Epitety

Imię może być modyfikowane przez przymiotnik, aby odróżnić jego posiadacza od innych ludzi o tym samym imieniu. Mór („duży”) i Óg („młody”) są używane do odróżnienia ojca i syna, podobnie jak angielskie „senior” i „junior”, ale są umieszczane między imieniem a nazwiskiem: Seán Óg Ó Súilleabháin odpowiada „John O’Sullivan Jr.” (chociaż anglicyzowane wersje nazwiska często opuszczają „O'” z nazwy).

Słowo Beag/Beg, oznaczające „mały”, może być używane w miejsce Óg. To niekoniecznie oznacza, że młodsza osoba była małej postury, po prostu młodsza od swojego ojca. Czasami beag był używany, aby zasugerować, że dziecko było małe przy urodzeniu, być może przedwczesne.

Przymiotniki oznaczające kolor włosów mogą być również używane, zwłaszcza nieformalnie: Pádraig Rua („rudowłosy Patrick”), Máire Bhán („jasnowłosa Mary”).

Nazwiska i przedrostki

Nazwisko męskie zazwyczaj przyjmuje formę Ó/Ua (co oznacza „potomek”) lub Mac („syn”), po którym następuje rodzajnik imienia, jak w Ó Dónaill („potomek Dónall”) lub Mac Lochlainn („syn Lochlann”).

Syn ma takie samo nazwisko jak jego ojciec. Nazwisko żeńskie zastępuje Ó z Ní (zredukowane z Iníon Uí – „córka potomka”) i Mac z Nic (zredukowane z Iníon Mhic – „córka syna”); w obu przypadkach następująca po nim nazwa ulega wydłużeniu. Jeśli jednak drugi człon nazwiska zaczyna się na literę C lub G, nie jest on wydłużany po Nic. Tak więc córka człowieka o nazwisku Ó Dónaill ma nazwisko Ní Dhónaill; córka człowieka o nazwisku Mac Lochlainn ma nazwisko Nic Lochlainn. Po anglicyzacji, nazwa może pozostać O’ lub Mac, niezależnie od płci.

Jeśli kobieta wychodzi za mąż, może ona zdecydować się na przyjęcie nazwiska męża. W tym przypadku Ó jest zastąpione przez Bean Uí („żona potomka”) i Mac jest zastąpione przez Bean Mhic („żona syna”). W obu przypadkach, fasola może być pominięta, a wtedy kobieta używa po prostu Uí lub Mhic. Ponownie, druga część nazwiska jest wydłużona (chyba że zaczyna się od C lub „G”, w tym przypadku jest tylko wydłużona po Uí). Tak więc kobieta poślubiająca mężczyznę o nazwisku Ó Dónaill może wybrać użycie Bean Uí Dhónaill (Pani O’Donnell w języku angielskim) lub Uí Dhónaill jako nazwisko; kobieta poślubiająca mężczyznę o nazwisku Mac Lochlainn może wybrać użycie Bean Mhic Lochlainn (Pani. McLaughlin w języku angielskim) lub Mhic Lochlainn jako jej surname.

Jeśli druga część nazwiska zaczyna się od samogłoski, forma Ó dołącza h do niego, jak w Ó hUiginn (O’Higgins) lub Ó hAodha (Hughes). Pozostałe formy nie powodują żadnych zmian: Ní Uiginn, (Bean) Uí Uiginn; Mac Aodha, Nic Aodha, Mhic Aodha, i tak dalej.

Mag jest często używany zamiast Mac przed samogłoską lub (czasami) niemym fh. Pojedynczą żeńską formą „Mag” jest „Nig”. Ua jest alternatywną formą Ó.

Niektóre nazwiska pochodzenia normańskiego mają przedrostek Fitz, z języka łacińskiego filius „syn”, takie jak Fitzwilliam, Fitzgerald, i tak dalej. Inne normańskie nazwiska mogą mieć przedrostek „de”, takie jak de Búrca, de Paor, lub de Róiste. – c.d…