Volvulus jest stanem, w którym jelito skręca się na siebie, powodując utrudnienia w przepływie materiału przez jelito. Może to również prowadzić do zablokowania dopływu krwi do samego jelita, co może skutkować śmiercią tkanki w jelicie.

Volvulus jest najczęściej spowodowany wadą wrodzoną zwaną malrotacją, która występuje, gdy jelito staje się nieprawidłowo ustawione podczas rozwoju płodu. Jelita nie mają normalnego mocowania do ściany jamy brzusznej, co umożliwia przesunięcie się jelit z ich normalnej pozycji lub ich obrót. Wulwulucja może również wystąpić w przypadku braku malrotacji. Jeśli wole jest związane z malrotacją, często występuje we wczesnym okresie życia, często w pierwszym roku.

Symptomy

Niemowlęta cierpiące na volvulus doświadczają nagłego początku objawów identycznych z objawami niedrożności jelit. Objawy są na ogół na tyle dramatyczne, że niemowlęta są szybko zabierane na pogotowie, co może mieć decydujące znaczenie dla przeżycia.

Niektóre dzieci z volvulus doświadczają nawracających epizodów wymiotów z bólem brzucha, które ustępują bez leczenia. Może to być spowodowane stanem znanym jako „przerywany wulwulus”, który występuje, gdy jelito po prostu się skręca, a następnie samoistnie się rozkręca.

Symptomy, które mogą wskazywać na niedrożność jelit spowodowaną wolem obejmują:

• Tkliwość brzucha
• Nudności lub wymioty
• Wymioty zielonej żółci.
• Krwawy lub ciemnoczerwony stolec
• Zaparcie lub trudności w wydalaniu stolca
• Zniekształcony brzuch
• Wstrząs

Badania

W badaniu w kierunku wulwulusa, mogą być wykonane następujące badania:

• Badanie próbki stolca stwierdza obecność krwi w stolcu.
• Rentgenografia górnego odcinka przewodu pokarmowego z prześwietleniem jelita cienkiego wykazuje niedrożność jelita lub wole śródjelitowe.
• Tomografia komputerowa może wykazać dowody niedrożności jelit.
• Lewatywa barowa często wykazuje nieprawidłowe położenie jelita, sugerując niedrożność.
• Badania krwi w celu sprawdzenia poziomu elektrolitów mogą wykazać nieprawidłowości.

Jeśli wole jest przerywane, klinicysta może podejrzewać jego obecność na podstawie historii powtarzających się, sporadycznych, samoistnie ustępujących objawów. Nawet jeśli wole nie jest obecne podczas badania, seria badań górnego odcinka przewodu pokarmowego może wykazać, że połączenie dwunastnicy i jelita czczego jest nieprawidłowo umiejscowione lub lewatywa barowa może wykazać, że kątnica nie znajduje się w prawym dolnym kwadrancie, tam gdzie powinna. Oba te wyniki wskazują na malrotację, która może wskazywać na okresowe występowanie wolemii.

Leczenie

Natychmiastowa operacja jest konieczna w celu naprawienia wolemii. Wykonuje się nacięcie w ścianie jamy brzusznej, jelita są rozprostowywane i przywracane jest ich ukrwienie. Jeśli mały odcinek jelita jest martwy (martwy z powodu braku przepływu krwi), jest on usuwany, a końce zdrowego jelita są zszywane z powrotem, lub używane do utworzenia kolostomii lub ileostomii (rurki na zewnątrz, przez którą można usunąć zawartość jelita – termin zależy od miejsca umieszczenia rurki). Jeśli całe jelito jest martwe, rokowanie jest złe i zagraża życiu.

Wczesne rozpoznanie wgłobienia i szybkie leczenie na ogół skutkuje dobrym wynikiem. Jeśli dojdzie do martwicy jelita, rokowanie jest często złe, w zależności od tego, jak duża część jelita jest martwicza.

Możliwe powikłania wgłobienia obejmują:

• Powtórne zapalenie otrzewnej (zakażenie jamy brzusznej) może wystąpić, jeśli wgłobienie i późniejsza niedrożność spowodują perforację jelita.
• Zespół krótkiego jelita może wystąpić, jeśli duża część jelita cienkiego musi zostać usunięta z powodu obumarcia tkanek.

.