Co to jest zapalenie prostaty?

Zapalenie prostaty jest jednym z kilku łagodnych (nienowotworowych), stanów zapalnych gruczołu krokowego. Ostre zapalenie gruczołu krokowego występuje nagle, z ostrymi, ciężkimi objawami. Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego rozwija się stopniowo, często nawraca, wraz z zakażeniem i trwa przez dłuższy czas. Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego jest zazwyczaj trudne do leczenia.

Zapalenie gruczołu krokowego i inne problemy z prostatą są zazwyczaj leczone przez urologa. Urolog jest lekarzem, który specjalizuje się w leczeniu schorzeń układu moczowego u obu płci. Zajmuje się on również schorzeniami dróg płciowych męskiego układu rozrodczego.

Jakie są różne typy zapalenia gruczołu krokowego?

Poniżej przedstawiono klasyfikacje zapalenia gruczołu krokowego:

• Ostre bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego. Ostre bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego, choć najrzadziej występujące spośród wszystkich rodzajów zapalenia gruczołu krokowego, występuje u mężczyzn w każdym wieku, często o nagłym początku i z ciężkimi objawami. Ważne jest, aby szybko szukać leczenia, ponieważ stan ten jest łatwy do zdiagnozowania. Mężczyźni mogą mieć trudności z oddawaniem moczu i odczuwać ogromny ból. Inne objawy ostrego bakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego obejmują gorączkę, dreszcze, ból w dolnej części pleców, ból w okolicy narządów płciowych (między nogami), częstomocz, pieczenie podczas oddawania moczu, i/lub parcie na mocz w nocy, w połączeniu z bólami całego ciała.

• Przewlekłe bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego. Chociaż dość rzadkie, przewlekłe bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego jest nawracającym zakażeniem gruczołu krokowego, które jest trudne do leczenia. Objawy zakażenia są często podobne, ale mniej nasilone niż w przypadku ostrego bakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego. Jednak objawy przewlekłego bakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego trwają na ogół dłużej i często gorączka jest nieobecna, w przeciwieństwie do ostrego zakażenia.

• Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego/zespół przewlekłego bólu miednicy. Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego/przewlekły zespół bólowy miednicy mniejszej jest prawdopodobnie najmniej poznaną postacią zapalenia gruczołu krokowego, ale najczęstszą postacią choroby. Objawy mogą ustąpić, a następnie pojawić się ponownie bez ostrzeżenia. Stan może być uznany za zapalny, w którym mocz, nasienie i inne wydzieliny nie zawierają znanego organizmu zakaźnego, ale zawierają komórki zwalczające zakażenie, lub stan może być uznany za niezapalny, w którym zarówno zapalenie, jak i komórki zwalczające zakażenie są nieobecne.

• Bezobjawowe zapalne zapalenie gruczołu krokowego. Bezobjawowe zapalenie gruczołu krokowego można rozpoznać, gdy obecne są komórki zwalczające zakażenie, ale nie występują typowe objawy zapalenia gruczołu krokowego, takie jak trudności z oddawaniem moczu, gorączka, ból w dolnej części pleców i miednicy. Rozpoznanie bezobjawowego zapalenia gruczołu krokowego jest stawiane najczęściej podczas badania w kierunku innych schorzeń, takich jak niepłodność lub rak gruczołu krokowego.

Co powoduje zapalenie gruczołu krokowego?

Zapalenie gruczołu krokowego jest zakażeniem, które prawdopodobnie występuje z powodu bakterii, które dostały się do przewodów gruczołu krokowego z odbytu i/lub w wyniku wstecznego przepływu zakażonego moczu.

Zapalenie gruczołu krokowego nie jest stanem zakaźnym i nie jest uważane za chorobę przenoszoną drogą płciową. Może ono jednak wynikać z kilku różnych chorób przenoszonych drogą płciową.

Kto jest narażony na zapalenie gruczołu krokowego?

Ale każdy mężczyzna może rozwinąć zapalenie gruczołu krokowego w każdym wieku, istnieją pewne warunki, które stawiają mężczyznę na większe ryzyko rozwoju tego stanu, w tym następujące:

• Poprzednie zakażenie pęcherza, dróg moczowych, lub inne zakażenie w innym miejscu ciała

• Zranienie lub uraz krocza (obszar między moszną a odbytem)

• Nieprawidłowa anatomia układu moczowego

• Powiększona prostata

• Stosunek rektalny

• Biegły zabieg związany z założeniem cewnika moczowego lub cystoskopu

Jakie są objawy zapalenia gruczołu krokowego?

Następujące objawy są najczęstszymi, ogólnymi objawami zapalenia gruczołu krokowego. Jednak każda osoba może odczuwać objawy w inny sposób. Objawy mogą obejmować:

• Częstość oddawania moczu i/lub parcia naglące

• Uczucie pieczenia lub kłucia podczas oddawania moczu

• Bolesne oddawanie moczu

.

• Zmniejszona objętość strumienia podczas oddawania moczu

• Ból odbytu i/lub ucisk

• Gorączka i dreszcze (zwykle występujące tylko w przypadku ostrej infekcji)

.

• Ból dolnej części pleców i/lub miednicy

• Wydzielina przez cewkę moczową podczas wypróżnień

• Dysfunkcja seksualna i/lub utrata libido (popędu płciowego) popędu płciowego)

• Uczucie uderzenia w okolicy odbytu i/lub narządów płciowych

Objawy zapalenia gruczołu krokowego mogą przypominać inne schorzenia lub problemy medyczne. Zawsze należy skonsultować się z lekarzem w celu postawienia diagnozy.

Jak rozpoznaje się zapalenie gruczołu krokowego?

Najbardziej skuteczne leczenie zapalenia gruczołu krokowego zależy w dużej mierze od dokładnego rozpoznania. Oprócz kompletnego wywiadu lekarskiego i badania fizykalnego, procedury diagnostyczne w przypadku zapalenia gruczołu krokowego mogą obejmować następujące badania:

• Hodowla moczu, w tym pobranie próbki moczu z potrójnej komory moczowej (zwanej również metodą zbiórki moczu przez trzy szklanki). Często stosowana we współpracy z zabiegiem usunięcia gruczołu krokowego, metoda trójpunktowej zbiórki moczu polega na pobraniu i ocenie płynu z gruczołu krokowego i moczu pod kątem obecności białych krwinek i bakterii.

• Cyfrowe badanie per rectum (DRE). Procedura, w której lekarz wprowadza palec w rękawiczce do odbytnicy w celu zbadania gruczołu krokowego.

• Hodowla nasienia

• Masaż gruczołu krokowego. Zabieg, podczas którego pobiera się płyn z gruczołu krokowego do badania. Procedura ta jest zwykle wykonywana podczas DRE i polega na „rozebraniu” gruczołu krokowego przez lekarza w celu odprowadzenia płynu do cewki moczowej. Płyn ten jest następnie badany pod mikroskopem w celu wykrycia obecności stanu zapalnego i/lub zakażenia.

• Cystoskopia (zwana również cystouretroskopią). Badanie, w którym wziernik, elastyczna rurka i urządzenie do przeglądania, jest wprowadzane przez cewkę moczową w celu zbadania pęcherza i dróg moczowych pod kątem nieprawidłowości strukturalnych lub przeszkód, takich jak guzy lub kamienie.

Leczenie zapalenia gruczołu krokowego

• Ostre bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego. Leczenie ostrego bakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego polega zwykle na podawaniu leków przeciwbakteryjnych przez kilka dni, do dwóch tygodni. Leczenie jest zazwyczaj skuteczne w przypadku tego typu zakażenia gruczołu krokowego, ale wymaga przyjmowania pełnego kursu leków, aby zapobiec rozwojowi bakterii opornych na antybiotyki, nawet jeśli objawy nie występują. W razie potrzeby mogą być również przepisane leki przeciwbólowe, a pacjentom może być zalecane zwiększenie ilości przyjmowanych płynów. Hospitalizacja może być konieczna w najcięższych przypadkach.

• Przewlekłe bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego. Leczenie przewlekłego bakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego polega zwykle na podawaniu leków przeciwbakteryjnych przez 4 do 6 tygodni. Ten rodzaj zapalenia gruczołu krokowego jest trudny do leczenia i możliwy jest nawrót choroby. Jeśli zakażenie nie reaguje na leki przeciwbakteryjne, można przepisać długotrwałe leki przeciwbakteryjne w małych dawkach. Konieczna może stać się operacja.

Zawsze należy skonsultować się z lekarzem w celu uzyskania dodatkowych informacji dotyczących leczenia zapalenia gruczołu krokowego.

.