Abstract

Wprowadzenie: Zespół Czerwonego Ucha (ang. Red Ear Syndrome, RES) jest stanem często uważanym za zlokalizowaną formę erytromelalgii. Może on być związany z wadami strukturalnymi szyjki macicy lub mieć charakter idiopatyczny. RES jest na ogół bardzo trudny do leczenia.

Dyskusja: 57-letni mężczyzna zgłosił się do kliniki dermatologii skarżąc się na 4-miesięczną historię przerywanego zaczerwienienia i silnego pieczenia obustronnych uszu. W badaniu przedmiotowym u pacjenta stwierdzono obrzęknięty rumień i tkliwość przy palpacji w okolicy prawego i lewego ucha oraz prawego policzka. Biopsja skóry wykazała łagodny, powierzchowny, okołonaczyniowy naciek limfocytarny z przerostem komórek śródbłonka. U pacjenta stwierdzono prawidłowe wyniki badań laboratoryjnych, w tym pełną morfologię krwi, panel metaboliczny, wskaźnik sedymentacji erytrocytów, przeciwciała przeciwjądrowe i przeciwciała przeciwko kolagenowi typu II. Postawiono diagnozę: zespół czerwonego ucha. Po odrzuceniu wielu leków w ciągu kilku miesięcy, pacjentowi rozpoczęto podawanie aspiryny i paroksetyny, które stopniowo dostosowywano aż do całkowitego ustąpienia objawów. Do chwili obecnej istnieje tylko jeden inny przypadek ilustrujący skuteczność tego schematu leczenia.

Wniosek: Istnieje ograniczona liczba przypadków opisujących idiopatyczne OZE z niespójnymi wynikami leczenia. Ze względu na stosunkowo niewielką liczbę opisanych przypadków konieczne są dalsze badania nad patofizjologią RES oraz podwójną terapią aspiryną i paroksetyną u pacjentów, którzy cierpią zarówno na pierwotne, jak i wtórne RES.

.