Poison Oak

Poison oak jest winoroślą lub krzewem, który pochodzi z Kalifornii. Wiosną liście są jasnozielone, późnym latem zaczynają się czerwienić, lekko brązowawo-pomarańczowe. Niezwykle zmienny, rośnie jako gęsty krzew w otwartym słońcu, lub jako pnącze w obszarach zacienionych. Jak poison-ivy, rozmnaża się przez pełzające podkładki lub przez nasiona. Liście są podzielone na trzy blaszki, o długości 35-100 mm, o brzegach łopatkowatych, ząbkowanych lub klapowanych. Zapamiętaj rymowankę: „liści trzy, niech będzie.”

Dąb trujący zawiera silny alergen znany jako urushiol. Urushiol, olej drażniący skórę, produkuje zmienne reakcje w 50 do 85 procent populacji, począwszy od drobnych podrażnień do ciężkich stanów zapalnych i pęcherzy. W zimie, trujący dąb traci swoje liście, ale łodygi pozostają i nadal może powodować poważne podrażnienia, więc wędrówki z nogami pokryte i pobyt na szlakach może pomóc zapobiec ekspozycji.

Jeśli zostałeś narażony na trujący dąb podczas wędrówek, należy pamiętać, aby nie dotykać innych obszarów ciała, takich jak oczy i twarz lub innych, jak to może rozprzestrzeniać się łatwo. Po powrocie do samochodu, usunąć narażone ubrania i umyć dobrze z olejem cięcia mydła, takie jak Technu. Jeśli wysypka rozwija, to może być łagodzone z ponad licznika kalaminy balsamów, ale ciężkie przypadki będą wymagać bardziej agresywne leczenie, że tylko lekarz może przepisać.

Poison dąb jest szeroko rozpowszechnione w dziale wodnym, szczególnie wilgotne, obszary zalesione i wzdłuż słodkowodnych dróg wodnych. Można go spotkać na terenie całego Rezerwatu, na wszystkich szlakach. Ubiquitous w tej części Kalifornii, ludzie powinni być świadomi jego wygląd.

Jeleń, ptaki i inne dzikie zwierzęta powszechnie jeść liście i jagody. Co ciekawe, poison oak ma wysokie stężenie fosforu, siarki i wapnia. Według badań (Gray & Greaves 1984), federalnie zagrożone najmniej Bell’s vireo używa poison-oak dla miejsc gniazdowania w lasach dębowych. Naukowcy wykazali, że lasy dębowe i dąb szypułkowy przyczyniają się do ogólnej różnorodności i zagęszczenia ptaków w Kalifornii (Hehnke i Stone 1979).

Powrót do listy życiowej Slough