Podsumowanie
Wielkie zaburzenie depresyjne jest ciężkim epizodem depresyjnym, który zwykle trwa od siedmiu do dziewięciu miesięcy. Dziecko z dużą depresją doświadcza uporczywego i intensywnego uczucia smutku i beznadziejności, które znacząco wpływa na jego codzienne życie i zdolność do funkcjonowania.

Objawy

• Niezwykły smutek, utrzymujący się nawet po zmianie okoliczności
• Zmniejszone zainteresowanie wcześniej lubianymi czynnościami; zmniejszone uczucie oczekiwania
• mimowolne zmiany wagi
• zmiany w nawykach snu
• senność
• wysoka samoocena („Jestem brzydki. Jestem do niczego, nigdy nie będę miał przyjaciół.”)
• Myślenia i/lub próby samobójcze

Leczenie

Dużą depresję można czasami leczyć samą psychoterapią, ale eksperci zgadzają się, że połączenie terapii i leków jest zazwyczaj najlepszym podejściem.

Depresja u dzieci i młodzieży jest powszechnie leczona za pomocą terapii interpersonalnej (IPT), aktywacji behawioralnej i terapii poznawczo-behawioralnej (CBT).

Leki zwalczające depresję mają na celu zwiększenie podaży pewnych neuroprzekaźników, których brak jest związany z depresją. Do leków tych należą selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), które są bezpieczne, jeśli są odpowiednio prowadzone. FDA (Federalna Agencja ds. Żywności i Leków) ustaliła, że wszystkie leki przeciwdepresyjne niosą ze sobą ryzyko pobudzenia myśli samobójczych i wszystkie mają etykiety, które jasno to określają. Zjawisko to jest jednak rzadkie i zostało powiązane jedynie z ideą samobójczą, a nie z rzeczywistymi próbami samobójczymi.

.