Cumulative characteristics of atracurium and vecuronium. A simultaneous clinical and pharmacokinetic study

Background: Efekty kumulacyjne (wydłużenie czasu powrotu do zdrowia o 25-75% wraz ze wzrostem dawki) są widoczne w przypadku wekuronium, ale nie w przypadku atrakurium. Symulacje farmakokinetyczne sugerują, że kumulacja wekuronium występuje w miarę przesuwania się odzysku z dystrybucji do eliminacji, podczas gdy odzysk atrakurium występuje zawsze w trakcie eliminacji. Celem tego badania było sprawdzenie tego farmakokinetycznego wyjaśnienia.

Metody: Przydzieliliśmy 12 ochotników do otrzymania atrakurium lub wekuronium przy trzech okazjach podczas znieczulenia podtlenkiem azotu-izofluranem. Wywołane napięcie drgawek przywodziciela policzkowego było monitorowane. Przy okazji 1, dawka oczekiwana do wytworzenia 95% bloku (ED95) została oszacowana dla każdego uczestnika. Przy okazji 2 i 3 podawano jako bolus 1,2 lub 3,0 wielokrotność ED95. Próbki osocza pobierano przez 128 min w celu określenia stężeń środków zwiotczających mięśnie; modelowanie farmakodynamiczne wykorzystano do określenia stężeń leku w przedziale efektu (Ce). Dla każdego leku porównano czas powrotu do zdrowia, okres półtrwania w fazie powrotu do zdrowia (szybkość zmniejszania się Ce podczas powrotu do zdrowia) oraz Ce przy 25% i 75% powrotu do zdrowia w zależności od dawki.

Wyniki: Czas odzyskiwania atrakurium wzrósł o 2,4 +/- 2,2 min (średnia +/- SD) z większą dawką, mniej niż wzrost z wekuronium (8,2 +/- 3,8 min). Okres półtrwania fazy zdrowienia atrakurium wynosił 14,6 +/- 1,7 i 20,1 +/- 2,3 min przy małych i dużych dawkach (P < 0,05); okres półtrwania fazy zdrowienia wekuronium wzrósł podobnie z 13,5 +/- 2,3 do 18,5 +/- 5,0 min (P < 0,05). Przy 75% odzysku, Ce wekuronium zmniejszyło się z 65 +/- 18 ng/ml przy małej dawce do 55 +/- 15 ng/ml przy dużej dawce (P < 0,05). Zakładając, że wrażliwość złącza nerwowo-mięśniowego była stała, różnicę tę można wyjaśnić, biorąc pod uwagę działanie nerwowo-mięśniowe metabolitu wekuronium, 3-dezacetylowekuronium.

Wnioski: Chociaż wekuronium było kumulatywne (jak przewidywano), atrakurium było również nieznacznie kumulatywne. Niezgodnie z naszą hipotezą, okresy półtrwania fazy zdrowienia dla obu leków wzrastały podobnie pomiędzy dawkami; zatem różnice w kumulacji nie były wyjaśnione wyłącznie przez farmakokinetykę środka zwiotczającego. Wydaje się, że 3-dezacetylovecuronium przyczynia się do kumulacyjnego działania wekuronium, nawet po podaniu zwykłych dawek klinicznych.