W rolnictwie i ogrodnictwieEdit

Łącznie szkodniki i choroby powodują rocznie do 40% strat w plonach. Grupami zwierząt o największym znaczeniu jako szkodniki rolnicze są (w kolejności znaczenia gospodarczego) owady, roztocza, nicienie i mięczaki ślimaki.

Owady są odpowiedzialne za dwie główne formy szkód w uprawach. Po pierwsze, są to bezpośrednie szkody, które powodują w roślinach, ponieważ żywią się tkankami; zmniejszenie powierzchni liści dostępnej dla fotosyntezy, zniekształcenie rosnących pędów, zmniejszenie wzrostu i wigoru roślin oraz więdnięcie pędów i gałęzi spowodowane działalnością owadów polegającą na drążeniu tuneli. Po drugie, mamy do czynienia ze szkodami pośrednimi, w przypadku których owady wyrządzają niewielkie szkody bezpośrednie, ale przenoszą lub umożliwiają wnikanie infekcji grzybiczych, bakteryjnych lub wirusowych. Chociaż niektóre owady są polifagiczne, wiele z nich ogranicza się do jednej konkretnej uprawy lub grupy upraw. W wielu przypadkach jest to larwa, która żeruje na roślinie, budując odżywczy sklep, który będzie używany przez krótkotrwałego dorosłego, larwy motyli i lepidoptera karmić głównie na nadziemnych części roślin, podczas gdy larwy chrząszczy mają tendencję do życia pod ziemią, karmienia na korzeniach, lub tunel do łodygi lub pod korą. Prawdziwe pluskwiaki, Hemiptera, mają przebijające i ssące aparat gębowy i żyją wysysając soki z roślin. Należą do nich mszyce, mączliki i skalnice. Oprócz osłabienia rośliny, sprzyjają one rozwojowi pleśni na spadzi wytwarzanej przez owady, która odcina światło i ogranicza fotosyntezę, hamując wzrost rośliny. Często przenoszą poważne choroby wirusowe między roślinami.

Roztocza, które sprawiają najwięcej kłopotów na polu to przędziorki. Mają one średnicę mniejszą niż 1 mm, mogą być bardzo liczne i rozwijają się w gorących, suchych warunkach. Żyją głównie na spodniej stronie liści i przebijają komórki roślinne w celu zdobycia pożywienia, przy czym niektóre gatunki tworzą pajęczyny. Występują na prawie wszystkich ważnych roślinach spożywczych i ozdobnych, zarówno na zewnątrz, jak i pod szkłem, i należą do szkodników o największym znaczeniu gospodarczym. Inną ważną grupą roztoczy są roztocza galasówki, które atakują szeroki zakres roślin, przy czym kilka gatunków roztoczy jest głównymi szkodnikami powodującymi znaczne szkody gospodarcze w uprawach. Mogą one żerować na korzeniach lub nadziemnych częściach roślin i przenosić wirusy. Niektóre przykłady to roztocze wielkopąkowca, które przenosi wirusa rewersji czarnej porzeczki, roztocze kokosowe, które może zniszczyć produkcję kokosów, oraz roztocze rdzy zbożowej, które przenosi kilka wirusów traw i zbóż. Wiele roztoczy, będąc niezwykle drobnymi, rozprzestrzenia się za pomocą wiatru, choć inne wykorzystują owady lub inne stawonogi jako środek rozprzestrzeniania się.

Mątwiki atakujące rośliny są niewielkie, często zbyt małe, aby można je było dostrzec gołym okiem, ale ich obecność jest często widoczna w postaci galasów lub „węzłów”, które tworzą w tkankach roślin. Ogromna liczba nicieni znajduje się w glebie i atakuje korzenie, ale inne atakują łodygi, pąki, liście, kwiaty i owoce. Duże zagęszczenie powoduje zahamowanie, deformację i opóźnienie wzrostu roślin, a nicienie mogą przenosić choroby wirusowe z jednej rośliny na drugą. Przy dużym nasileniu populacji mątwika ziemniaczanego może on powodować obniżenie plonów podatnych odmian ziemniaka o 80%. Jaja mątwika przetrwają w glebie przez wiele lat, pobudzane do wylęgu przez wskazówki chemiczne wytwarzane przez korzenie podatnych roślin.

Ślimaki to lądowe mięczaki ślimakowate, które zazwyczaj żują liście, łodygi, kwiaty, owoce i resztki warzyw. Ślimaki i ślimaki różnią się niewiele od siebie i zarówno zrobić znaczne szkody dla roślin. Wraz z pojawieniem się nowych upraw, a szkodniki owadzie zostały w większym stopniu opanowane przez środki biologiczne i inne, szkody wyrządzane przez mięczaki nabierają większego znaczenia. Mięczaki lądowe potrzebują wilgotnych środowisk; ślimaki mogą być bardziej zauważalne, ponieważ ich muszle zapewniają ochronę przed wysychaniem, podczas gdy większość ślimaków żyje w glebie i wychodzi na żer tylko w nocy. Pożerają siewki, uszkadzają rozwijające się pędy i żerują na roślinach sałatowych i kapustach, a niektóre gatunki drążą tunele w ziemniakach i innych bulwach.

ChwastyEdit

Chwast to roślina uważana za niepożądaną w określonej sytuacji; termin ten nie ma znaczenia botanicznego. Często chwasty są po prostu tymi rodzimymi roślinami, które są przystosowane do wzrostu w zaburzonej ziemi, zaburzenia spowodowane przez orkę i uprawę faworyzują je w stosunku do innych gatunków. Każda roślina jest chwastem, jeśli pojawia się w miejscu, gdzie jest niechciany; trawa bermudzka sprawia, że dobry trawnik roślina w gorących warunkach suchych, ale stać się złym chwastem, gdy konkuruje z roślin uprawnych.

Inna grupa chwastów składa się z tych, które są inwazyjne, wprowadzone, często nieumyślnie, do siedlisk, do których nie są rodzime, ale w którym prosperują. Bez ich oryginalnych konkurentów, roślinożerców i chorób, mogą one wzrosnąć i stać się poważną uciążliwością. Jedną z takich roślin jest fioletowy loosestrife, pochodzący z Europy i Azji, gdzie występuje w rowach, mokrych łąkach i bagnach; wprowadzony do Ameryki Północnej, nie ma naturalnych wrogów, aby utrzymać go w ryzach i przejął ogromne połacie terenów podmokłych z wyłączeniem rodzimych gatunków.

W leśnictwieEdit

W leśnictwie szkodniki mogą atakować różne części drzewa, od jego korzeni i pnia do baldachimu daleko nad głową. Dostępność zaatakowanych części drzewa może utrudniać ich wykrycie, tak że problem szkodników może być już bardzo zaawansowany zanim zostanie po raz pierwszy zaobserwowany z ziemi. Muchomor modrzewiowy i pączkarz świerkowy to dwa szkodniki występujące na Alasce, a badania lotnicze mogą wykazać, które części lasu ulegają defoliacji w danym roku, tak aby można było podjąć odpowiednie działania zaradcze.

Niektóre szkodniki mogą nie być obecne na drzewie przez cały rok, albo ze względu na ich cykl życiowy, albo dlatego, że przemieszczają się pomiędzy różnymi gatunkami żywicieli w różnych porach roku. Larwy chrząszczy drążących drewno mogą spędzić lata na drążeniu tuneli pod korą drzew i wychodzić na zewnątrz tylko na krótki czas jako osobniki dorosłe, aby kopulować i rozpraszać się. Import i eksport drewna nieumyślnie pomógł niektórym szkodnikom owadzim zadomowić się daleko od kraju ich pochodzenia. Owad może być mało istotny w swoim rodzimym zasięgu, utrzymywany pod kontrolą przez pasożytnicze błonkówki, drapieżniki i naturalną odporność drzew żywicielskich, ale może być poważnym szkodnikiem w regionie, do którego został wprowadzony. Tak jest w przypadku szmaragdowego omacnicy jesionowej, owada pochodzącego z północno-wschodniej Azji, który od czasu przybycia do Ameryki Północnej zabił miliony jesionów.

W budynkachEdit

Zwierzęta zdolne do życia w suchych warunkach występujących w budynkach obejmują wiele stawonogów, takich jak chrząszcze, karaczany, mole i roztocza. Inna grupa, w tym termity, korniki, chrząszcze długorogie i mrówki drzewne powodują szkody strukturalne w budynkach i meblach. Ich naturalnym siedliskiem są rozkładające się części drzew. Chrząszcze zgorzelinowe porażają drewno konstrukcyjne starych budynków, atakując głównie drewno twarde, zwłaszcza dębowe. Pierwszy atak następuje zwykle po przedostaniu się wody do budynku, a następnie rozkładu zawilgoconego drewna. Chrząszcze meblarskie atakują głównie biel zarówno twardego jak i miękkiego drewna, atakując jedynie twardziel, gdy jest ona zmodyfikowana przez grzyby. Obecność chrząszczy tylko staje się widoczne, gdy larwy zgrzytają ich drogę, pozostawiając małe okrągłe otwory w drewnie.

Chrząszcze dywanowe i mole odzieżowe powodują niestrukturalne szkody w nieruchomości, takie jak odzież i dywany. To larwy, które są destrukcyjne, żywią się wełną, włosami, futrem, piórami i puchem. Ćma larwy żyją dokąd karmią, ale beetle larwy mogą chować za skirting deskami lub w innych podobnych miejscach między posiłkami. Mogą być wprowadzone do domu w każdym produkcie zawierającym włókna zwierzęce, w tym w meblach tapicerowanych; ćmy są słabymi lotnikami, ale chrząszcze dywanowe mogą również wchodzić do domów przez otwarte okna. Meble chrząszcze, dywanowe chrząszcze i odzieżowe mole są także zdolne tworzyć wielkie szkody muzealnym eksponatom, zoologicznym i botanicznym zbiorom, i innym kulturalnym dziedzictwom. Stała czujność jest wymagana zapobiegać atakowi, i nowo nabyte rzeczy, i te które byli na pożyczce, mogą potrzebować kwarantanny przed dodawać ogólny kolekcja.

Są więcej cztery tysiące gatunków karaluchów na całym świecie, ale tylko cztery gatunki są powszechnie uważane za szkodniki, przystosowawszy żyć stale w budynkach. Uważane za oznakę złych warunków sanitarnych, żywią się prawie wszystkim, rozmnażają się szybko i są trudne do wytępienia. Mogą biernie przenosić drobnoustroje chorobotwórcze na powierzchniach ciała, szczególnie w środowiskach takich jak szpitale, i są powiązane z reakcjami alergicznymi u ludzi.

Różne owady atakują suche produkty spożywcze, przy czym chrząszcze mączne, chrząszcze apteczne, chrząszcze zbożowe o zębach piłokształtnych i ćmy mącznika indyjskiego występują na całym świecie. Owady mogą być obecne w magazynie lub może wprowadzony podczas wysyłki, w punktach sprzedaży detalicznej, lub w domu, mogą one wejść pakiety przez małe pęknięcia lub może żuć dziury w opakowaniu. Im dłużej produkt jest przechowywany, tym bardziej prawdopodobne jest jego zanieczyszczenie, przy czym owady często pochodzą z suchej karmy dla zwierząt domowych.

Niektóre roztocza, również infekują środki spożywcze i inne przechowywane produkty. Każda substancja ma swój własny specyficzny roztocza, a oni rozmnażają się z wielką szybkością. Jednym z najbardziej szkodliwych jest roztocze mąki, który znajduje się w ziarnie i może stać się niezwykle obfite w źle przechowywanych materiałów. Z czasem drapieżne roztocza zazwyczaj wprowadzają się i kontrolują roztocza mączne.

.