Z pewnością Tadż Mahal jest oszałamiająco piękny, ale tego sukcesu nie zawdzięcza przypadkowi, proporcje budowli, ich wyposażenie, dobór materiałów, nic z tego nie jest pozostawione przypadkowi. Znacznie lepiej: Nie tylko wszystko zostało przestudiowane, aby osiągnąć ten sukces, ale Tadż Mahal jest pełen symboli, począwszy od układu samych pomieszczeń, czyli cech analitycznych, których projektanci potrzebowali, aby osiągnąć ten wynik.

Dla tych, którzy interesują się symboliką w sztuce, zwłaszcza muzułmańskiej, symbole Tadż Mahal są oczywiste. Po pierwsze, przyjrzyjmy się badaniom, które zostały przeprowadzone na temat symboliki Tadż Mahal.

Do XX wieku: Symbol miłości

Do połowy XX wieku Tadż Mahal nie był tak naprawdę badany. Istnieje wiele dokumentów, czasem prawdziwych badań nad zabytkiem, ale żadne nie dochodzi do wniosków, które byłyby do zaakceptowania dzisiaj, jeśli możemy mówić o ostatecznych wynikach w historii sztuki.

Wizja, która poprzedziła erę nowożytną była wizją Tadż Mahal symbolizującego miłość, symbol, który jest nadal szeroko stosowany do dziś. Rzeczywiście, historia pozostawiła nam wyjaśnienie budowy Tadż Mahal, a mianowicie, że jest to grobowiec Mumtaz Mahal, trzeciej żony piątego cesarza Mughal Shah Jahan. Ten ostatni zbudował „najpiękniejsze grobowce” dla swojej żony, która zmarła podczas porodu jego 14. dziecka. Jest to fakt historyczny, można prześledzić scenę śmierci Mumtaz Mahal, jej tymczasowego pochówku podczas budowy grobowca i ostatecznego pochówku na miejscu.

Kiedy dziś widzi się piękno Tadż Mahal, można sobie wyobrazić głębię miłości, jaką cesarz darzył swoją żonę, a zatem jest rzeczą naturalną, że Tadż Mahal był symbolem miłości. To właśnie ta wizja dominowała aż do końca XX wieku, kiedy to historycy pochylili się nieco bardziej nad zabytkiem i odkryli inną symbolikę.

Późny XX wiek: Przedstawienie Raju

Najnowsze badania zmieniły punkt widzenia historyków. Od tej pory pomnik nie jest już zwykłym symbolem miłości, ale reprezentacją Raju związaną z pojęciem Sądu Ostatecznego. Wizja ta jest dzięki Wayne Ernest Begley, który opublikował obszerne studium na ten temat i służy jako podstawa do tekstów poniżej.

Tadż Mahal podjęte jako całość, tj. w tym ściany, budynki południowe, ogrody i taras, odpowiada fizycznej jednostki reprezentujących unikalne przesłanie symboliczne. Nie można zatem wykluczyć jednego z budynków bez narażenia na szwank symbolicznego przesłania. Podobnie przekształcenie jednego z elementów składających się na Tadż Mahal musi mieć wpływ na symbol, który reprezentuje, niezależnie od tego, jak niewielka może być ta zmiana (na przykład zmiana materiału lub modyfikacja układu ogrodów. ).

Niektóre cechy są ważniejsze od innych. Główne z nich to:

• stosowanie symetrii,
• rozmieszczenie budynków na siatce,
• dekoracje,
• uporządkowanie materiałów według ich kolorów,

Jeśli współczesne teksty o powstaniu Tadż Mahal to określają, to zasadniczo prace Begleya to potwierdzają: Plany pomnika zostały wykonane w porównaniu do „Równiny Zgromadzenia”, eschatologicznego miejsca Sądu Ostatecznego . Przypomnijmy, że eschatologia to zespół doktryn i przekonań dotyczących ostatecznego losu człowieka po jego śmierci (eschatologia indywidualna) oraz losu wszechświata po jego śmierci (eschatologia uniwersalna). Układ budynków jest niepokojące do tej równiny, która jest opisana w rękopisach Iluminacji Mekki Ibn Arabi tutaj jest schemat:

Plac Zgromadzenia, rzekomo w miejscu w dniu Sądu Ostatecznego, jest prostokątny obszar otoczony z prawej i lewej strony przez dwa rzędy aniołów i dół przez trzy rzędy, które mogą być postrzegane jako granice ogrodów Taj Mahal. Tron Boży, który według islamu jest niesiony przez ośmiu aniołów, znajduje się w górnej części, jest reprezentowany przez ośmioramienną gwiazdę, która znajduje się bliżej ośmiokąta mauzoleum. Jest on flankowany przez czterech sprawiedliwych (meczet i pawilon gości) i, tuż poniżej, przez anioła Gabriela. Centralna niecka równiny Zgromadzenia znajduje się w pobliżu miejsca, gdzie przebywa Prorok, który używa wagi ważącej dusze zmarłych. Raj i Piekło są równoważnymi ogrodami, w Taj Mahal. Istnieje zatem adekwatność, z pewnością niedoskonała, pomiędzy wewnętrzną dyspozycją Tadż Mahal a duchowym przedstawieniem zaświatów według religii muzułmańskiej. Główna różnica polega na tym, że ogrody Tadż Mahal przedstawiają jedynie raj, podczas gdy dokument eschatologiczny ukazuje po prawej stronie raj, a po lewej piekło, z mostem umożliwiającym sprawiedliwym duszom przejście przez piekło, aby dostać się do raju.

Można zauważyć, że religia chrześcijańska ma podobne miejsce, wejście do Raju, które ma witać zmarłych w celu ważenia dusz i ich przekierowania do Raju lub Piekła przez świętego Piotra, pierwszego z apostołów.

Podróż duchowa

Tadż Mahal jest podzielony na 4 części, wszystkie wyrównane z południa na północ. Każde przejście z jednej do drugiej odpowiada symbolicznemu przejściu, od najbardziej ziemskiego do najbardziej niebiańskiego. Tak więc najbardziej na południe część jest caravanserai, ogromna przestrzeń kwadratowa alas dziś zniknął (To zostało przejęte przez urbanizacji Agra), który gościł rynku i gdzie karawany z innych miast przybył. Było to miejsce spotkań, handlu i wymiany kulturalnej, miejsce poświęcone życiu ziemskiemu bez odniesienia do duchowości. Dalej na północ znajduje się wewnętrzny dziedziniec, nazwany Jilaukhana, który jest miejscem przygotowania do życia duchowego. Symbolicznie jest to miejsce, gdzie ludzie z zewnątrz przygotowują się do wejścia do najświętszych miejsc zabytku, miejsca, gdzie znajdują się groby dwóch pierwszych żon cesarza Shah Jahana i gdzie urzędnik rezydował religijnie, w tym czasie. Następnie, dalej na północ, zwiedzający przechodzi pod głównymi drzwiami, Darwaza-i rauza. Drzwi te (w rzeczywistości bardzo imponujący budynek) odpowiadają przejściu z życia do życia duchowego, ponieważ pozwalają wejść do Raju, reprezentowanego na Ziemi przez ogród. Ten ostatni odpowiada na przesłanie wyjaśnione poniżej. Wreszcie, na północy, znajduje się mauzoleum, najświętsza część Tadż Mahal. Jest ono strzeżone przez meczet i dom dla gości, budynek podobny do meczetu, ale nie konsekrowany, ponieważ nie jest zorientowany we właściwym kierunku.

Ta ścieżka została przestudiowana przez budowniczych i ta reprezentacja Raju jest udowodniona przez dużą liczbę elementów.

Obecność liczby 4

W całym Tadż Mahal liczba 4 jest reprezentowana wszędzie, jest to wspólna liczba w Koranie. Dzieli się na równe części, ma kilka geometrycznych reprezentacji i jest związany z logiką, rygor, jak wiele cech poszukiwanych przez budowniczych Mughal. Są to 4 najbardziej oczywiste kanały, dzielą ogród na 4 części, sami podzieleni na 4. Ogród jest doskonałym kwadratem, jak jest centralny basen. Mauzoleum jest flankowany przez cztery minarety, jego cztery kopuły dach otaczający główną kopułę i jest ośmiokątny w kształcie z czterech długich boków i cztery małe ones.

Ogród, reprezentacja Raj

Ogród składa się z dwóch długich kanałów zorientowanych wzdłuż punktów kardynalnych, tworzą one krzyż. W centrum krzyża kanały nie łączą się, środek zajmuje kwadratowy basen. 4 kanały symbolizują 4 rzeki raju według muzułmanów, a mianowicie rzeki wody, że z mleka, że z wina i że z miodu. Opis ten znajduje się w surze 47, wers 15 Koranu. Geometrycznie 4 kanały podzielić ogród na 4 równe części, to jest inny Koran reprezentacji, że z Surah 55, wersety 46 do 50 i 62 do 66: 4 ogrody raju. Centralny basen, jest reprezentacją możliwości dla zmarłych do odświeżenia.

Wzniesienie mauzoleum

Jak wszystkie 3 religie Księgi, Islam przywołuje wznoszenie się dusz w Raju. Tak więc znajdujemy w Taj Mahal to pojęcie wniebowstąpienia, i jest to prawdopodobnie pojęcie religijne najbardziej wspólne z katolicyzmem i judaizmem. Znajduje się ono w kilku miejscach: Kształt kopuły, wzniesienie minaretów i położenie tarasu.

Na taras prowadzą ukryte schody, gdy patrzy się na niego od strony wejścia do pomnika. Jak dotąd mauzoleum wydaje się unosić w powietrzu bez ograniczeń. Ponieważ jego architektura jest bardzo lekka, to wrażenie unoszenia się jest jeszcze bardziej podkreślone. Dodatkowo mauzoleum zwieńczone jest charakterystyczną dla sztuki Mughal cebulastą kopułą, która skierowana jest ku niebu i dodatkowo powiększa wysokość mauzoleum. To, co niekoniecznie rzuca się w oczy zwiedzającym, to symbolika, która jest związana z formami: Mauzoleum, ośmiokątne, stoi na kwadratowej podstawie, geometrycznej formie kojarzonej z ziemią. Musimy wiedzieć, że według muzułmanów, mówimy nie o jednym, ale o 8 rajach. Łatwo jest wejść między te 8 rajów a ośmiokąt mauzoleum i mamy łańcuch: Kwadrat do ośmiokąta do kopuły, co symbolicznie przedstawia przejście z ziemi do raju. Według Koranu czterech aniołów wspiera boski tron, a będzie ich ośmiu w Dniu Sądu (Sura 69, werset 17).

Cztery minarety są bezpośrednim odniesieniem do wznoszenia się dusz do nieba. Otaczają one mauzoleum, którego kopuła pełni tę samą funkcję i wydają się ją wspomagać, czynią z niej przejście do Niebiańskiego Raju. W tym, że ich finezja jest atutem, stanowią one przeciwwagę dla mauzoleum, o wiele bardziej masywnego, niezależnie od powietrza wystarczającego dla takiej objętości.

Wreszcie, kopuła ma oczywistą funkcję reprezentowania wznoszenia się duszy zmarłego w kierunku Raju.

Odwrócony lotos

Lotos jest symbolicznym kwiatem z tradycji hinduskiej, jest jednym z elementów świadczących o mieszance kultury Mughals.

W wyobraźni hinduskiej reprezentuje wiedzę, otwarcie na świat i w bardziej duchowy sposób jednolite i ciągłe poszerzanie wszechświata. To jest ze względu na jego zdolność do rozmieszczenia, gdy w wodzie, Hindusów wierząc, że ma możliwość otwarcia się na świat dla niego może być w sprzyjającym środowisku, metafora dla życia na ziemi .

Materiały, kolory

Materiały użyte do budowy Taj Mahal nie są neutralne, były one z pewnością podyktowane przez praktyczne ograniczenia, ale nie tylko. Tak więc biały marmur został użyty w celu podkreślenia jasności mauzoleum. Dzięki dobrej białości mauzoleum zawsze wydaje się oświetlone, niezależnie od jakości i koloru światła. W Koranie mówimy o „Perle Raju”, aby przywołać święte miejsca. Perła Raju może być, logicznie rzecz biorąc, pokryta bielą podkreślającą przejrzystość tego miejsca. Ta olśniewająca biel o każdej porze dnia nigdy nie jest zakłócana przez cienie, ponieważ iwany (inspirowane perskim stylem ganki wyrzeźbione wokół mauzoleum) są szerokie, wysokie i płytkie, cienie, które mogą się tam tworzyć nie zmieniają jasności pomnika.

W dodatku kolory dostarczane przez poranne lub wieczorne słońce, w zależności od środowiska klimatycznego, pozostawiają mauzoleum tak samo jasne. Muzułmanie mogą następnie porównać go do tego, co jest zapisane w wersecie 35 z 24 Sura „światło nieba i ziemi”.

Kolor materiałów jest również ważne dla symboliki hinduskiej. Taj Mahal jest zasadniczo biały i czerwony (biały marmur, czerwony piaskowiec). W cywilizacji hinduskiej czerwień jest kolorem wojowników, podczas gdy biel jest kolorem braminów. Bramini są ludźmi piśmiennymi, nauczycielami lub kapłanami. Użycie kolorów czerwonego i białego jest zatem, w odniesieniu do społeczności hinduistycznej, podkreśleniem dwoistości Ziemia-Niebo poprzez przywołanie ich przedstawicieli na Ziemi.

Dekoracje kwiatowe

Mauzoleum jest pokryte dekoracjami kwiatowymi lub roślinnymi, które są dwojakiego rodzaju: Albo w Pietra dura (czyli w kamiennej intarsji), albo w niskiej płaskorzeźbie. Zastosowanie płaskorzeźby, a nie wysokiej płaskorzeźby (której płaskorzeźba jest bardziej uwypuklona) jest uzasadnione ograniczeniem gry cieni, jakie spowoduje ona na samym pomniku, a celem jest pozostawienie mauzoleum jak najbardziej nasłonecznionym.

Dlaczego kwiaty i rośliny, a nie przedstawienia zwierząt czy ludzi? Odpowiedź jest również czysto symboliczna. W islamie, wszystkie ludzkie reprezentacje są zakazane, więc nie ma żadnych. Następnie, rośliny reprezentują dobrobyt, ponieważ Islam rozwinął się w jałowych regionach, woda, rośliny były zatem cenne towary i jak wszystko, co jest cenne jest logicznie związane z życiem pozagrobowym, rośliny są w dobrym miejscu na liście boskich elementów. Co więcej, ogród jest reprezentacją raju, jest to całkowicie związane z reprezentacją roślin na mauzoleum, te rośliny przywołują wieczne rajskie życie. Kwiaty mają jeszcze bardziej to pojęcie rajskich roślin, ponieważ nie mają ziemskich powołań, owoce, będąc pożywne są bliżej życia ziemskiego.

Kwiatowe dekoracje uczestniczą zatem w reprezentacji raju, który jest Taj Mahal.

Geometria mauzoleum

Mauzoleum ma, zewnętrznie, różne symboliczne pojęcia: Jasny biały kolor, ośmiokątny kształt przypominający 8 rajów, kopuła ciągnąca się ku niebu. Ale jego wnętrze jest również symboliczne. Dostęp do centralnej części zawierającej cenotafy może być dokonany tylko przez anty-komory odpowiadające ostatecznemu oczyszczeniu duszy przed przybyciem do najświętszych miejsc Taj Mahal. To przejście jest identyczne z tym, które może być wykonane, gdy zwiedzający wchodzi do ogrodów. Centralny element, również ośmiokątny, ma 4 przejścia otwierające się na 4 punktach kardynalnych. Idealna orientacja mauzoleum jest bliższa rajskiej wizji Mogołów, którzy skupiali się na geometrycznej precyzji. Tak więc, w mauzoleum, pojęcie przestrzeni jest stracone, ponieważ wszystko jest idealnie identyczne, odwiedzający jest w miejscu bez odniesienia przestrzennego, co zwiększa jego wrażenie bycia w Paradise.

Wyjątkowa akustyka mauzoleum jest również symbolem czystości. Dźwięk rozprzestrzenia się odbijając się od ścian, nie zatrzymując się, odbijając aż do utraty mocy, która wyznacza jego koniec. Może wytrzymać 30 sekund.

Bliskość Yamuny

Rzeka Yamuna, która przepływa przez miasto Agra, przepływa tuż na północ od ośrodka. Rzeka ta jest dopływem Gangesu, który jest oczyszczającym strumieniem dla Hindusów. To właśnie w Gangesie prochy Hindusów są rozrzucane, ponieważ rzeka jest tym, co oczyszcza duszę zmarłego przed kontynuacją jej biegu ku niebu. Bliskość dopływu Gangesu z Tadż Mahal jest więc symbolem pragnienia Mogołów, by oczyścić duszę zmarłej Mumtaz Mahal, i to wobec społeczności hinduskiej, a nie muzułmańskiej. Dla informacji według hinduizmu Ganges jest świętą rzeką wypływającą z podnóża Wisznu i łączącą się z górą Meru, która jest górą kosmiczną, osią wszechświata.

Wniosek

W podsumowaniu możemy powiedzieć, że Tadż Mahal został zbudowany zgodnie z normami narzuconymi przez imperatywy religijne skupione na koncepcji życia po śmierci. Jeśli islam jest głównym źródłem inspiracji, nie zapomniano o hinduizmie, na przykład poprzez zastosowanie kamiennych dekoracji i oczyszczenie duszy przez Jamunę.

Zobacz także:

Historia Tadż Mahal

Muzeum Tadż Mahal

.