Comanche
Comanche Chief Quanah Parker Plemię Komanczów po raz pierwszy pojawiło się w Nowym Meksyku około 1705 roku po oddzieleniu się od Szoszonów, którzy żyli dalej na północ. Pod koniec XVIII i na początku XIX wieku Komancze żyli na Wielkich Równinach, które obejmują dzisiejsze Kolorado, Kansas, Oklahomę i Teksas. Komancze byli doskonałymi jeźdźcami, często zapuszczali się na południe, do Meksyku. Byli niezwykle wojowniczy i przez ponad sto lat skutecznie uniemożliwiali białym osadnikom bezpieczne przejście przez ich terytorium. Komancze uważali się za lepszych od innych plemion Równin, a ich język służył jako język handlowy dla tego obszaru. Zabawny fakt: Mówi się, że Komancze zabili więcej białych w stosunku do swojej liczby niż jakakolwiek inna grupa rdzennych Amerykanów. Źródło zdjęcia: Library of Congress Hidatsa
Knife River Indian Villages National Historic Site Hidatsa żyli na północnych Wielkich Równinach i założyli kilka wiosek rolniczych nad górną rzeką Missouri w Północnej Dakocie. Mieli złożoną organizację społeczną i wyszukane ceremonie, w tym rytuał tańca słońca. Wioski Hidatsa, z okrągłymi ziemnymi chatami, były otoczone murem z bali dla ochrony przed intruzami. Ciekawostka: Hidatsa regularnie angażowali się w walki, które były dla młodych mężczyzn sposobem na zdobycie pozycji przywódców plemienia. Źródło zdjęcia: Library of Congress Czarne Stopy
Indianin Czarne Stopy i teepee Plemiona Czarne Stopy były znane ze swojej wrogości wobec sąsiednich plemion i białych ludzi-odpierając intruzów przez wiele lat. Plemiona Czarnych Stóp, które żyły na obszarze północnych Wielkich Równin, rozwinęły koczowniczą kulturę równinną, żyjąc w tipi i polegając na bizonie jako źródle utrzymania i handlu. W przeciwieństwie do innych plemion z Równin, Czarne Stopy nie uprawiały wielu roślin poza tytoniem, który uprawiały do celów obrzędowych. Kiedy na Równiny przybyli Europejczycy, plemiona Czarnych Stóp prawie umarły z głodu z powodu wybicia bizonów i niemal wyczerpania zapasów futer. Ciekawostka: Nazwa Czarne Stopy pochodzi od tego, że farbowali oni swoje mokasyny na czarno. Źródło zdjęcia: Library of Congress Siuksowie
Wódz Siedzący Byk Siuksowie, którzy są również nazywani Dakotami, składali się z siedmiu plemion w trzech głównych podziałach. W połowie XVIII wieku, po udanym wyparciu Czejenów i Kiowa z Czarnych Wzgórz, Siuksowie zamieszkiwali północne Wielkie Równiny i zachodnie prerie, które obecnie obejmują Wisconsin, Iowa, Minnesotę, Dakotę Północną i Dakotę Południową. Siuksowie stawiali opór białym osadnikom, tocząc wiele bitew w XIX wieku. Pod wodzą takich wodzów, jak Siedzący Byk i Szalony Koń, Siuksowie walczyli ze Stanami Zjednoczonymi o ochronę swojej ziemi. Ciekawostka: W Tetonach mieszkała największa populacja spośród siedmiu plemion Siuksów – około 15 000 osób w połowie XVIII wieku – co stanowiło połowę populacji całego ludu Siuksów. Źródło zdjęcia: Library of Congress Cheyenne
Indianin Cheyenne na koniu Pierwotnie mieszkańcy terenów dzisiejszej Minnesoty, Cheyenne porzucili swoje osady w XVII wieku, pozostawiając region wrogim Siuksom i Ojibwa. Plemię podzieliło się na Południowych i Północnych Czejenów na początku XIX wieku, kiedy to duża grupa postanowiła osiedlić się w górnym biegu rzeki Arkansas. Czejenowie znani są z tego, że stworzyli taniec duchów i mają doświadczenie w mówieniu migowym. Ciekawostka: Czejenowie i Siuksowie połączyli siły, by walczyć z generałem Custerem i jego armią w bitwie pod Little Bighorn w 1876 roku. Źródło zdjęcia: Library of Congress Pawnee
Dom Indian Pawnee Pod pewnymi względami Pawnee byli podobni do innych rdzennych Amerykanów z Równin, ale najbardziej wyróżniali się przestrzeganiem rozbudowanych mitów i rytuałów. Czcili oni boga Tirawę (słońce), który, jak wierzyli, począł Gwiazdę Poranną, boga roślinności. W jednym z niewielu przykładów składania ofiar z ludzi na północ od Meksyku, Pawnee okresowo składali w ofierze Gwieździe Porannej młodą kobietę. Ciekawostka: Pawnee nigdy nie walczyli przeciwko Stanom Zjednoczonym, nawet gdy byli niesprawiedliwie traktowani przez rząd. Źródło zdjęcia: Library of Congress Apache
Apache domy kryte trawą Apacze są najbardziej znani ze swoich zaciętych umiejętności walki i angażowania się w bitwy przeciwko innym plemionom i białym osadnikom. Z powodzeniem bronili swoich ziem podczas hiszpańskiej kolonizacji, ale wprowadzenie przez Hiszpanów koni i lepszej broni doprowadziło do nasilenia walk międzyplemiennych. W połowie XIX wieku ziemie Apaczów znalazły się na drodze amerykańskiego ruchu na zachód. Wielu bohaterów Apaczów znanych jest z ich silnego, lecz daremnego oporu wobec Stanów Zjednoczonych, który trwał do początku XX wieku. Ciekawostka: Apacze zazwyczaj żyli w społeczeństwie matrylokalnym. Mężczyźni często mieszkali z rodziną swojej żony i pracowali dla nich. Źródło zdjęcia: Library of Congress Shoshone
Shoshone myśliwych Shoshone były obecne w wielu obszarach Wielkich Równin, w tym dzisiejszej Kalifornii, Utah, Montana, Wyoming, Idaho i Nevada. Tradycyjnie Shoshone byli podzieleni na cztery grupy, które obejmowały Komanczów z zachodniego Teksasu, Północnych Shoshone z Idaho i Utah, Zachodnich Shoshone i Wind River Shoshone z Wyoming. Shoshone’owie znani są z życia w tipi i polowania na bizony. Ciekawostka: Indianie Shoshone byli również nazywani Narodem Węża. Źródło zdjęcia: Library of Congress Mandan
Mandan earth lodge Przez większość czasu Mandanie byli osiadłym plemieniem, które żyło w pobliżu rzeki Missouri. Do połowy XVIII wieku żyli w dziewięciu wioskach w południowej Dakocie Północnej. Kulturowo związani ze swoimi sąsiadami, Arikara i Hidatsa, Mandan często zawierali małżeństwa i prowadzili handel z tymi dwoma plemionami. Mandan posiadali pewne charakterystyczne cechy kulturowe, w tym mit o pochodzeniu, w którym ich przodkowie wspięli się spod ziemi na korzeniach winorośli. Ciekawostka: Zgodnie z folklorem, w pewnym okresie Mandanie żyli na wschodzie i przenieśli się na zachód w kierunku rzeki Missouri. Źródło zdjęcia: Library of Congress Wichita
Cone-shape grass house W pewnym okresie Wichita zajmowali części Kansas, Oklahomy i Teksasu. W 1872 roku scedowali wszystkie swoje ziemie na rzecz Stanów Zjednoczonych. Kulturowo plemiona Wichita były podobne do Pawnee, którzy również żyli na Wielkich Równinach. Charakterystyczną cechą Wichita były ich domy z trawy, zbudowane w kształcie stożka, który przypominał stóg siana. Wyjątkowy dla ludu Wichita był również taniec zapewniający płodność rolnikom, a pod koniec XIX wieku przyjęli oni taniec duchów. Ciekawostka: Francuzi nazywali Wichitów Panis piques, czyli Piktami Pawnee, ponieważ praktykowali tatuaż. Źródło zdjęcia: Biblioteka Kongresu

.