By Nikki Allen, Finalist for Target®2010 Iditarod Teacher on the Trail™

Zapytaj jakiegokolwiek maszera, o co chodzi w Iditarod, a prawdopodobnie powie: „Chodzi o psy”. Ci bardzo wyjątkowi sportowcy są tym, co przyciąga nas do wyścigu. Od bardzo pięknych, ale nieco wolniejszych, syberyjskich husky, do szybszych ras mieszanych zwanych Alaskan husky, psy zaprzęgowe Iditarod są najwyższej światowej klasy sportowcami, które mają możliwości daleko wykraczające poza wszelkie ludzkie możliwości. Psy zaprzęgowe mają niesamowitą zdolność adaptacji do stresu. Gdzie ludzkie ciało doświadczyłoby zmęczenia podczas długiego wyścigu wytrzymałościowego, psy zaprzęgowe mają zdolność do utrzymania wysokiego poziomu spalania kalorii bez uszczuplania swoich rezerw tłuszczu i glikogenu. To właśnie sprawia, że ich proces metaboliczny jest wyjątkowy i pozwala im biegać przez długie okresy czasu bez odczuwania zmęczenia. Kluczem do tego procesu jest ich dieta. Psy zaprzęgowe spalają podczas wyścigu 10 000-12 000 kalorii dziennie, dlatego też karmione są najwyższej jakości karmą uzupełnioną rybami i innymi mięsami o wysokiej zawartości tłuszczu. Czy wyobrażasz sobie codzienne jedzenie łososia? Te psy zaprzęgowe mają wyższej jakości dietę niż większość ludzi! Maszerzy Iditarod są bardzo szczególni w kwestii jedzenia i jakości opieki nad ich psami, co tworzy pełną miłości i zaufania więź między maszerem a psami. Odwiedź hodowlę Iditarod na jakikolwiek okres czasu, a poczujesz ciepłe uczucie, które istnieje między maszerami i ich psimi sportowcami. Ponieważ psy zaprzęgowe mają stałą interakcję i uwagę ludzi od czasu ich narodzin, większość psów, które biegają Iditarod są niezwykle przyjazne. Są one zawsze zainteresowane dawaniem liźnięć i owijania ich przednie łapy wokół ciebie, jak stanąć na tylnych nogach, aby dać ci przytulić.

Oczywiście, ulubioną rozrywką psa zaprzęgowego jest bieganie. To jest tak ekscytujące, aby zobaczyć reakcję psów Iditarod na pierwszy znak, że zostaną one umieszczone w uprzęży do wyścigu lub biegu szkoleniowego. Zsynchronizowane wycie i szczekanie jest tak, jakby próbowały się wyróżnić, aby zostały wybrane do zaczepienia o linię do biegu. Gdy cały zespół zostanie wybrany, zaprzęgnięty, i zaczepiony do linii, podniecenie, które pokazują jest piorunujące! Niektórzy toczą się po śniegu, niektórzy próbują ciągnąć (chociaż hamulec jest nadal włączony), a niektórzy podrywają się i opadają z ziemi wielokrotnie. Wszystko to w próbie powiedzenia swojemu maszerowi: „Pozwól mi biec, i pozwól mi biec TERAZ!”. Kiedy hamulec w saniach zostaje zwolniony i psy ruszają do przodu z saniami i maszerem w ręku, są to oczywiście szczęśliwe psy. Przemierzając wyznaczony szlak, spokojnie pracują w synchronizacji ze sobą; każdy pies skupia się na tym, aby iść naprzód. Są w swoim żywiole i są zadowolone z robienia tego, co kochają i co robią najlepiej. To są psy zaprzęgowe Iditarod, które są zawsze gotowe do biegu!

Zdjęcia dzięki uprzejmości Nikki Allen. Dzięki, Nikki!