeń ręki?
Potrzeba terapii zależy od głębokości rany oparzeniowej i innych czynników, które mogą prowadzić do sztywności ręki. Powierzchowne oparzenia zazwyczaj nie wymagają formalnej terapii ręki. Głębsze oparzenia lub te, które występują w połączeniu z innymi urazami mogą wymagać intensywnej terapii i rehabilitacji. Twój chirurg ręki będzie koordynował terapię z terapeutą, jeśli uzna, że skorzystasz z rehabilitacji.
Czy konieczna będzie dodatkowa operacja?
Wielu pacjentów z oparzeniami będzie wymagało więcej niż jednej operacji. U wielu poparzonych rąk dochodzi do powstania przykurczów po miesiącach lub latach od pierwotnego urazu. Należy zaplanować długoterminową obserwację u chirurga ręki w celu oceny możliwości poprawy funkcji ręki przez kolejne operacje.
.