Ale pojawia się najczęściej, kiedy przeglądam wnioski o racjonalne zakwaterowanie zwierząt wsparcia emocjonalnego na mocy Fair Housing Act (FHA), kwestia tego, kto jest „niepełnosprawny” jest dla nas wszystkich w profesjonalnej dziedzinie zarządzania mieszkaniami do zrozumienia. Zgodnie z prawem, osoba jest uważana za „niepełnosprawną”, gdy istnieje fizyczne lub psychiczne upośledzenie, które znacznie ogranicza jedną z ważniejszych czynności życiowych, istnieje zapis takiego upośledzenia, lub jeśli osoba jest uważana za posiadającą takie upośledzenie. Za ważną czynność życiową uważa się zazwyczaj dbanie o siebie, wykonywanie czynności manualnych, chodzenie, widzenie, słyszenie, mówienie, oddychanie, uczenie się i/lub pracę. Nie jest to oczywiście lista zamknięta i zarząd musi być przygotowany do oceny każdej prośby w oparciu o potrzeby każdego mieszkańca, który się do niego zwróci. Na przykład, tylko dlatego, że ktoś ma zdiagnozowany lęk – nie musi to oznaczać, że ta osoba jest niepełnosprawna. Jest absolutną prawdą, że niektóre formy lęku są na tyle upośledzające, że dana osoba jest uznawana za niepełnosprawną w świetle prawa. Nie jest jednak tak, że każdy przypadek lęku (lub innego stanu) wzrasta do poziomu, w którym rozsądne zakwaterowanie lub rozsądna modyfikacja jest odpowiednia. Teraz, zanim ktoś odpali wściekłego maila, przeczytaj ten akapit jeszcze raz. W skrócie, istnieje wiele warunków (takich jak przewlekła choroba psychiczna, utrata słuchu, niepełnosprawność ruchowa, potrzeby wzrokowe, rak, HIV, zażywanie narkotyków w przeszłości), które mogą być objęte niepełnosprawnością i które ja i moi klienci zaangażujemy w interaktywny proces z Państwem, aby rozwiązać. Chodzi mi po prostu o to, że nie każdy stan (szczególnie taki, który nie jest oczywisty lub znany dla biura leasingowego) wznosi się do poziomu uzasadnionej niepełnosprawności. To dlatego, oczywiście, kierownictwo szuka weryfikacji medycznych dla niektórych wniosków o zakwaterowanie lub modyfikacji.

Jest również dwie grupy ludzi, którzy są wyłączeni z pokrycia w ramach FHA: (1) obecnych nielegalnych użytkowników narkotyków i (2) każdy, kto stanowi bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa innych osób lub dla samej nieruchomości. Jeśli ktoś jest postrzegany jako bezpośrednie zagrożenie, zarząd będzie potrzebował dowodów co do charakteru zagrożenia i przypadków konkretnego zachowania. Surowe spekulacje nie wystarczą. Ponadto, dobrą praktyką jest przeprowadzenie przeglądu w celu ustalenia, czy istnieje możliwość dostosowania, które zmniejszyłoby bezpośrednie zagrożenie, zanim podejmie się działania przeciwko mieszkańcowi.

Just A Thought.