Duties of the Probate Court

Probate jest formalnym procesem sądowym dla przeniesienia własności osoby, która zmarła. Majątek jest przekazywany zgodnie z:

• Jeśli osoba zmarła bez testamentu, prawa dziedziczenia ustawowego
• Wola zmarłego

Z efektywnym planowaniem, rutynowy bezsporny probate może być otwarty i zamknięty w 6 do 12 miesięcy z opłatą za złożenie 30 $.

Właściwość sądu probacyjnego

Sąd probacyjny jest sądem o ograniczonej jurysdykcji. Sąd Probate tylko ma jurysdykcję nad nieformalnych probacji. Konstytucja definiuje jurysdykcję w następujący sposób:

• Dopuszczenie ostatniej woli i testamentu do nieformalnego postępowania probacyjnego
• Jeśli jest to wymagane, ustalenie kaucji według wzoru określonego w Państwowym Kodeksie Probacyjnym
• Nieformalne wyznaczenie osobistych przedstawicieli do spadku
• Umożliwienie osobistemu przedstawicielowi uzyskania zwolnienia z zastawów zabezpieczających jego wykonanie
• Na zweryfikowany wniosek osobistego przedstawiciela, podpisanie zaświadczenia, że osobisty przedstawiciel wydaje się w pełni wykonać majątek

Sąd Probierczy nie jest właściwy do:

• Estancje osób zaginionych
• Zwykłe sprawy probacyjne, w tym ustalanie postępowań spadkowych i konstruowanie testamentów.
• Opieka i kuratela
• Trusty

Kiedy złożyć sprawę probacyjną

Sprawa probacyjna może być złożona więcej niż 120 godzin po śmierci osoby, ale mniej niż 3 lata po jej śmierci. Jeśli w ciągu trzech lat od śmierci osoby zmarłej nie przeprowadzono żadnego postępowania dotyczącego zarządzania majątkiem, nieformalne postępowanie może zostać wszczęte w dowolnym czasie po tym fakcie wyłącznie w celu ustanowienia darowizny majątku, a postanowienie sądu ogranicza się do tego majątku.

Personal Representative

Przedstawiciel osobisty, powszechnie znany jako wykonawca, jest osobą, która jest prawnie odpowiedzialna za zarządzanie majątkiem osoby, która zmarła. Osobisty przedstawiciel ma powierniczy obowiązek działania w interesie zmarłej osoby w imieniu wszystkich dewizobiorców (osób, które dziedziczą na podstawie testamentu) lub spadkobierców (osób, które dziedziczą, jeśli nie ma testamentu), jak również w celu ochrony interesów wszystkich wierzycieli.

Kwalifikacje jako osobisty przedstawiciel

Każda osoba powyżej 18 roku życia może kwalifikować się jako osobisty przedstawiciel. Bliscy krewni zmarłej osoby mają pierwszeństwo, jeśli osobisty przedstawiciel nie jest wymieniony w testamencie.