Zanim jeszcze się rozpocznie, proces sądowy może zostać wygrany lub przegrany podczas wyboru ławy przysięgłych. W procedurze zwanej voir dire („mówić prawdę”), prawnicy, a czasami sędziowie, przesłuchują potencjalnych ławników z puli obywateli wezwanych do sądu w celu odbycia służby przysięgłych. Głównym celem voir dire jest upewnienie się, że ławnicy mogą słuchać uczciwie i bezstronnie do dowodów i wydać werdykt zgodnie z prawem. Jednak doświadczeni adwokaci będą uzyskać więcej z wyboru jury niż to. Zadają pytania, aby uzyskać poczucie, jak ławnik będzie reagować na dowody i argumenty w sprawie o być tried.
Spójrzmy bliżej na to, jak prawnicy i sędziowie pytanie potencjalnych jurorów.
Proces Jury Selection
Pytanie potencjalnych ławników następuje różne zasady w zależności od jurysdykcji (to jest, jeśli sprawa jest w sądzie federalnym, który sąd okręgowy, lub, jeśli w sądzie stanowym, który stan). Nawet w obrębie jednej jurysdykcji, sędziowie procesowi często mają własne metody wybierania ławy przysięgłych.
Ale bez względu na to, gdzie sprawa jest sądzona, wszyscy potencjalni przysięgli są stawiani pod przysięgą, i choć jest to niezwykle rzadkie, przysięgły może być ścigany za udzielenie celowo fałszywej odpowiedzi.
W większości sądów federalnych, prawnicy składają pytania do sędziego, który następnie przesłuchuje potencjalnych przysięgłych w otwartym sądzie. W sądach stanowych, jednak, prawnicy są zazwyczaj dozwolone do pytania potencjalnych przysięgłych. W rzeczywistości, sędzia może nawet nie być obecny podczas voir dire w niektórych sądach stanowych.
Aby przyspieszyć proces selekcji, potencjalni ławnicy czasami wypełniają pisemne kwestionariusze przed spotkaniem z prawnikami lub sędzią. Kwestionariusze te pomagają szybko wyeliminować niektórych potencjalnych ławników, takich jak ludzie, którzy nie mówią po angielsku wystarczająco dobrze, aby śledzić zeznania lub mają sprzeczne przedpłaconych planów podróży. Identyfikują one również obszary tematyczne, takie jak wcześniejsze doświadczenia z organami ścigania lub sądami, w celu uzyskania dalszych pytań na sali sądowej. Jeśli kwestionariusze nie są używane, prawnicy lub sędziowie po prostu zadają wszystkie swoje pytania w otwartym sądzie. Potencjalni przysięgli mogą być przesłuchiwani jako grupa lub pojedynczo. Po wstępne kwestie, takie jak dostępność ławnika i kompetencji zostały pokryte, prawnicy i sędziowie przejść do bardziej merytorycznych pytań.
Szukanie konfliktów interesów Juror i Biases
Prawnicy zazwyczaj zadają szereg pytań mających na celu ustalenie, czy potencjalny ławnik może być sprawiedliwy. Jeśli, na przykład, sprawa dotyczy wypadku z udziałem pijanego kierowcy, prawnicy będą chcieli wiedzieć, czy potencjalny ławnik – lub bliski krewny lub przyjaciel – kiedykolwiek brał udział w wypadku samochodowym, lub miał problem z piciem. Podobne osobiste doświadczenia mogą spowodować, że potencjalny ławnik zignoruje instrukcje sędziego, aby rozstrzygnąć sprawę w oparciu o dowody i prawo bez „pasji lub uprzedzeń”. Kiedy potencjalny przysięgły miał doświadczenie życiowe ściśle przypominające fakty sprawy, osoba ta prawdopodobnie zostanie usprawiedliwiona przez sąd.
Prawnicy zadają również pytania mające na celu odkrycie specjalistycznej wiedzy, która mogłaby spowodować, że przysięgły będzie polegał na dowodach zewnętrznych. Na przykład, wyobraź sobie sprawę dotyczącą podpalenia. Weterani strażacy nie mogą być dobrymi ławnikami, ponieważ prawdopodobnie będą odwoływać się do własnego doświadczenia zawodowego podczas obrad, wbrew zasadom wymagającym od nich rozstrzygnięcia sprawy wyłącznie na podstawie dowodów dopuszczonych w procesie oraz instrukcji prawnych udzielonych przez sędziego. Sądy zazwyczaj usprawiedliwiają potencjalnych ławników z tła, które mogłyby spowodować, że czerpią z własnego szkolenia i doświadczenia podczas deliberations.
Gdy voir dire odkrywa uzasadnione obawy o konflikcie interesów lub potencjalnej stronniczości, sędzia zazwyczaj zwolni ławnika „za przyczynę”. Odrzucenie „za przyczynę” oznacza, że sąd zgodził się z co najmniej jednym argumentem prawnika o nieprzydatności potencjalnego ławnika (lub doszedł do tego wniosku samodzielnie). Prawnik może podnieść nieograniczoną liczbę wyzwań „za przyczynę” podczas selekcji ławy przysięgłych.
Looking for a Sympathetic Ear: Using Peremptory Challenges
W jurysdykcjach, w których adwokaci mogą bezpośrednio zadawać pytania potencjalnym przysięgłym, doświadczeni adwokaci zazwyczaj zapowiadają swoją strategię procesową poprzez zadawane pytania. Adwokaci w sądzie federalnym mogą korzystać z tej samej techniki, ale ich pytania często są filtrowane przez sędziego.
Oto jak działa „podgląd”: Wyobraźmy sobie sprawę o napaść, w której ofiara została postrzelona z broni ręcznej. Oskarżony zamierza powołać się na samoobronę. Obrońca może próbować określić, jak potencjalni przysięgli zareagują na tę strategię procesową, zadając pytania dotyczące prawa do „stania na ziemi”, obrony swojej własności, posiadania broni palnej i ochrony innych przed krzywdą. Odpowiedzi na tego typu pytania pomagają prawnikowi przewidzieć, jak przysięgli prawdopodobnie zareagują podczas procesu.
Jeśli potencjalni przysięgli wydają się mieć negatywne poglądy na temat broni palnej, na przykład, obrońca najpierw spróbuje ich skreślić za przyczynę. Jeśli jednak przysięgli przekonają sędziego, że mogą być sprawiedliwi i bezstronni pomimo swoich osobistych poglądów na temat broni palnej, sędzia odrzuci prośbę obrońcy. Wówczas obrońca może zdecydować się na odrzucenie tych przysięgłych, używając tak zwanego „peremptory challenge”. W przeciwieństwie do wyzwań „za przyczynę”, każda ze stron ma ustaloną liczbę głosów sprzeciwu. Stosując wyzwanie peremptoryjne, prawnik może odrzucić potencjalnego przysięgłego ze sprawy bez podawania sędziemu powodu.
Pytania, które należy zadać prawnikowi
- Jak sędzia w mojej sprawie przeprowadza selekcję ławy przysięgłych?
- Czy można przeprowadzić badania internetowe dotyczące potencjalnych przysięgłych?
- Kto byłby najlepszym przysięgłym w mojej sprawie?
- Jakiego typu przysięgłych chce adwokat strony przeciwnej?
.