Stoliki dla dwojga przy świecach. Licencje małżeńskie z dwiema liniami. Artystyczne solniczki i pieprzniczki zamknięte w uścisku. Nawet podczas gdy nasze społeczeństwo poczyniło niesamowite postępy w legalizacji małżeństw osób tej samej płci, pomysł, że związek może obejmować więcej niż dwie osoby, pozostał tabu – nawet gdy jeden na pięciu Amerykanów twierdzi, że był w związku z więcej niż jedną osobą.

Według badań opublikowanych w Journal of Sex and Marital Therapy w kwietniu 2016 roku, 21 procent ludzi miało niemonogamiczny związek – taki, w którym „wszyscy partnerzy zgadzają się, że każdy z nich może mieć romantyczne i / lub seksualne relacje z innymi partnerami.” Dane, wyciągnięte od 8,718 respondentów w corocznej ankiecie Singles in America, są jasne: Poliamoria – posiadanie więcej niż jednego partnera seksualnego lub romantycznego, ze wszystkimi partnerami zgadzającymi się na układ – jest powszechnym typem związku.

Ale nawet jeśli może być powszechny, nie oznacza to, że jest łatwo zrozumiały. Jest tak częściowo dlatego, że każdy związek poliamoryczny jest unikalny. W przeciwieństwie do otwartego związku, gdzie partnerzy mogą mieć umowę na seks z ludźmi spoza związku, ale pozostają zobowiązani do kochania tylko siebie nawzajem, osoby poliamoryczne są często zobowiązane do kochania wielu partnerów.

Podczas gdy niektóre związki poliamoryczne składają się z grupy ludzi, którzy wszyscy mają relacje ze sobą – uważane za „zamknięty” związek poliamoryczny – inne mają partnerów, którzy mogą lub nie mogą znać innych ludzi, z którymi partnerzy są zaangażowani. I podczas gdy niektóre osoby uważają poliamorię za podstawową część swojej tożsamości seksualnej i identyfikują się jako „poliamoryczne”, inne mogą angażować się w związki poliamoryczne, ale niekoniecznie uważają to za podstawową część swojej identyfikacji.

Relacje również mogą się różnić. Niektóre osoby poliamoryczne postrzegają wszystkich swoich partnerów jako równych sobie; inni mogą mieć „głównego” partnera, z którym mogą mieszkać, dzielić rachunki lub uważać za swoją emocjonalną kotwicę, a następnie mieć drugorzędnych ludzi, z którymi umawiają się na randki i wiążą się, zgodnie z warunkami ustalonymi między daną osobą a jej głównym partnerem.

Jedna rzecz jest jednak stała: W poliamorii chodzi o szacunek, otwartą komunikację i zdolność do przeżywania miłości na warunkach, które działają dla ludzi zaangażowanych w związek. Tutaj trzy osoby wyznające poliamorię wyjaśniają, jak to działa w ich przypadku, i wyjaśniają niektóre powszechne błędne przekonania, jakie ludzie mogą mieć na temat tego stylu życia.

San Francisco

Mężatka z chłopakiem

Odkąd była nastolatką, Stryker identyfikowała się jako poliamoryczna – i praktykowała to w różnych związkach. „Kiedy byłam w liceum, miałam chłopaka, który miał chłopaka, a nasza trójka spędzała ze sobą czas i byłam jak, to jest fajne. Dlaczego miałabym wybierać?” – mówi Stryker. Obecnie Stryker jest żoną transseksualnej kobiety, z którą jest od czterech lat, a od roku ma chłopaka. Podczas gdy jej żona i jej chłopak nie są partnerami, Stryker mówi, że wszyscy są przyjaciółmi. „Dla każdego jest to coś innego, ale dla mnie najważniejsze jest, aby wszyscy się dogadywali. Unika się wielu zgrzytów, gdy wszyscy mogą się bezpośrednio komunikować.”

.