Leki przeciwpadaczkowe (AED) były z powodzeniem stosowane w leczeniu zaburzeń nastroju, co skłoniło klinicystów i badaczy do zbadania ich zastosowania w innych zaburzeniach psychicznych. W niniejszym artykule dokonano przeglądu piśmiennictwa dotyczącego potencjalnej skuteczności AED w zaburzeniach lękowych. Uaktualnione wyszukiwanie w bazie MEDLINE (styczeń 1970 – wrzesień 2006) z użyciem terminów „zaburzenie paniczne”, „agorafobia”, „zespół stresu pourazowego”, „zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne”, „zaburzenie lękowe uogólnione”, „fobia społeczna”,” „fobia”, „karbamazepina”, „fenobarbital”, „fenytoina”, „walproinian”, „lamotrygina”, „topiramat”, „wigabatryna”, „tiagabina”, „gabapentyna”, „lewetiracetam” i „pregabalina” wykazały ponad 70 artykułów i 38 opublikowanych badań. Analizie poddano wyłącznie artykuły opublikowane w języku angielskim. Przypisaliśmy poziom 1 dowodów do metaanalizy i replikowanych randomizowanych badań kontrolowanych, poziom 2 do co najmniej 1 randomizowanego badania kontrolowanego, poziom 3 do niekontrolowanych badań z udziałem 10 lub więcej uczestników, a poziom 4 do niepotwierdzonych opisów przypadków. Najsilniejsze dowody wykazano dla pregabaliny w fobii społecznej i zaburzeniu lękowym uogólnionym, lamotryginy w zaburzeniu stresowym pourazowym oraz gabapentyny w lęku społecznym. Dostępne dane dotyczące gabapentyny w zaburzeniu panicznym są nieco mieszane, a bardziej ostateczne wnioski wymagałyby dodatkowych badań. Powyższy przegląd sugeruje, że AED mogą być alternatywnym leczeniem w niektórych zaburzeniach lękowych. Konieczne są dalsze badania w celu ustalenia, w jakich okolicznościach powinny być one stosowane u osób, które częściowo reagują lub nie reagują na konwencjonalną terapię.