Zobacz Jellico dla innych artykułów z tytułami, które zawierają, albo przez pokrewieństwo, albo przez przypadek, nazwisko tej postaci. Dla odpowiednika z mirror universe, zobacz Edward Jellico (mirror). „Get it done.” -Edward Jellico, 2369
Edward Jellico był oficerem zawodowym we Flocie Gwiezdnej Federacji pod koniec XXIV wieku. Służył jako dowódca USS Cairo przez ponad dziesięć lat, pełnił także funkcję dziekana ds. studentów Akademii Federacji Gwiezdnej Floty, dowódcy USS Enterprise-D, kończąc krótką kadencję jako głównodowodzący Gwiezdnej Floty podczas inwazji Borg w 2381 roku. (odcinek TNG: „Chain of Command”, powieść ST – Destiny: Mere Mortals)
Biografia
Wczesna kariera
Jellico urodził się w Houston, w Teksasie, na Ziemi w 2311 roku. W wieku 18 lat Jellico wstąpił do Akademii Gwiezdnej Floty, którą ukończył w 2333 roku w 85 percentylu. Chorąży Jellico został przydzielony jako pilot wahadłowca na Jovian Run między Jowiszem a Saturnem.
Jednakże pod koniec roku Jellico został awansowany na porucznika młodszego stopnia i przydzielony na USS Memphis jako młodszy oficer łącznikowy. Do 2344 Jellico nadal służył na pokładzie Memphis, ale awansował już do stopnia porucznika. W tym samym roku Memphis doznał ciężkich uszkodzeń w wyniku ataku sił kardasjańskich. Podczas bitwy oficer taktyczny zginął, a porucznik Jellico przejęła jej stanowisko, z powodzeniem opracowując strategię pokonania Kardasjan. (Gra wideo TNG: Starship Creator)
W 2349 roku Jellico wziął rok przerwy od służby kosmicznej, by wziąć udział w szkoleniu taktycznym na Ziemi. Po zakończeniu szkolenia w 2350, Jellico został awansowany na komandora porucznika i został przydzielony na USS Cairo jako oficer taktyczny.
Na początku 2354, Jellico został awansowany na komandora i przydzielony jako pierwszy oficer na pokładzie Cairo, gdy poprzedni pierwszy oficer zginął podczas misji wyjazdowej, w której wpadł w zasadzkę Kardasjan.
Dziekan studentów, Akademia Gwiezdnej Floty
Po pewnym czasie spędzonym na pokładzie Cairo, Jellico objął stanowisko w Akademii Gwiezdnej Floty jako dziekan studentów. W tym czasie w Akademii przebywała również młoda Mackenzie Calhoun. (Gra wideo ST: Starship Creator i powieść NF: Stone and Anvil)
USS Cairo i Kardasjanie
Do roku 2357 Jellico ponownie służył na pokładzie Cairo jako pierwszy oficer. W tym samym roku kapitan Ashford zginął podczas kardasjańskiego ataku, a Jellico został awansowany na kapitana za swój „skuteczny, wymagający styl dowodzenia”. Jednak Jellico miał jeszcze czas, by pomyśleć o założeniu rodziny i w 2359 roku poślubił ludzką kobietę o imieniu Deborah, a dwa lata później urodził się ich syn, Franklin Paul Jellico.
W 2367 roku kapitan Jellico został wezwany do pomocy negocjatorom mającym zakończyć wojnę federacyjno-kardasjańską, ze względu na swoje rozległe doświadczenia z Kardasjanami. (Gra wideo ST: Starship Creator)
Negocjacje Jellico z Kardasjanami pozwoliły mu na współpracę z ambasadorem Karrigiem z Korpusu Dyplomatycznego Federacji. (Gra wideo DS9: Harbinger)
Po wieloletnim dowodzeniu statkiem Cairo, w 2369 roku objął tymczasowe dowództwo nad USS Enterprise-D. Podczas tej misji został przydzielony do negocjowania porozumienia z Centralnym Dowództwem Kardasjańskim, aby rozładować rosnące napięcie między Unią Kardasjańską a Zjednoczoną Federacją Planet. Jellico kilkakrotnie zderzył się z oficerem wykonawczym Enterprise Williamem T. Rikerem, ostatecznie zwalniając go i zastępując komandorem porucznikiem Datą. Pomimo tych napięć, Jellico opracował plan podłożenia min wśród kardasjańskiej floty ukrywającej się w mgławicy McAllister C-5. Demonstrując Kardasjanom swoją zdolność do dowolnego niszczenia ich statków, wymusił wycofanie się Kardasjan do najbliższej bazy gwiezdnej i powrót pojmanego kapitana Gwiezdnej Floty Jean-Luca Picarda, który wkrótce potem przejął dowództwo nad Enterprise. Jellico następnie ponownie objął dowództwo nad Cairo. (Odcinek TNG: „Chain of Command”)
Jellico objął dowództwo Deep Space 5 w 2371 roku. (Gra wideo ST: Starship Creator)
Admiralicja
Po zniszczeniu Enterprise-D na Veridian III w 2371 roku admirał Jellico był jednym z trzech oficerów flagowych przewodniczących śledztwu w sprawie postępowania kapitana Picarda i komandora Rikera. (TNG – powieść Imzadi Forever: Trójkąt: Imzadi II0
W 2373 roku admirał Jellico należał do delegacji na Deep Space 5, która sformułowała odpowiedź Federacji na upadek Imperium Thallonian w sektorze 221-G. Później ze swojego biura w San Francisco nadzorował operacje Gwiezdnej Floty w tym sektorze, w tym misję kapitana Mackenzie Calhouna z USS Excalibur. On i Calhoun często popadali w konflikt przez następne sześć lat. (Powieść NF: House of Cards, et al)
Dowództwo Gwiezdnej Floty
W 2379 roku admirał Jellico został przydzielony do Kwatery Głównej Gwiezdnej Floty Federacji na Ziemi. W tym samym roku był jednym z pięciu admirałów Gwiezdnej Floty, którzy wraz z kapitanem Jean-Luc Picardem i ambasadorem Laganem Serrą decydowali o losie prezydenta Federacji Min Zife’a po katastrofalnej aferze Tezwan. Jellico początkowo nie był pewien, czy mają prawo cokolwiek zrobić Zife’owi, ani czy w ogóle powinni cokolwiek robić. Ale w końcu został przekonany przez innych, że powinni zmusić Zife’a, Kolla Azernala i Nelino Quafinę do ustąpienia. (Powieść TNG: A Time to Heal)
Pewnego dnia Jellico wraz z admirałem T’Paxem i komandorem M’ibasem zostali zapoznani przez dr Alyssę Wyatt z Instytutu Daystroma ze statkiem Paradox. Po obejrzeniu demonstracji jego napędu shunt ogłuszył T’Pax, Wyatt, a następnie ranił M’ibasa. Następnie zabrał Paradoxa. Następnie Jellico odnalazł IRW Spectre pod dowództwem romulańskiej legatki, Solety. Następnie zabrał ją ze Spectre. Następnie ujawniono, że adm. Jellico dowodzący Paradoksem nie był tym prawdziwym, lecz pochodzącym z innego wszechświata lub wymiaru.(NF comic: „Turnaround”)
W 2380 roku admirał Jellico był jednym z głównych organizatorów odpowiedzi Gwiezdnej Floty na kryzys superlasera Borga. (Powieść TNG: Before Dishonor)
Głównodowodzący Gwiezdnej Floty
W następnym roku Jellico został mianowany głównodowodzącym Gwiezdnej Floty Federacji, co postawiło go w ogólnym dowództwie odpowiedzi Gwiezdnej Floty na tegoroczną inwazję Borga. Chociaż wymagający styl dowodzenia Jellico i jego postawa „zrób to, co do niego należy” ostatecznie dobrze przysłużyły się zarówno Gwiezdnej Flocie, jak i Zjednoczonej Federacji Planet podczas kryzysu, niechętnie przyjął awans; chciał być na linii frontu, dowodząc statkiem kosmicznym. Wiele nocy spędził w swoim biurze w kwaterze głównej Dowództwa Gwiezdnej Floty, tak wiele, że Alynna Nechayev musiała go przekonać, by oddelegował zadania planowania Gwiezdnej Floty i odpoczął. Jellico brał również udział w spotkaniu wysokiego szczebla Dowództwa Gwiezdnej Floty, w którym uczestniczyli admirałowie Hastur, Nakamura i Nechayev, a także przedstawiciele rządu Jas Abrik i Seven of Nine. Jellico zgodził się z deklaracją Siódemki, że plan Picarda był fatalnie wadliwy, ale odrzucił jej sugestię opuszczenia Galaktyki Drogi Mlecznej przez jeden z tuneli podprzestrzennych odkrytych w Mgławicy Lazurowej. Czując, że jej uwagi nie są traktowane poważnie, Siedem chwyciła Jellico za szyję i wysunęła jej rurki asymilacyjne. Jellico kazał ją eskortować na zewnątrz za jej demonstrację. (ST – Destiny novel: Mere Mortals)
W ostatnich godzinach inwazji, gdy Federacja była systematycznie eksterminowana przez Kolektyw, admirał Jellico wydał rozkaz unieważniający zakaz admirała Nechayeva dotyczący nadmiernego polegania na torpedach transpasowych, przekazując specyfikację konstrukcyjną tej broni całej Gwiezdnej Flocie Federacji oraz Klingońskim Siłom Obronnym w desperackiej próbie powstrzymania sił inwazyjnych. Przyznając, że było to ryzykowne posunięcie, Jellico zauważył po prostu, że jeśli się nie uda i torpedy transphasyczne staną się bezużyteczne z powodu adaptacji Borga, nie będzie można winić nikogo poza nim samym. Jellico wydał też USS Enterprise-E i USS Aventine nowe rozkazy po tym, jak nawiązano z nimi kontakt w Lazurowej Mgławicy; ich rozkazy brzmiały zasadniczo, by zrobili wszystko, co w ich mocy, jako że Gwiezdnej Flocie skończyły się pomysły. Nakłonił obu kapitanów do przygotowania strategii wyjścia, gdyby Ziemia upadła. Jellico wysłał także USS Tempest i jego flotę bojową, by pomogła Klingonom w obronie Qo’noS, ale admirał floty Leonard James Akaar wątpił, by przybyła ona na czas. Wraz z admirałami Nechayevem i Nakamurą monitorował ataki na Wolkana, Andora, Coridana III, Rigel i Qo’noS z bezpiecznego bunkra w Kwaterze Głównej Dowództwa Gwiezdnej Floty, mając nadzieję, że historia pamięta, że przynajmniej próbowali walczyć z Borgiem. Jellico wydał rozkaz, by wszystkie jednostki zaangażowały się w walkę, ale ta przewaga trwała krótko. (ST – Destiny novel: Lost Souls)
Po inwazji admirał Jellico złożył swoją rezygnację na ręce prezydent Federacji Nanietty Bacco, uważając, że jego osobisty honor tego wymaga. (Powieść TNG: Losing the Peace)
Jego rola w usunięciu Min Zife została ujawniona po zdemaskowaniu Sekcji 31 i Uraei w 2386 roku. Niedługo później Jellico został aresztowany przez funkcjonariuszy Federacyjnej Agencji Bezpieczeństwa pod zarzutem kryminalnym związanym z jego zaangażowaniem w działalność 31. Po zamordowaniu admirała Rossa przez zrozpaczoną wdowę, której mąż zginął z rąk 31, FSA i Flota podjęły działania mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa innym agentom 31 wziętym do niewoli. (Powieść TNG: Available Light)
Zainteresowania
Zainteresowania Jellico obejmowały pływanie, spelunking i racquetball. (Gra wideo ST: Starship Creator)
Alternatywne rzeczywistości
W alternatywnej rzeczywistości Jellico służył jako kapitan amerykańskiego Enterprise. Po tym, jak oficer naukowy Jean-Luc Picard zwrócił na niego uwagę za jego pracę przy badaniu Selcundi Drema, uczynił go drugim oficerem Enterprise. Jellico został zastąpiony na stanowisku kapitana przez Wesleya Crushera. Po tym jak Data został zabity przez remańskiego uzurpatora Vkruka w 2379 roku, Picard został pierwszym oficerem. (Powieść TNG: Q & A)
W innej alternatywnej rzeczywistości kapitan Jellico dowodził USS Cairo w 2367 roku, gdy rozważano jego kandydaturę na dowódcę USS Enterprise-D po śmierci kapitana Picarda z rąk Borga. Kiedy kapitanowi Williamowi T. Rikerowi pozwolono ostatecznie pozostać na stanowisku kapitana okrętu flagowego, Jellico został awansowany na kontradmirała. Riker słyszał plotki, że awans Jellico był czymś w rodzaju nagrody pocieszenia za to, że nie dostał Enterprise, ale nikt oficjalny nie chciał tego przyznać. (Powieść TNG: Headlong Flight)
Starfleet service record
| lokalizacja | przydział | daty | rank… lub rate | assignment insignia | rank insignia |
|---|---|---|---|---|---|
| Starfleet Academy | student | 2329-.2333 | cadet |  |
 |
| Jovian Run | pilot wahadłowca | 2333 | ensign |  |
  |
| USS Memphis | |||||
| junior flight controller | od 2333 | lieutenant junior grade |   |
||
| kontroler lotów | do 2344 | podporucznik |   |
||
| oficer taktyczny | 2344-2349 | ||||
| Starożytna Flota Taktyczna | stażysta | 2349-.2350 | |||
| USS Cairo | |||||
| oficer taktyczny | 2350-2354 | lieutenant commander |  |
 |
|
| pierwszy oficer | 2354 | komandor |  |
||
| Starfleet Academy | dean of students | 2354-.2357 | |||
| USS Cairo | |||||
| pierwszy oficer | 2357 | ||||
| dowódca | 2357-2369 | kapitan |   |
||
| USS Enterprise-D | 2369 | |
|||
| USS Cairo | 2369-2371 | ||||
 |
  |
||||
| Deep Space 5 | 2371-2373 | ||||
| Starfleet Command | starszy admirał | 2373 | starszy admirał |  |
|
| admirał | 2379 | admirał |  |
||
| komandor naczelny | 2381 | admirał floty |  |
Dodatki
Powiązania
| Dowódcy Floty Federacji | ||
|---|---|---|
 |
Chinua Abute – Voysey – Bull Buchinsky – Stephen Turner – John „Blackjack” Harriman – William Smillie – Androvar Drake – Margaret Sinclair-Alexander – Pavel Chekov – Taela Shanthi – Edward Jellico – Leonard James Akaar – Victor Bordson – Kirsten Clancy – Jorel Quinn – Charles Vance |  |
| Preceded by: Jean-Luc Picard |
Dowódcy okrętów gwiezdnych Enterprise 2369 |
Succeeded by: Jean-Luc Picard |
| Poprzedzony przez: niepowołany, ostatecznie Pavel Chekov |
Dowódca Gwiezdnej Floty Federacji 2381 |
Poprzedzony przez: Leonard James Akaar |
| Dowódcy okrętów Enterprise | ||
|---|---|---|
| Enterprise (sloop-of-war) | Dickenson |  |
| HMS Enterprise | Carnegie |  |
| USS Enterprise (szkuner) | Decatur – Burrows | |
| USS Enterprise (CV-.6) | Hardison | |
| Enterprise (NX-01) | Archer |  |
| Enterprise (NX-01) (alternate timelines) | Archer – T’Pol – Tucker – Lorian | |
| USS Enterprise (NCC-…1701) | Rasmussen – April – Pike – Vlasidovich – Kirk – Zarlo – Hensham – Decker – Spock |  |
| USS Enterprise (poprzednik NCC-1701) (Kelvin timeline) | Kwiecień – Marcus |  |
| USS Enterprise (Kelvin timeline) | Pike – Spock – Kirk | |
| USS Enterprise (NCC-…1701) (inne alternatywne rzeczywistości) | Kirk – Kirk – Pike – Thelin – Spock – Hoffman – Mitchell | |
| USS Enterprise (NCC-1701-A) | Kirk – Spock – Sulu |  |
| USS Enterprise (NCC-1701-A) (alternatywne rzeczywistości) | Pike | |
| USS Enterprise (NCC-1701-B) | Harriman – George – Rendón – Sulu – Johnson | |
| USS Enterprise (NCC-…1701-C) | Garrett – Castillo | |
| USS Enterprise (NCC-1701-D) | Picard – Riker – Jellico |  |
| USS Enterprise (NCC-1701-D) (alternatywne rzeczywistości) | Picard – Crusher – Halloway – Riker | |
| USS Enterprise (NCC-1701-E) | Bateson – Picard – Riker – Data |  |
| USS Enterprise (NCC-1701-E) (alternatywne rzeczywistości) | Picard – Halloway – Riker – Data – Jellico – Crusher – Worf | |
| USS Enterprise (NCC-1701-F) | Shon |  |
| USS Enterprise (NCC-1701-F) (alternatywne rzeczywistości) | Picard – Riker – Data – Shon | |
| USS Enterprise (NCC-1701-J) | Dax | |
| ISS Enterprise (NX-01) | Forrest – Archer |  |
| ISS Enterprise (NCC-1701) | April – Franz – Pike – Kirk – Spock – Decker – Riley – Saavik | |
| ISS Enterprise (ICC-…1701) (Kelvin timeline) | Spock | |
| ISS Enterprise (NCC-1701-A) | Pavel Chekov | |
| ISS Enterprise (NCC-…1701-D) | Jean-Luc Picard | |
| ISS Enterprise (NCC-1701-E) | Jean-Luc Picard | |
| Wolny statek gwiezdny Enterprise | Jean-Luc Picard | |
| ISS Enterprise (NCC-1701-F) | Leeta | |
.