Ninety-six procent Amerykanów nie jeść minimalną zalecaną dzienną ilość fasoli lub zieleni, a 99 procent nie dostać wystarczająco dużo pełnych ziaren. Prawie cała populacja amerykańska nie spożywa wystarczającej ilości pokarmów roślinnych – jedynego miejsca, w którym błonnik występuje w naturalnej obfitości. Frytki znajdują się w pierwszej dziesiątce źródeł błonnika w amerykańskiej diecie, a pączki, ciastka i ciasta na miejscu trzynastym. A źródło błonnika numer jeden w amerykańskiej diecie? Biały chleb. Mimo że jest bardzo ubogie w błonnik, jemy go tak dużo, a tak mało pełnych ziaren i fasoli, że biały chleb jest dla Amerykanów najlepszym źródłem błonnika. A dla dorosłych powyżej pięćdziesiątego roku życia jest to źródło sodu numer jeden. Czy powinniśmy w ogóle zrezygnować z chleba? A może niektóre rodzaje są lepsze od innych?

Jedzenie pełnych ziaren wydaje się zmniejszać ryzyko chorób serca, cukrzycy typu 2, otyłości i udaru, potencjalnie ratując życie ponad miliona ludzi każdego roku. Zwróć uwagę na całość, jednak. Podczas gdy wykazano, że całe ziarna, takie jak owies i pszenica, zmniejszają ryzyko rozwoju chorób przewlekłych, ziarna rafinowane mogą w rzeczywistości zwiększać to ryzyko. Zgodnie z zaleceniami wiodących autorytetów w dziedzinie zdrowia, moja zalecana dzienna dziesiątka zawiera co najmniej trzy porcje pełnych ziaren dziennie.

Co się stanie, jeśli nakarmisz ludzi białym chlebem z masłem versus pełnoziarnistym chlebem z masłem, wraz z dużą ilością owoców i warzyw, i zmierzysz, ile masła wychodzi na drugi koniec? Wyższe włókna pełnoziarniste grupa poops out więcej niż dwa razy tyle tłuszczu jako białego chleba grupy, ponieważ niektóre z kalorii masła dostać uwięziony w całej tej włókna. Jedz chleb pełnoziarnisty w przeciwieństwie do białego, a analiza stolca wykaże, że wypłukujesz prawie dziesięć razy więcej kalorii pochodzących z węglowodanów. To dlatego, że błonnik może działać jako fat- i starch-blocker.

Image Credit: . Ten obraz został zmodyfikowany.

.