Wskazania
Było duże zainteresowanie zastosowaniem kwasu walproinowego w leczeniu różnych zaburzeń neurologicznych, psychiatrycznych i proliferacyjnych, z setkami badań klinicznych prowadzonych w stwardnieniu zanikowym bocznym, rdzeniowym zaniku mięśni, bólu, schizofrenii, pobudzeniu, klasterowych bólach głowy, glioblastomie, chłoniaku, raku jajnika, pigmentozie siatkówki i wielu innych schorzeniach.
W chorobie Alzheimera w badaniu 3 fazy oceniano, czy terapia walproinianem ma skuteczność objawową w opóźnianiu pobudzenia i (lub) psychozy u pacjentów, którzy nie mieli tych objawów podczas badania przesiewowego. Dokonywano tego za pomocą inwentarza neuropsychiatrycznego (NPI). W badaniu oceniano również, czy lek opóźnia progresję zaburzeń poznawczych i funkcjonalnych mierzonych za pomocą skal ADAS-Cog (Alzheimer’s Disease Assessment Scale-cognitive), ADCS-ADL (Alzheimer’s Disease Cooperative Study Activities of Daily Living) oraz CDR-SOB (Clinical Dementia Rating Sum of Boxes). Badanie nazwane VALID było sponsorowane przez Alzheimer’s Disease Cooperative Study. W latach 2005-2009 46 ośrodków w Stanach Zjednoczonych zgłosiło 313 pacjentów z umiarkowaną chorobą Alzheimera do dwuletniego leczenia walproinianem w dawkach dostosowanych do masy ciała pacjenta i jego zdolności do tolerowania leku. Stu dwudziestu dwóch pacjentów ukończyło dwuletnią kurację walproinianem. Leczenie nie zdołało opóźnić pojawienia się pobudzenia lub psychozy ani spowolnić spadku poznawczego lub funkcjonalnego. W grupie leczonej walproinianem występowało więcej działań niepożądanych, takich jak senność, zaburzenia chodu, drżenie, biegunka i osłabienie (Tariot i in., 2011). Pełne wyniki tego badania są dostępne na stronie clinicaltrials.gov. W wolumetrycznym badaniu obrazowym MR u 89 uczestników badania stwierdzono, że u pacjentów przyjmujących walproinian w ciągu jednego roku wystąpiła większa utrata objętości niż u pacjentów przyjmujących placebo, a wynik ten korelował ze wskazaniami do szybszego pogorszenia funkcji poznawczych w przypadku przyjmowania walproinianu (Fleisher i in., 2011).
Poprzednio w kilku mniejszych badaniach oceniano walproinian w leczeniu choroby Alzheimera lub demencji, ale nie uzyskano rozstrzygających wyników (Porsteinsson 2006). Szczegółowe informacje na temat tych badań można znaleźć na stronie clinicaltrial.gov.
.