Zgodnie z wynikami badania opublikowanymi w British Medical Journal, kobiety, które były leczone z powodu zmian przedrakowych szyjki macicy o wysokim stopniu zaawansowania (stopień 3 śródnabłonkowej neoplazji szyjki macicy), są bardziej narażone niż kobiety w populacji ogólnej na późniejsze wystąpienie raka szyjki macicy lub pochwy. Co więcej, to zwiększone ryzyko utrzymuje się przez co najmniej 25 lat.

Zmiany przedrakowe szyjki macicy nazywane są śródnabłonkową neoplazją szyjki macicy (ang. cervical intraepithelial neoplasia, CIN). Stopień zaawansowania CIN jest oceniany w skali od 1 do 3, przy czym 3 oznacza stopień najcięższy. CIN2 i CIN3 są uważane za CIN „wysokiego stopnia” i mogą przejść w raka, jeśli nie są leczone.

Zależnie od zakresu i nasilenia CIN, kobiety mogą być leczone technikami takimi jak elektrochirurgiczna procedura wycięcia pętli (LEEP), konizacja, ablacja laserowa lub krioterapia.

Chociaż leczenie CIN wysokiego stopnia zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia raka szyjki macicy, ryzyko wystąpienia raka szyjki macicy wśród kobiet z CIN w wywiadzie może pozostać wyższe niż ryzyko w populacji ogólnej.

Aby ocenić ryzyko wystąpienia raka szyjki macicy i raka pochwy po rozpoznaniu CIN3, badacze ze Szwecji przeprowadzili badanie wśród 132 493 kobiet, u których w latach 1958-2002 rozpoznano CIN3. Po rozpoznaniu CIN3 u 881 z tych kobiet rozwinął się rak szyjki macicy, a u 111 rak pochwy.

– W porównaniu z kobietami w populacji ogólnej, kobiety z historią CIN3 były ponad dwukrotnie bardziej narażone na rozwój raka szyjki macicy i ponad sześciokrotnie bardziej narażone na rozwój raka pochwy.

– Ryzyko zachorowania na raka szyjki macicy i raka pochwy pozostawało podwyższone przez co najmniej 25 lat po rozpoznaniu CIN3.

Badacze doszli do wniosku, że kobiety z CIN3 w wywiadzie mają trwale podwyższone ryzyko zachorowania na raka szyjki macicy i raka pochwy w porównaniu z kobietami w populacji ogólnej. Wyniki te podkreślają znaczenie długoterminowej obserwacji po leczeniu CIN3.

.