Gdy woda zamarza w lód, tworzy strukturę krystaliczną, która zajmuje więcej miejsca niż jako woda w stanie ciekłym. Przyłożenie ciśnienia do lodu powoduje zmiażdżenie struktury krystalicznej i obniżenie temperatury topnienia wody. Aby to zmienić, konieczne jest duże ciśnienie, ponieważ przy dwukrotnym ciśnieniu atmosferycznym, temperatura topnienia obniża się tylko o 0,007 stopnia Celsjusza. Łyżwy są słynnym przykładem topnienia lodu pod wpływem ciśnienia. Cienka łyżwa umieszcza ciężar łyżwiarza na małej powierzchni, topiąc lód bezpośrednio pod łyżwą. Tworzy to cienką powierzchnię wody, po której ślizga się łyżwiarz. Po usunięciu nacisku z tego miejsca, zamarza ono z powrotem do lodu. Formowanie kuli śnieżnej działa w ten sam sposób. Gdy ciasno upakujesz śnieg, częściowo się on topi. Po zwolnieniu nacisku kula śnieżna zamarza i zachowuje swój kształt. Czasami przeprowadza się eksperyment z dużym blokiem lodu. Nad lodem zawiesza się drut fortepianowy z ciężkimi obciążnikami po obu stronach. Drut będzie powoli przesuwał się przez bryłę lodu, topiąc lód znajdujący się bezpośrednio pod nią. W miarę opadania woda nad drutem zamarza z powrotem na swoje miejsce, aż drut przejdzie całkowicie przez blok lodu.

.