Lewiston, Nowy Jork – Queenston, Ontario

1850 – 1854

Po wojnie 1812 roku, wiele rodzin osiedliło się wzdłuż rzeki Niagara w osadach Queenston i Lewiston. Obie osady stały się międzynarodowymi centrami handlu i komercji. Aby zapewnić środki transportu do przekraczania granicy między Kanadą a USA, rozwinięto usługi promowe.

W 1824 roku w Queenston osiedlił się Francis Hall, inżynier wraz z rodziną pochodzącą ze Szkocji. Hall otrzymał zlecenie zaprojektowania i wybudowania pomnika generała dywizji Sir Isaaca Brocka na Queenston Heights. W tym samym roku Hall zaproponował budowę mostu nad wąwozem Niagara pomiędzy Queenston a Lewiston. Nie było jednak poparcia dla propozycji Halla.

W sierpniu 1836 roku utworzono Suspension Bridge Company i rozpoczęto finansowanie. W 1849 r. Queenston Suspension Bridge Company otrzymała statut na budowę mostu łączącego Queenston i Lewiston.

Budowa mostu wiszącego rozpoczęła się w 1850 r. pod kierownictwem inżyniera Edwarda W. Serrella. Thomas W. Griffith z Nowego Jorku był inżynierem budowlanym. Samuel Zimmerman był kanadyjskim wykonawcą robót murarskich, a pan Hanson był amerykańskim wykonawcą robót murarskich. Pierwszy kabel został przewieziony przez rzekę statkiem parowym.

Most wiszący Queenston – Lewiston o wartości 40 000 dolarów został ukończony 20 marca 1851 roku. Most miał rozpiętość 841 stóp (257m) i miał 20 stóp (6m) szerokości. Liny zawieszenia miały długość 1040 stóp (317 m). Most umożliwiłby przeprawę konnym & bryczkom i ruchowi pieszemu. Przejście przez most kosztowało 25 centów.

W dniu 3 lutego 1854 r., burza z wiatrami o sile wichury spowodowała, że środkowe przęsło mostu spadło do rzeki poniżej. Długie druty, które rozciągały się od mostu do linii brzegowej, używane do stabilizacji pokładu mostu, zostały odłączone, aby zapobiec uszkodzeniom spowodowanym przez lód na rzece poniżej.

Pod nieobecność mostu, usługi promowe były ponownie używane do przewozu ludzi i materiałów z jednej strony granicy na drugą stronę.

.