„Jak wiele innych organizacji w Stanach Zjednoczonych, które były zarówno lewicowe, jak i radykalne, historia Young Lords została usunięta z większości wspomnień o okresie znanym jako lata sześćdziesiąte, aż do teraz. Praca Fernandeza jest śmiałym, błyskotliwym i wciągającym wyzwaniem dla tego pominięcia.”–CounterPunch

„Wyczerpujące i oświecające studium historii stawia sprawę ich wpływu jako głębokich myślicieli, jak również wysoce zdolnych aktywistów ulicznych. . . . Fernández wyróżnia się solidnymi, niewiarygodnie szczegółowymi badaniami historycznymi. . . . Umieszcza ich również w kontekście politycznych i społecznych debat, które ukształtowały epokę i ujawnia, jak wiele z ich aktywizmu skupiało się na tych samych kwestiach – mieszkalnictwie, zdrowiu, edukacji i marginalizacji kobiet, społeczności LGBTQ i ubogich pracujących – z którymi mamy do czynienia dzisiaj.”–The Nation

„Partia Młodych Panów trwała w zasadzie dwa lata (1969-70) i liczyła mniej niż 3000 aktywnych członków, ale jak pokazuje ta książka, jej krótka, ale spektakularna historia jest warta przestudiowania i szczególnie przejmująca w czasach Black Lives Matter.”–CHOICE

„Johanna Fernández nie tylko stworzyła definitywną historię Młodych Panów; ona również w pojedynkę zmieniła nasze rozumienie krajobrazu politycznego po 1968 roku. Bogato udokumentowana, pięknie napisana i brutalnie szczera, książka ta przenosi Młodych Panów z marginesu Nowej Lewicy i portorykańskiego nacjonalizmu do samego epicentrum globalnej walki z rasizmem, imperializmem i patriarchatem oraz o narodowe samostanowienie, sprawiedliwość medyczną, prawa reprodukcyjne i socjalizm. Dzieło tak monumentalne i rozległe, jak wizja rewolucji Młodych Panów.”-Robin D. G. Kelley, autorka książki Hammer and Hoe: Alabama Communists during the Great Depression

„W tej niezwykłej książce historyk Johanna Fernández opowiada, że dzieci portorykańskiej migracji na kontynent amerykańskiego kolonizatora rozwinęły „drugi wzrok”, doświadczając biedy i dyskryminacji, a jednocześnie posiadając wiedzę o Portoryko jako kolonii amerykańskiej i amerykańskim imperializmie, dzięki czemu ich organizacja, Młodzi Panowie, stała się potężną siłą. Sprzeciwiając się rasizmowi latynoskich antyczarnoskórych, machismo i kościołowi, a także wykorzystując intensywne organizowanie społeczności, nie tylko przynieśli Portorykańczykom wyzwolenie i świadomość klasową, ale także napełnili solidarnością ruchy społeczne lat sześćdziesiątych, zapoczątkowując słynną Tęczową Koalicję. To pisarstwo historyczne w najlepszym wydaniu, rygorystycznie zbadane, a jednocześnie mocne i poruszające, często poetyckie. I nie jest to „tylko historia”, ale raczej głęboka przestroga na przyszłość i teraźniejszość, zważywszy na ograniczenia rewolucji społecznej w potężnym państwie osadniczo-kolonialnym, jakim są Stany Zjednoczone.”-Roxanne Dunbar-Ortiz, autorka An Indigenous Peoples’ History of the United States

„Przełomowy i drobiazgowy opis jednej z najbardziej wpływowych grup radykalnych w Ameryce lat sześćdziesiątych. Po dekadach żmudnych badań i niezliczonych wywiadów z rzeczywistymi uczestnikami, Johanna Fernández stworzyła żywą kronikę nieoświetlonych osiągnięć, bolesnych porażek i ciągłego dziedzictwa nowojorskich Młodych Panów w ciągu tych kilku krótkich lat, kiedy staraliśmy się zmienić świat i zawładnąć wyobraźnią miasta.”–Juan González, Richard D. Heffner Professor of Communications and Public Policy, Rutgers University, i były Minister Edukacji Młodych Panów

.