Byłam albo wróżką, albo zamieniłam się w Barneya Rubble’a.

Wszędzie, gdzie spojrzę, strzeliste skalne „kominy wróżek” w fantastycznej krainie czarów, jaką jest turecka Kapadocja.

Będę także odkrywać mistyczne, wiekowe kościoły w jaskiniach, spać w „jaskiniowym hotelu”, który otumania gości i wino, i hulać-duck-gasp moja droga przez upiorne starożytne podziemne miasto, jedno z kilkudziesięciu, które się tu wydrążyły. I poczekaj, aż uniosę się nad tym wszystkim w przypominającym krainę Oz balonie zionącym ogniem.

„Książę zakochał się w tej pięknej wróżce” – zaczyna mój przewodnik, rozpoczynając zawiłą opowieść mającą wyjaśnić ten rozległy surrealistyczny krajobraz.

* 'Niezapomniana’ wycieczka na Gallipoli
* Rzeczy do zrobienia w Stambule, Turcja: Three-minute guide
* Mystical, melancholy Istanbul

Prawda jest taka, że przez miliony lat Matka Natura erodowała miękki tuf wulkaniczny w majestatyczne „bajeczne kominy” wznoszące się na wysokość do 130 stóp (39,6 metra) i mające kształt stożków, iglic, obelisków i grzybów mamuta. Tak samo niezwykłe, średniowieczni mnisi i inni troglodyci wyrzeźbili wciąż istniejące kaplice jaskiniowe, mieszkania w jaskiniach, zamki jaskiniowe i podziemne kryjówki jaskiniowe.

I so dig Kapadocja. Chociaż jest to tylko jedna atrakcja moich kolorowych, bogatych w kulturę podróży po Turcji, które rozpoczynają się w egzotycznym, zdobionym meczetami, hipnotyzującym przyprawami Stambule i kończą się w pobliżu Morza Egejskiego w legendarnych starożytnych ruinach Troi (gdzie, miłośnicy historii będą pamiętać, twarz Heleny uruchomiła tysiąc statków).

Ale pytasz, czy Turcja jest bezpieczna?

Turystyka powoli odbija się po serii ataków terrorystycznych i próbie zamachu stanu w 2016 roku. Idę z przyjacielem w sierpniu i czuję się tak bezpiecznie, jak gdziekolwiek indziej.

Oficjalne stosunki USA i Turcji mogą pozostać napięte, ale nie mogę podkreślić, jak ciepli i gościnni są Turcy, zwłaszcza gdy dowiadują się, że jestem Amerykaninem – oprócz promiennych uśmiechów, otrzymuję zwyczajowe pocałunki w każdy policzek i mam ciągłe brzęczenie od akceptowania non stop ofert picia słodkich filiżanek demitasse gęstej tureckiej kawy.

Podczas mojej podróży jest tylko jedna mała usterka, z którą sobie radzimy – nasz prom dla 170 pasażerów wpada na mieliznę i musimy być uratowani przez turecką straż przybrzeżną (czytajcie dalej; szczegóły wkrótce).

KAPADOCJA

W Dolinie Wyobraźni w Kapadocji skalne konfiguracje urzekająco przypominają zwierzęta, w tym wielbłąda, kobrę i foki. W Dolinie Miłości nie potrzeba wyobraźni – formacje wyglądają jak ogromne męskie organy falliczne.

Pewnego ranka o świcie spektakularnie wznoszę się w 12-osobowym balonie na gorące powietrze, otoczony przez 100 innych balonów w kolorach tęczy, gdy neonowy pomarańczowy wschód słońca budzi te wpisane na listę Unesco krainy hoodoo. To jest pozaświatowa magia.

„Wiesz, ludzie myślą, że moim ulubionym filmem jest Top Gun”, mówi mój pilot, Hakan Yildiz. „Ale tak naprawdę to Titanic.”

Ponad godzinę (i więcej żartów) później, gładko lądujemy i wznosimy toast szampanem. Następnie lecę do Pigeon Valley, kolejnego dziwacznego królestwa, w którym ludzie przez wieki wycinali dziury w falistych klifach, aby pomieścić tysiące ptaków. Gołębie były cenione za swoje kupy.

„To zawsze był doskonały nawóz dla winnic produkujących wino w tym obszarze”, wyjaśnia mój przewodnik, Bunyamin Ozmen z Travel Atelier tours. Bunyamin wcześniej snuje skazaną na niepowodzenie historię miłosną o księciu i wróżce, która (uwaga na spoiler) kończy się tym, że niczego niepodejrzewające duchy zostają zamienione w gołębie.

Wcześniej wędrujemy po skansenie Goreme, zdumiewającej bizantyjskiej wiosce wykutych w skale kaplic i klasztorów o tajemniczych nazwach, takich jak Kościół Węża i malowane freski Jezusa. Ortodoksyjni chrześcijańscy mnisi ręcznie wykuwali te jaskiniowe kościoły i żyli w nich jako pustelnicy około 1000 lat temu.

Następnego dnia mam jedną myśl: panikę. Jakoś udaje się ją stłumić podczas czołgania się przez części Podziemnego Miasta Kaymakli.

Eony temu, tysiące chrześcijan ukryło się przed rzymskimi prześladowcami w tych podziemnych jaskiniach o strukturze plastra miodu, które zawierają małą stajnię, wspólną kuchnię i pomieszczenia mieszkalne. Fascynująca historia, tylko dla pozornie eonów, jestem w pojedynczym-pojedynczym-turystycznym-zatłoczeniu, wszyscy z nas przykucnięci nosem do pleców nieznajomego w zapadniętym-sufitowym tunelu skalnym o szerokości jednej osoby.

Whew, jestem zadowolony, że łykam tlen i kieliszek lokalnego wina Emir varietal z powrotem na tarasie świeżego powietrza Argos, mój klasztor na wzgórzu zamieniony na butikowy hotel jaskiniowy z powalającym widokiem na Pigeon Valley. W tym regionie jest wiele hoteli w jaskiniach; mój ma nowoczesne, przestronne apartamenty w kamiennych willach ze Starego Świata i sekretne podziemne przejście – tylko to prowadzi do dobrze zaopatrzonej piwnicy z winami. Yabba dabba doo!

ISTANBUŁ

Urzekający, tętniący życiem Istambuł to Wschód spotykający się z Zachodem, kosmopolityzm spotykający się z zabytkami, a do tego mnóstwo ulicznych wózków sprzedających tureckie, pokryte sezamem precle „simit”.

Tutaj zaczyna się cała moja podróż, po 13-godzinnym locie non stop liniami Turkish Airlines z Los Angeles. Islam jest dominującą religią w Turcji, ale kraj ma świecki rząd, a jego mieszkańcy zewnętrznie odzwierciedlają tę mieszankę – niektóre kobiety noszą letnie szorty i tank topy; inne noszą chusty hidżab i długie suknie.

Zabawnie, ciągle widzę Turków noszących koszulki z napisem „California Surfin”, ” „Venice Beach” lub podobnymi luźnymi tematami.

„Witam, potrzebujesz szafranu, tania cena, wejdź proszę, skąd jesteś?” – pytają różni sprzedawcy w jaskini 350-letniego Bazaru Przypraw, psychodelicznej uczty dla oczu i nosa.

Wibrujące kopce niezliczonych przypraw (czerwona papryka, żółte curry, pomarańczowa „przyprawa do kurczaka”), sypkie herbaty z kwiatów (anatolijska cienista róża), tradycyjne smakołyki (suszone morele nadziewane migdałami, mniam!) i galaretowate cukierki Turkish Delights leżą na stosach obok mnóstwa pamiątek na szczęście „złego oka”. Ceny są tak niskie – spadająca lira turecka sprawiła, że dolar jest wart więcej – że nie trzeba się targować.

Monumentalne meczety są obfite w Stambule (Błękitny Meczet z lazurowymi kafelkami, ozdobna katedra, która zmieniła się w meczet Hagia Sophia), ale ja wolę pogodnie okazały meczet Suleymaniye, zbudowany na rozkaz sułtana Sulejmana Wspaniałego i ukończony w 1557 r.

Głównie intryguje mnie jego historia: Sulejman poślubił rudowłosą Roxelanę, byłą niewolnicę ze swojego haremu, „która ciągle mu dokuczała i dokuczała, że jego syn zamierza go zdetronizować”, mówi mój przewodnik Yaman Yaka z KD Tours. „Sulejman zrobił wiele wspaniałych rzeczy”. Z wyjątkiem rodzicielstwa; kazał udusić swojego syna na śmierć.

Jestem rozpieszczany jak (niemorderczy) sułtan w wykwintnym hotelu Ciragan Palace Kempinski, marmurowym, ozdobionym żyrandolami dawnym domu władców Imperium Osmańskiego i sięgającym XVII wieku.

Jakie to fajne: Turcja leży na dwóch kontynentach, więc odpoczywam na balkonie w cesarskim hotelu, który znajduje się w Europie, i patrzę przez błyszczącą cieśninę Bosfor na Turcję w Azji. Bill Clinton, Madonna i Sophia Loren należą do gości VIP-ów z przeszłości. W eleganckiej restauracji zajadam się ulubionym deserem sułtana Mehmeda Zdobywcy – czekoladowym „puddingiem pałacowym” zdobionym złotymi liśćmi.

CANAKKALE

Epicki poemat Homera Iliada sławnie upamiętnił wojnę trojańską. Pamiętam tylko, że w filmie „Troja” z 2004 roku Brad Pitt i jego wyrzeźbiony brzuch walczyli na włócznie. To pomaga, gdy wyruszamy z Canakkale, miasta położonego w pobliżu północnego Morza Egejskiego, aby odkryć archeologiczne ruiny starożytnego miasta Troja. Legenda głosi, że ponad 3000 lat temu toczyła się tu krwawa, trwająca dekadę wojna trojańska, której celem było uratowanie pięknej, zamężnej greckiej królowej Heleny, która albo została porwana, albo uciekła z księciem Troi Parysem.

Ostatecznie Grecy udali, że wycofują się ze swoimi statkami, pozostawiając w „prezencie” gigantycznego drewnianego konia trojańskiego – ale niespodzianka! Żołnierze zostali ukryci w środku, a Troja została splądrowana.

Bez kreatywnego przewodnika, zamaszyste, uhonorowane Światowym Dziedzictwem ruiny mogą wydawać się warstwami skał i kamiennych ścian, ponieważ nie można z nich wiele wyczytać. Jednak już wkrótce zostanie tam otwarte obszerne, pełne artefaktów Muzeum Troi. W Canakkale, nad portem góruje gwiazda Brada – potężny rekwizyt Konia Trojańskiego z hollywoodzkiego filmu.

Z Canakkale, jednego dnia płyniemy promem do nawiedzonych pól bitewnych I Wojny Światowej w Gallipoli, gdzie wojskowe posągi i groby oddają hołd tureckim żołnierzom i ówczesnym wrogom Australijczykom, Nowozelandczykom i Brytyjczykom.

Innego ranka, prom przywozi nas na świąteczną, pełną plażowiczów, podlewaną turkusem wyspę Bozcaada. Ale to nasz 170-pasażerski, 64-pojazdowy prom na wyspę Gokceada trafia na pierwsze strony gazet („STRANDED”), kiedy osiada na mieliźnie o rzut kamieniem od docelowego doku.

Raporty twierdzą, że albo sterowanie albo silnik zawiodły i kapitan powstrzymał nas przed rozbiciem się na brzegu. Tak czy inaczej, dwie i pół godziny później (spokojnie oczekuję na ratunek z kanapką z grillowanym serem), turecka straż przybrzeżna przybywa i ewakuuje nas na swoją łódź. Może właśnie wtedy potrzebuję „wróżki”.

IF YOU GO

Unique lodging: The Argos, argosincappadocia.com, i Ciragan Palace, kempinski.com.

Przewodnicy turystyczni: kdtours.com i travelatelier.com.

Świetne jedzenie: Meze by Lemon Tree w Istambule serwuje tureckie przystawki („meze”), takie jak nadziewane kwiaty cukinii, mezze.com.tr. Naprzeciwko hotelu Pera Palace, w którym Agatha Christie podobno napisała Morderstwo w Orient Expressie.

Wspaniały sposób na oczekiwanie na lot: Zjedz popcorn w sali kinowej dwupiętrowego salonu biznesowego Turkish Airlines na lotnisku Ataturk w Stambule. Możesz także ścigać się samochodami Carrera, grać w symulowanego golfa, grać w bilard i słuchać gry na pianinie na żywo, turkishairlines.com.

Oficjalna strona turystyczna Turcji: hometurkey.com.

– The San Diego Union-Tribune

.