Sconce mogą być umieszczane zarówno na wewnętrznych, jak i zewnętrznych ścianach budynków. W użyciu przednowoczesnym, zwykle trzymały one odpowiednio świece i pochodnie. Historycznie, świece kinkiety były często wykonane ze srebra lub mosiądzu od 17 wieku, z porcelany i ormolu wchodzących do użytku w 18 wieku. Światło płomienia świecy było często wzmacniane przez odbijającą płytę tylną. Używając wsporników, świeca będzie utrzymywana w bezpiecznej odległości od ściany.

Nowoczesne kinkiety elektryczne są często używane w przedpokojach lub korytarzach, aby zapewnić zarówno oświetlenie, jak i punkt zainteresowania w długim przejściu. Wysokość kinkietu w przejściu wynosi na ogół 3/4 odległości w górę ściany mierzonej od podłogi do sufitu, a odległość między kinkietami na ścianie jest na ogół równa odległości kinkietów od podłogi, często na przemian po obu stronach przejścia.

Skonesery są zazwyczaj instalowane w parach lub innych jednostkach wielokrotnych, aby zapewnić równowagę. Mogą być używane do obramowania otworów drzwiowych lub linii korytarza. Kinkiety z ramieniem wahadłowym są często umieszczane obok łóżka, aby zapewnić oświetlenie zadaniowe do czytania.

W niektórych angielskich uniwersytetach, slangowe słowo sconce było używane do wskazania pewnych działań naprawczych mających na celu oświecenie błądzącego studenta. Zobacz wersję Egil’s Saga w tłumaczeniu E. R. Eddisona (1930), która sugeruje, że karą mogło być „wypicie jednego drinka w jednym”.