Objectives: Sonoelastografia może uwidocznić elementy ropni skóry i tkanek miękkich, w tym jamę ropnia i otaczające stwardnienie, związane z odpowiedzią pacjenta na zakażenie. Spekulujemy, że cechy charakterystyczne stwardnienia otaczającego ropień mogą przewidywać, które ropnie ostatecznie nie poddadzą się leczeniu.

Metody: Przeprowadziliśmy prospektywne badanie pacjentów z podejrzeniem ropnia skóry wymagającego drenażu chirurgicznego, którzy zostali przyjęci z oddziału ratunkowego miejskiego ośrodka opieki trzeciorzędowej. W tym pilotażowym badaniu wszyscy pacjenci zostali poddani nacięciu i drenażowi dla podejrzanych ropni. Ropnie (n = 56) były obrazowane w płaszczyznach ortogonalnych (wzdłuż osi długiej i poprzecznie do części ciała) przy użyciu sonografii w trybie B i elastografii przed nacięciem i drenażem. Telefoniczna kontrola przy użyciu standaryzowanego kwestionariusza została przeprowadzona 7 do 10 dni po początkowym zabiegu drenażu w celu określenia niepowodzenia terapii. Lekarze zaślepieni na wynik pacjenta analizowali sonogramy pod kątem ustalonych wcześniej cech obrazu stwardnienia ropnia.

Wyniki: Wszyscy pacjenci zostali poddani nacięciu i drenażowi, ale u 16,1% pacjentów terapia zakończyła się niepowodzeniem. Asymetria otaczającego stwardnienia była związana z niepowodzeniem terapii. Większy odsetek pacjentów, u których leczenie nie powiodło się, miał asymetrię (66%; 95% przedział ufności, 35,1%-88,3%) w porównaniu z tymi, u których leczenie zakończyło się sukcesem (12,8%; 95% przedział ufności, 5,6%-25,6%; P = .003). U wszystkich pacjentów średnie objętości ± SD jamy ropnia i stwardnienia wynosiły odpowiednio 2,2 ± 3,7 i 19,9 ± 24,7 cm, a średni stosunek objętości (stwardnienie do jamy ropnia) wynosił 31,9 do 1.

Wnioski: Opisujemy sonograficzne cechy stwardnienia ropnia obrazowanego za pomocą sonoelastografii, które wiążą się z niepowodzeniem terapii. Stwierdzono, że pacjenci z asymetrycznym stwardnieniem uwidocznionym za pomocą sonoelastografii mają wyższy wskaźnik niepowodzenia terapii.