Hormony tarczycy są bardzo hydrofobowe, a te, które wykazują aktywność biologiczną to 3′,5′,3,5-L-tetrajodotyronina (T4), 3′,5,3-L-trójjodotyronina (T3), 3′,5′,3-L-trójjodotyronina (rT3) i 3,5′,-L-dijodotyronina (3,5-T2). W fizjologicznym pH, dysocjacja fenolowej grupy -OH tych jodotyronin jest ważnym czynnikiem determinującym ich chemię fizyczną, która wpływa na ich działanie biologiczne. W stanie niezjonizowanym jodotyroniny te są silnie amfipatyczne. Proponuje się, że jodotyroniny są normalnymi składnikami błon biologicznych u kręgowców. W osoczu krwi dorosłych kręgowców niezwiązane T4 i T3 regulowane są w zakresie pikomolarnym, podczas gdy związane z białkami T4 i T3 utrzymują się w zakresie nanomolarnym. Zadaniem białek osocza wiążących hormony tarczycy jest zapewnienie ich równomiernej dystrybucji w organizmie. Różne jodotyroniny wytwarzane są u kręgowców przez trzy typy enzymów dejodynazy komórkowej związanej z błoną komórkową. Rozmieszczenie dejodynaz różni się w poszczególnych tkankach, a każda z nich ma odrębny profil rozwojowy. Hormony tarczycy. (1) tryb receptora jądrowego jest szczególnie ważny w osi hormonów tarczycy, która kontroluje poziom tych hormonów w osoczu i komórkach. (2) Hormony te są silnie związane z błonami w tkankach i normalnie usztywniają te błony. (3) Wpływają one również na skład acylowy błon dwuwarstwowych i sugeruje się, że jest to spowodowane komórek w odpowiedzi na hormony tarczycy wywołane sztywność błon. Zarówno ich bezpośrednie skutki na stan fizyczny błon i wynikające z tego zmiany w składzie błon powodują kilka innych efektów hormonów tarczycy. Wpływ na metabolizm może być spowodowane przede wszystkim do zmian acylu membrany. Istnieją inne działania hormonów tarczycy z udziałem receptorów błonowych i wpływów na interakcje komórkowe z macierzą zewnątrzkomórkowąa. Efekty hormonów tarczycy są przeglądane i wydają się być kombinacje tych różnych sposobów działania. Podczas rozwoju, kręgowce wykazują wzrost T4 i innych hormonów tarczycy, jak również charakterystyczne profile w wyglądzie enzymów dejodynazy i receptorów jądrowych. Dowody pochodzące z zastosowania analogów przemawiają za wieloma sposobami działania. Ponowne zbadanie danych z początku lat 60-tych wspiera działanie membranowe. Odkrycia z receptorów „knockout” myszy wspiera ważną rolę dla receptorów w rozwoju osi tarczycy. Te jodotyroniny mogą być lepiej myśleć o „vitamone”-jak cząsteczki niż tradycyjne posłańców hormonalnych.