Finlandia uzyskała niepodległość 6 grudnia 1917 roku. Nasz amerykański reporter relacjonuje swoje doświadczenia z tego święta.

To, co uważam za interesujące w Dniu Niepodległości, to połączenie powagi i przyjemności. Na przykład, na poważnej stronie, masz patriotyczne przemówienia, wizyty na cmentarzach, hołdy na pomnikach wojennych i specjalne usługi kościelne. Studenci w Helsinkach, ubrani w tradycyjne białe czapki i z pochodniami, rozpoczynają obchody na cmentarzu Hietaniemi i przechodzą na Plac Senacki, gdzie słuchają przemówień i muzyki. Prezydent przyznaje medale i odznaczenia kilku tysiącom osób za wybitne osiągnięcia.

Na lżejszą nutę, ludzie umieszczają niebieskie i białe świece w swoich oknach, piekarnie sprzedają niebieskie i białe ciastka, sklepy są ozdobione niebieskimi i białymi dekoracjami i wszędzie są niebieskie i białe flagi na wystawie. W telewizji można usłyszeć patriotyczną muzykę, posłuchać ożywionych dyskusji i obejrzeć legendarny film Nieznany żołnierz (wersja vintage), emocjonalną opowieść opartą na tytułowej powieści Väinö Linny o II wojnie światowej.

Wszyscy są w dobrym nastroju

Fińczycy są na ogół w tym dniu w dobrym nastroju i lubią zjeść uroczysty posiłek z rodziną lub przyjaciółmi. W moim pierwszym Dniu Niepodległości Finlandii, poszedłem do miłej restauracji z kilkoma kolegami i zjedliśmy pyszne dania kuchni fińskiej.

Podczas posiłku rozmawialiśmy o znaczeniu wolności i o historii Finlandii. Przed uzyskaniem niepodległości Finlandia przez 108 lat stanowiła autonomiczne Wielkie Księstwo w imperium rosyjskim, a wcześniej należała do królestwa szwedzkiego. Podczas II wojny światowej Finowie musieli bronić swojej wolności.

Rozmawialiśmy również na lżejsze tematy, delektowaliśmy się jedzeniem i delektowaliśmy się winem. Znalazłem to spotkanie bardzo podnoszący na duchu i elegancki doświadczenie – jeden, który powinien być powtarzany.

Na Dzień Niepodległości, liczne formalne i nieformalne imprezy towarzyskie odbywają się w całym kraju. Jednak najważniejszym wydarzeniem jest wieczór, kiedy prezydent organizuje przyjęcie z okazji Dnia Niepodległości, uroczystą galę dla VIP-ów i specjalnie wybranych gości. Wśród zaproszonych gości są wysokiej rangi oficerowie wojskowi, politycy, policjanci i dyplomaci, a także wybitni sportowcy, artyści i działacze. To wydarzenie jest transmitowane w krajowej telewizji, i wydaje się, że połowa populacji je ogląda.

Reporterzy telewizyjni komentują 2,000 gości, gdy ustawiają się w kolejce i podają rękę Prezydentowi i jego lub jej małżonce w drodze do środka. W domu ludzie uzupełniają komentarze własnymi spostrzeżeniami: „Jaką ona ma fantastyczną suknię!” lub „On nawet nie nosi krawata!” lub „Bardzo schudła!” lub „Kim jest ta pani z nim?”

Fascynacja i spekulacje

Później zaczyna grać zespół i widzowie mogą obserwować, jak goście tańczą, jedzą i piją. Reporterzy krążą, przeprowadzając wywiady ze znanymi osobami i pytając o ich pomysły na niepodległość. Zazwyczaj udzielają dobrych odpowiedzi, choć nie ma w nich nic wstrząsającego.

Po pewnym czasie kamery muszą zostać wyłączone, a prasa musi przestać relacjonować. To, co się wtedy dzieje, jest wielką spekulacją dla kraju, a gazety wieczorne spędzają następny tydzień, traktując czytelników plotkami z balu – zwykle bardzo gustownymi plotkami.

Żona mojego przyjaciela jest zafascynowana przyjęciem z okazji Dnia Niepodległości przez prezydenta i kiedyś nalegała, żeby podeszli jak najbliżej Pałacu Prezydenckiego, żeby mogli zobaczyć sławnych ludzi wysiadających ze swoich taksówek.

„Czy to nie jest ekscytujące?”, zapytała. „Cóż, to może być, gdyby nie było tak zimno i śnieg tak ciężko,” odpowiedział, na co ona odpowiedziała, „Och, przestań narzekać! Wow, spójrz tylko kto wysiada z tego samochodu!”. I tak minął wieczór.

Obchody alternatywne

Z drugiej strony, niektórzy nie są zadowoleni z przyjęcia. Zbierają się oni naprzeciwko pałacu, niosąc znaki i krzycząc o nierówności społeczeństwa lub innych bieżących tematach politycznych. Liczby protestujących są zazwyczaj bardzo małe.

Wtedy są ci, którzy organizują alternatywne przyjęcia i tańce. Niektórzy organizują nawet kolacje z okazji Dnia Niepodległości w swoich domach, podczas których goście przebierają się, jedzą wystawny posiłek i piją wino musujące, a w tle oglądają przyjęcie prezydenta w telewizji.

Finlandzkie dzieci w wieku szkolnym mają możliwość zorganizowania własnej gali z okazji Dnia Niepodległości. W Helsinkach burmistrz miasta zaprasza czwartoklasistów do Finlandia Hall, charakterystycznego budynku zaprojektowanego przez Alvara Aalto. Moje córki ubrały się w eleganckie sukienki i uczesały się na tę okazję. Dziewczynkom towarzyszyły ich „randki” – niektórzy chłopcy chyba po raz pierwszy w życiu mieli na sobie krawat. Całkiem niezłe wydarzenie dla dzieci, które mają dziesięć lub jedenaście lat!

Każdy ma swój własny sposób świętowania niepodległości Finlandii. Głównym punktem jest to, że kraj ciężko pracował, aby zdobyć swoją wolność i ciężko walczył, aby ją utrzymać. Finowie uczą się w młodym wieku, że samostanowienie nigdy nie powinno być brane za pewnik. Przypomina im się o tym każdego roku 6 grudnia.

By Russell Snyder

.