Abstract

Thyroid peroxidase (TPO) is a key enzyme in the synthesis of thyroid hormone. TPO bierze udział w syntezie hormonów tarczycy (reakcje organifikacji i sprzęgania). TPO jest głównym antygenem odpowiadającym autoprzeciwciałom tarczycowo-mikrosomalnym. Autoprzeciwciała anty-TPO mają duże znaczenie w diagnostyce autoimmunologicznych chorób tarczycy, a także w ocenie ich przebiegu klinicznego. Autoimmunologiczną chorobę tarczycy wykrywa się głównie poprzez pomiar krążących przeciwciał przeciwko tyreoglobulinie, która jest rzadkim oznaczeniem przeciwciał przeciwko TPO, dającym wiarygodne informacje o autoimmunologicznej chorobie tarczycy. Osiemdziesiąt procent pacjentów z chorobą Grave’a ma wysoki poziom przeciwciał anty-TPO. U około 4% pacjentów z subkliniczną niedoczynnością tarczycy i dodatnimi przeciwciałami TPO dochodzi do rozwoju klinicznej niedoczynności tarczycy. Zawsze istnieją kontrowersje dotyczące związku między rakiem piersi a zaburzeniami pracy tarczycy. Ponieważ tkanki te, tj. pierś i tarczyca, wywodzą się embriologicznie z tego samego typu komórek, kobiety z niedoczynnością tarczycy/nadczynnością tarczycy są bardziej podatne na rozwój łagodnych lub złośliwych guzów piersi. Badania na pacjentkach z rakiem piersi wskazują na zwiększone zaburzenia tarczycy u pacjentek z rakiem piersi, najczęściej zapalenie tarczycy Hashimoto rachunków do zwiększonych zaburzeń tarczycy u tych pacjentów. Jest to niezależne od statusu receptorów hormonalnych u pacjentek. Wyniki te sugerują przydatność badań przesiewowych w kierunku chorób tarczycy u każdej pacjentki z rakiem piersi.

Słowa kluczowe: Anti-thyroid peroxidase, breast cancer, thyroid

Jak cytować ten artykuł:
Kandi S, Rao P. Anti-thyroid peroxidase antibodies: Its effect on thyroid gland and breast tissue. Ann Trop Med Public Health 2012;5:1-2

Peroksydaza tarczycowa (TPO) jest kluczowym enzymem w syntezie hormonu tarczycy. TPO bierze udział w syntezie hormonów tarczycy (reakcje organifikacji i sprzęgania). Po dostaniu się jodku do tarczycy, jest on wychwytywany i transportowany do apikalnego regionu komórek pęcherzykowych tarczycy. Utlenianie jodku do jodu jest katalizowane przez enzym TPO. Reakcja ta wymaga H 2 O 2 i NADPH, a NADPH pochodzi ze szlaku bocznikowego monofosforanu heksozy (HMP).
Sprzęganie atomu jodu z białkiem tyreoglobuliną jest również katalizowane przez TPO.

TPO jest głównym antygenem odpowiadającym autoprzeciwciałom tarczycowo-mikrosomalnym. Autoprzeciwciała anty-TPO są bardzo ważne w diagnostyce autoimmunologicznych chorób tarczycy, a także w ocenie ich przebiegu klinicznego. Stwierdzono, że ludzkie TPO wiąże się zarówno z IgG, jak i IgM pochodzącymi od pacjentów z autoimmunologicznymi chorobami tarczycy. Wiązanie IgG do mikrosomów jest hamowane przez TPO. Zapalenie tarczycy typu Hashimoto i choroba Grave’a są powszechnie występującymi autoimmunologicznymi chorobami tarczycy. Istnieją dwa specyficzne regiony wiązania przeciwciał anty-TPO i istnieją różnice w odpowiedzi autoprzeciwciał na TPO w chorobach Hashimoto i Grave’a.

Systemowy toczeń erytrematyczny (SLE) jest chorobą autoimmunologiczną, która również wydziela przeciwciała przeciwko TPO, przeciwciała te są typu IgG. Te przeciwciała IgG nie hamują aktywności TPO w przeciwieństwie do IgG wydzielanych przez pacjentów z zaburzeniami tarczycy.
Autoimmunologiczna choroba tarczycy jest wykrywana głównie poprzez pomiar krążących przeciwciał przeciwko tyreoglobulinie, co jest rzadkim pomiarem przeciwciał przeciwko TPO, który daje wiarygodne informacje o autoimmunologicznej chorobie tarczycy. Osiemdziesiąt procent pacjentów z chorobą Grave’a ma wysoki poziom przeciwciał anty-TPO. Około 4% pacjentów z subkliniczną niedoczynnością tarczycy z dodatnimi przeciwciałami TPO rozwija kliniczną niedoczynność tarczycy. Przeciwciała TPO wiążą dopełniacz i powstaje kompleks błony i dopełniacza, kompleksy te są obecne u pacjentów z autoimmunologiczną chorobą tarczycy. Przejście łożyskowe tych przeciwciał nie ma wpływu na tarczycę płodu, co wskazuje, że uszkodzenie komórek T jest wymagane do zainicjowania autoimmunologicznego uszkodzenia tarczycy.
Złożona interakcja pomiędzy czynnikami genetycznymi i środowiskowymi może prowadzić do autoimmunologicznych chorób tarczycy. Zidentyfikowane geny to locus genu HLA-DR, geny non-MHC, takie jak CTLA-4, CD40, PTPN 22, tyreoglobulina i gen receptora TSH. Czynniki środowiskowe obejmują niską zawartość jodu, infekcje, palenie tytoniu, stosowanie różnych leków, a także stres. Wielu autorów podaje, że stres wpływa na układ odpornościowy i dlatego istnieje związek między stresem a zaostrzeniem autoimmunologicznych chorób tarczycy.

Wpływ na tkanki piersi

Zawsze istnieją kontrowersje dotyczące związku między rakiem piersi a zaburzeniami tarczycy. Ponieważ tkanki te, tj. pierś i tarczyca, wywodzą się embriologicznie z tego samego typu komórek, kobiety z niedoczynnością tarczycy/nadczynnością tarczycy są bardziej podatne na rozwój łagodnych lub złośliwych guzów piersi.
Nadczynność tarczycy występuje częściej u kobiet po menopauzie. Badanie przeprowadzone na pacjentkach z rakiem piersi po menopauzie wykazało zwiększony stosunek hormonów tarczycy do estradiolu, co sugeruje efekt promujący wzrost guza spowodowany tym zaburzeniem równowagi.
Sodium/iodide symporter (NIS) gene is expressed approximately one-third of human breast cancer tissue. Jego ekspresja jest niezależna od statusu receptorów hormonalnych u pacjentki (gen TSH-R, ER/PR).
Badania na pacjentkach z rakiem piersi wskazują na zwiększone zaburzenia tarczycy u pacjentek z rakiem piersi, najczęściej zapalenie tarczycy Hashimoto odpowiada za zwiększone zaburzenia tarczycy u tych pacjentek. Jest to niezależne od statusu receptorów hormonalnych u pacjentek. Wyniki te sugerują przydatność badań przesiewowych w kierunku chorób tarczycy u każdej pacjentki z rakiem piersi.
W badaniu przeprowadzonym na kobietach z problemami związanymi z piersiami stwierdziliśmy, że 3,2% (n = 31) ma zaburzenia tarczycy (wole, niedoczynność tarczycy), a wzrost poziomu anty-TPO występuje u kobiet wraz z postępem ich wieku.
Tak więc, podsumowując, poziom anty-TPO w surowicy jest podwyższony w zaburzeniach tarczycy, zwłaszcza w autoimmunologicznych chorobach tarczycy i wszystkie pacjentki z rakiem piersi powinny być badane pod kątem zaburzeń tarczycy przed rozpoczęciem terapii. To pomaga nam poznać związek między rakiem piersi a zaburzeniami tarczycy.

	Larry Jameson J, Anthony P. Weetman Chapeter 320: 'Disorders of thyroid gland’ Harrison’s – Principles of internal medicine. 16 th ed. New Delhi: McGraw-Hill; 2004. s. 2104-27.
	Kotani T, Ohtaki S. Clinical application of recombinant thyroid peroxidase. J Clin Endocrinol Metab 1991;72:188-95.
	Kotani T. Autoantigens in autoimmune thyroid diseases. J Biochem 1992;111:633-7.
	Bermann M, Magee M, Koenig RJ, Kaplan MM, Arscott P, Maastricht J, et al. Differential autoantibody responses to TPO in patients with Grave’s disease and Hashimoto’s thyroiditis. J Clin Endocrinol Metab 1993;77:1098-101.
	Kohno Y, Naito N, Saito K, Hoshioka A, Nimi H, Nakajima H, et al. Anti – TPO antibodies activity in sera of patients with SLE. Clin Exp Immunol 1989;75:217-21.
	Tomer Y, Huber A. The etiology of autoimmune thyroid disease: A story of genes and environment. J Autoimmun 2009;32:231-9.
	Guistanni E, Pinchera A, Fierabracci P, Roncella M, Fustanio L, Mammoli C, et al. Thyroid autoimmunity in patients with malignant and benign breast diseases before surgery. Nat Clin Pract Endocrinol Metab 2006;2:660-1.
	Saraiva PP, Figueiredo NB, Padovani CR, Brentani MM, Nogueira CR. Profile of thyroid hormones in breast cancer patients. Braz J Med Biol Res 2005;38:761-5.
	Oh HJ, Chung JK, Kang JH, Kang WJ, Noh DY, Park IA, et al. The relationship between expression of the sodium/Iodide symporter gene and the status of hormonal receptors in human breast cancer tissue. Cancer Res Treat 2005;37:247-50.
	Giani C, Fierabracci P, Bonacci R, Gigliotti A, Campani D, De Negri F, et al. Relationship between breast cancer and thyroid disease: Relevance of autoimmune thyroid disorders inbreast malignancy. J Clin Endocrinol Metab 1996;81:990-4.
	Sabitha V, Suneetha N, Rama Murthy T, Mohanty S, Rao P. Serum anti – TPO levels in malignant tumors of the breast. Indian J Clin Biochem 2009;24:266-8.