Niektórzy historycy twierdzą, że technologie druku poprzedzają transformację kulturową. Oznacza to, że druk warunkuje i kształtuje pojawienie się nowego porządku politycznego i społecznego oraz stworzenie nowej formy zbiorowej podmiotowości, a także oświeconej opinii publicznej, a nie na odwrót. Inni historycy twierdzą wręcz przeciwnie, że społeczeństwo, nauka, kapitalizm i republikanizm nie tyle zostały ukształtowane przez druk, ile one same ukształtowały druk. Podążając drogą pomiędzy tymi dwoma poglądami, można dokładniej opisać związek pomiędzy technologią drukarską a kulturą jako dynamiczny i wzajemny, a nie statyczny i sekwencyjny. Idea, że technologia drukarska miała demokratyzujący i racjonalizujący wpływ na nowy naród, jest zatem tylko jedną stroną medalu: polityka i kultura nowego narodu wytworzyły i ustrukturyzowały praktyki technologii drukarskiej, przekształcając ją w wysoce efektywne medium dla ideologii republikańskiej.

Przez cały XVIII wiek komercyjny charakter druku w Ameryce był jego kluczową cechą wyróżniającą. W porównaniu do swoich europejskich kolegów, amerykańscy drukarze napotkali kilka przeszkód w walce o przetrwanie, co spowodowało ostrą rywalizację na krajowym rynku druku amerykańskiego. Ich główną wadą był chroniczny brak kapitału, który sprawił, że kolonialni i rewolucyjni drukarze amerykańscy byli uzależnieni od importu kluczowych technologii z Europy. W ten sposób komercyjny druk, budowa pras i skład czcionek nie zyskały solidnego oparcia w Ameryce Północnej aż do końca XVIII wieku. Co więcej, do 1800 roku amerykańscy drukarze musieli importować większość swoich farb drukarskich z Anglii lub Niemiec. Kolejną trudnością była produkcja papieru. Zanim w 1849 roku opracowano technikę wykorzystywania pulpy drzewnej, papiernie były uzależnione od stałych dostaw szmat, lin i innych materiałów na bazie lnu lub konopi. Jakość i podaż papieru były wystarczające do produkcji gazet, druków ulotnych, pamfletów, almanachów i innych krótkich i ulotnych dzieł, ale książki przeznaczone do dłuższego użytku były drukowane na importowanym papierze holenderskim lub angielskim. Niedobór czcionek i koszt papieru (do połowy kosztów druku) nie sprzyjały produkcji stosunkowo długich książek, takich jak powieści. Dlatego Benjamin Franklin potrzebował dwóch lat (od 1742 do 1744 roku), by wydrukować pierwsze amerykańskie wydanie Pameli Samuela Richardsona. W rzeczywistości żadna inna nieobszerna angielska powieść nie została wydana ponownie w Ameryce aż do Rewolucji. Pokój paryski ponownie otworzył handel z Wielką Brytanią, a produkcja książek w Ameryce została wznowiona, ale czcionka, papier i kapitał pozostały w niedoborze, utrudniając produkcję książek przez lata 90. XVII wieku i we wczesnych dekadach XIX wieku.

Pierwsza prasa drukarska, która powstała w brytyjskich koloniach północnoamerykańskich, została założona w Harvard College w 1639 roku. Do 1760 roku w Ameryce istniały czterdzieści dwie drukarnie, niektóre należące do indywidualnych przedsiębiorców, a inne do grup, takich jak purytanie w Nowej Anglii lub Niemcy w Pensylwanii, którzy używali druku jako medium do wzmocnienia spójności grupy. Większość amerykańskich drukarzy wyznawała ideał powszechnego oświecenia, polegający na rozpowszechnianiu wiadomości i użytecznych informacji dla narodu. Podczas rewolucji i wczesnego okresu narodowego Amerykanie wykorzystywali technologię drukarską do kształtowania publicznego dyskursu politycznego dotyczącego niepodległości i republikanizmu. Do 1820 roku wydano ponad dwa tysiące gazet i ponad trzysta czasopism.

Użycie druku do kształtowania tożsamości narodowej ułatwił rozwój samej technologii drukarskiej. Przez cały XVIII wiek większość drukarni w Stanach Zjednoczonych posiadała tylko jedną lub dwie prasy. Największą drukarnią była drukarnia Isaiaha Thomasa, który posiadał dwanaście pras w swojej drukarni w Worcester i pięć w filii w Bostonie. Drukarze, których było stać na angielską prasę, importowali ją, inni kupowali ją z drugiej ręki (większość z nich była już wcześniej importowana). Jeszcze w latach dziewięćdziesiątych XVIII wieku było tylko jeden lub dwóch amerykańskich producentów pras, ale ich liczba gwałtownie wzrosła w pierwszych dwóch dekadach XIX wieku, kiedy to nowa wiedza technologiczna i naukowa umożliwiła wiele postępów: drewniana prasa stała się prasą żelazną, wałki zamiast kulek tuszowały czcionki, siła koni i pary zastąpiła siłę roboczą, stereotypowanie stało się normalną procedurą, a litografia zaczęła być używana do ilustracji.

Przejście na prasy z napędem elektrycznym odbywało się skokowo. Pierwszy eksperyment z prasą parową w 1819 roku zakończył się niepowodzeniem, ale w 1822 roku Jonas Booth z Nowego Jorku zbudował pierwszą udaną prasę w Stanach Zjednoczonych; streszczenie gramatyki angielskiej Murraya autorstwa Bootha jest uważane za pierwszą książkę wydrukowaną za pomocą takiej prasy. Jedną z najbardziej udanych wczesnych pras drukarskich, opartych na sile koni mechanicznych, ponieważ maszyny parowe były wciąż trudno dostępne, była ta zaprojektowana przez Davida Treadwella z Bostonu w 1829 roku; około pięćdziesięciu pras Treadwella zostało zbudowanych przed rokiem 1830. Szybki rozwój w zakresie tworzenia czcionek, projektowania czcionek, produkcji papieru, stereotypii i litografii doprowadził do rewolucji przemysłowej w technologii druku we wczesnym okresie narodowym.

Zobacz takżeRewolucja przemysłowa; Gazety; Polityka: Political Pamphlets; Press, The; Print Culture; Printers; Steam Power; Technology .

bibliografia

Lehmann-Haupt, Hellmut, Lawrence C. Wroth, and Rollo G. Silver. The Book in America: A History of the Making and Selling of Books in the United States, 2nd ed. Nowy Jork: R.R. Bowker, 1951.

Silver, G. Rollo. The American Printer, 1787-1825. Charlottesville: University Press of Virginia, 1967.

Thomas, Isaiah. The History of Printing in America: With a Biography of Printers and an Account of Newspapers. 1810; 2nd ed., 1874. Edited by Marcus A. McCorison from the second edition. New York: Weathervane Books, 1970.

Wil Verhoeven

.