Wyłoniło się nowe badanie, które wydaje ostateczny werdykt w odwiecznej debacie węglowodany vs. tłuszcz.
Badanie nosi tytuł „Kaloria za kalorię, dietetyczne ograniczenie tłuszczu powoduje większą utratę tkanki tłuszczowej niż ograniczenie węglowodanów u osób z otyłością”. Jak sugeruje tytuł, naukowcy dostał grupę otyłych ludzi, aby zmniejszyć ich spożycie energii o 30% albo wycinając dużo węglowodanów lub tłuszczów z diety. Więc białka i kalorii spożycie obu diet były takie same, ale jedna grupa jadła dietę o niskiej zawartości tłuszczu, a druga grupa jadła dietę o niskiej zawartości carb.
Now jak obawiałem się na moim Facebooku tutaj jest, gdzie ludzie są coraz mylić. W przeciwieństwie do tego, co sugeruje tytuł, badanie nie faktycznie zmierzyć bezpośrednio, że ludzie w grupie o niskiej zawartości tłuszczu stracił więcej tłuszczu. W rzeczywistości, oni nie. Skład ciała został zmierzony za pomocą skanów DXA i nie było znaczącej różnicy między grupami w utracie całkowitej masy tłuszczu lub procentowej zawartości tłuszczu w organizmie. Oświadczenie z tytułu o większej utraty tłuszczu zamiast tego pochodzi z wyników pomiaru pośredniej kalorymetrii z oddziału metabolicznego.
Czekaj, co? Oddział metaboliczny to w zasadzie laboratorium naukowe, w którym mierzy się zużycie i produkcję tlenu i dwutlenku węgla przez organizm. Kwoty pozwalają nam przewidzieć czyjeś wydatki energetyczne, a stosunek pozwala nam przewidzieć, czy tłuszcz lub węglowodany zostały spalone (utlenione).
To tylko pozostawia białko, ale to może być skorygowane przez pomiar wydalania azotu w moczu (białko zawiera azot). Więc kiedy połączyć te dane, można oszacować, ile z wszystkich makroskładników zostały spalone. To właśnie zrobili badacze. I szacunek był, że grupa o niskiej zawartości tłuszczu stracił więcej tłuszczu.
Nie tylko to oszacowanie nie było wspierane przez rzeczywisty pomiar utraty tłuszczu, okresy diety były tylko 6 dni z tylko 3 dni pomiaru w oddziale metabolicznym. I było tylko 17 uczestników z wiarygodnymi danymi. Jednak te ograniczenia nie wyjaśniają większej utraty tłuszczu (ponownie, oszacowane z kalorymetrii pośredniej) w grupie diety o niskiej zawartości tłuszczu. (Zobacz ten artykuł o tym, dlaczego mała liczebność próby nie neguje wyników badań, a wręcz może je wzmocnić). Nawet lub szczególnie w tym scenariuszu, pośrednia kalorymetria jest bardziej wrażliwa na wykrywanie małych zmian w nierównowadze tłuszczu niż skan DXA.
Jak więc możemy wyjaśnić większą utratę tłuszczu w grupie niskotłuszczowej? To nie była wróżka insulina. To nie dlatego, że „tłuszcz jest łatwiejszy do przechowywania jako tłuszcz, bracie”. To nie była magiczna proporcja makro. To była stara dobra fizyka, a dokładniej termodynamika.
Wiele osób zna zasadę równowagi energetycznej: utrata wagi jest wynikiem równowagi między poborem energii z pożywienia a wydatkiem energetycznym.
Jednakże wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że to równanie jest dynamiczne. Wydatek energetyczny zmienia się w oparciu o pobór energii i jak dieta postępuje, zmienia się również ze względu na adaptację metaboliczną organizmu. Ale autorzy badania wiedzieli o tym bardzo dobrze. W rzeczywistości, jeden z badaczy Kevin Hall jest w pewnym sensie legendą statystyki w środowisku naukowym i odnoszę się do kilku jego prac w moim kursie certyfikacyjnym Henselmans PT w temacie metabolizmu człowieka. Jak naukowcy opisali to w tym badaniu, „Zmiany w strumieniach metabolicznych całego ciała, efekt termiczny żywności i składu ciała generowane przez izokaloryczne zmiany w węglowodanach i tłuszczach były odpowiedzialne za symulowane różnice w wydatku energetycznym.”
Specyficznie, wydatek energetyczny zmniejszył się bardziej w grupie low carb niż w grupie low fat. Teraz, zanim zaczniesz krzyczeć o tym, jak diety niskowęglowodanowe zabijają tarczycę, weź głęboki oddech i pozwól, aby następujący fakt zatonął: różnica w dziennym wydatku energetycznym między grupami wynosiła 48,1 kalorii. W grupie osób o średniej wadze 234 funtów (106 kg). I tak, badanie obejmowało kobiety (*insert big mama joke*).
Ta drobna różnica mogła być wynikiem wielu rzeczy.
- Przedmioty wykonywały godzinę chodzenia po bieżni pochyłej każdego dnia. Dla tych ludzi, to jest w zasadzie trening wytrzymałościowy. Jeśli węglowodany pomogły w napędzaniu tego treningu, mogłoby to wyjaśnić różnicę w wydatkowaniu energii.
- Badani utrzymali swoje zwyczajowe wybory żywieniowe na dietach. Można bezpiecznie stwierdzić, że ich wybór żywności nie był najzdrowszy. Ponieważ różne źródła tłuszczu różnią się znacznie w ich termicznych i metabolicznych efektów (myśleć trans tłuszczu vs. olej kokosowy), to może wyjaśnić różnicę w wydatkowaniu energii.
- Dieta o niskiej zawartości tłuszczu był naprawdę niski tłuszcz z 7,7% kalorii pochodzących z tłuszczu. Tak drastyczne zmniejszenie spożycia tłuszczu może wywołać okres niewydolności metabolicznej. Biorąc pod uwagę krótki okres badania i niewielką różnicę w wydatkowaniu energii, jest to prawdopodobne.
As for the difference in fat balance, it’s important to note that the low carb diet resulted in a greater difference in carbohydrate loss. Oznacza to, że grupa low carb straciła więcej glikogenu, przechowywanej w organizmie formy węglowodanów. To nie jest zła rzecz, jak po przełączeniu z powrotem do utrzymania lub luzem lub wyższego spożycia węglowodanów, dostaniesz to z powrotem (lub to się stanie tak czy inaczej, jak organizm dostosowuje) i zyskasz mniej tłuszczu niż ludzie na diecie o wysokiej zawartości węglowodanów. Więc czy stracisz więcej węglowodanów lub tłuszczu, to naprawdę nie ma znaczenia. W końcu, Twoja rzeczywista utrata tłuszczu będzie nadal określana przez deficyt energii, który stworzyłeś. Co sprowadza nas z powrotem do powyższych punktów.
Więc zanim dostaniesz się na pociąg hype diety o niskiej zawartości tłuszczu, rozważ, że to badanie jest 1 ograniczone i niejednoznaczne ustalenia. Istnieje duża literatura na temat węglowodanów vs. tłuszczu dla utraty wagi i, jeśli cokolwiek, literatura ta pokazuje, że diety o niskiej zawartości węglowodanów są równie skuteczne lub nawet bardziej skuteczne niż diety o niskiej zawartości tłuszczu. Co więcej, to, która dieta jest dla ciebie najbardziej skuteczna, zależy od twojej osobistej fizjologii („tolerancji na węglowodany”), nie wspominając o psychologii. Nie ma czegoś takiego jak jeden magiczny stosunek makroskładników odżywczych, który działa najlepiej dla wszystkich, a to badanie z pewnością nie jest dowodem na to, że królują diety niskotłuszczowe. Wręcz przeciwnie, przede wszystkim potwierdza, że termodynamika, a nie stosunek węglowodanów do tłuszczu w diecie dyktują utratę wagi. Badanie to tylko potwierdza subtelny fakt, że równowaga energetyczna jest dynamiczna.
.