Różne zwierzęta mają różne strategie przetrwania zimy.

W tym tygodniu w Wildlife Matters, Zamaskowany Biolog daje nam spojrzenie pod lód, aby zbadać zwyczaje bobra.

Czasami pytam członków mojej rodziny, o czym powinienem napisać; po napisaniu setek artykułów i odcinków takich jak te, mogę od czasu do czasu zmagać się z nowym, świeżym pomysłem. Jedno z moich dzieci uznało, że powinienem napisać o bobrach w zimie. Wynikało to z nieporozumienia, jakie miał z kolegą z klasy na temat diety i zwyczajów bobrów w poprzednich tygodniach.

Każdej jesieni aktywność bobrów wzrasta w całej Northwoods. Bobry pracują przez cały rok dbając o swoje tamy i domki, ale szczególnie wtedy, gdy zaczynają przygotowywać się do przetrwania zimy. Ich pożywienie to żywa materia roślinna, w tym delikatne żywe warstwy wewnętrznej kory drzew, małe gałązki, pędy i pąki. Bobry nie hibernują zimą, więc muszą mieć dostęp do pożywienia, ale większość żywych roślin jest uśpiona, drzewa nie przepuszczają soków przez korę, a pokrywa śnieżna utrudnia bobrom poruszanie się. Tak więc bóbr ma ciekawe rozwiązanie, choć może nam się ono nie wydawać aż tak nowatorskie – przechowuje pożywienie na zimę.

Bobry zawsze żyją w miejscu zamieszkania z podwodnym wejściem, albo w norze wykopanej w brzegu strumienia, albo w domku, który sam buduje z gałęzi. Podwodne wejście pozwala mu wchodzić i wychodzić ze swojej siedziby w sposób niezauważony, ale zimą, gdy tworzy się lód, może naprawdę ograniczyć poruszanie się poza powierzchnią wody. Każdej jesieni członkowie kolonii bobrów gromadzą zapasy żywności na zimę. Zrzucają liczne drzewa i obcinają gałęzie, ciągnąc je dobrze przetartymi ścieżkami do brzegu wody. Podpływają do najgłębszej części małego stawu lub miejsca w pobliżu leśniczówki z miękkim, błotnistym dnem w większych jeziorach i zanurzają grubszą część patyka w mule. Czasami można zobaczyć wierzchołek schowka na pokarm wynurzający się z powierzchni wody później jesienią w mniejszych stawach, lub jeśli spróbujesz obniżyć poziom wody poprzez przerwanie tamy. Te zanurzone patyki pozostaną zielone i gibkie zanurzone w chłodnej wodzie. Gdy zimą tworzy się lód, powierzchnia wody zostaje zamknięta, a bobry stają się znacznie mniej aktywne, poruszają się wolniej i spędzają większość czasu w swoich domkach. Kiedy potrzebują pożywienia, po prostu wypływają i wykopują gałąź, którą przynoszą do swojej kryjówki, aby członkowie rodziny mogli się nią posilić. Najmniejsze gałązki i pąki zjadają w całości, ale w miarę jak schodzą do grubszych części gałęzi, zaczynają jeść tylko korę i pozostawiają twarde, niestrawne drewno twardzieli. Resztki ich posiłku są następnie wydobywane z loży, aby później wykorzystać je do zewnętrznych warstw samej loży lub może tamy, jeśli są wystarczająco duże.

Podczas zimy, największym zagrożeniem dla loży może być zbyt niski poziom wody. Może to spowodować, że woda zamarznie na tyle nisko, by uwięzić bobry w ich żeremiu, albo zamarznie na tyle nisko, by zamrozić ich schowek z jedzeniem. Oznacza to, że bobry muszą mieć możliwość patrolowania swojego stawu, a w razie potrzeby przeprowadzania napraw tamy. W pobliżu tamy znajduje się zwykle otwór w lodzie, który bobry starają się utrzymać otwarty na wypadek, gdyby trzeba było go naprawić. Beavers are considered an excellent alternate food source for wolves, which have been documented staking out these beaver holes hoping to snag a high fat, high protein meal.

The beavers take advantage of this sluggish and encapsulated winter period to breed in late winter. To pozwala im rodzić i karmić, gdy jest mniej pracy do wykonania, a młode są odstawione od piersi i gotowe do chrupania, gdy nadchodzi wiosna i są w stanie opuścić domek i znaleźć zieloną roślinność. Mogą one wydać na świat od dwóch do czterech potomków, w zależności od roku, a młode często pozostają z rodzicami przez ponad rok, co oznacza, że w jednej kolonii może być aż osiem bobrów, które dzielą przestrzeń życiową w tym domku przez całą zimę.

Dążąc do tego, by nowe rzeczy były znajome, a znajome nowe, oto zamaskowany biolog przybywa do was z serca wspaniałego Northwoods w Wisconsin.