Oś Ziemi jest pochylona o 23,5 stopnia. To dlatego mamy pory roku na Ziemi. Ale oś Urana jest przechylona tak daleko, że trudno sobie wyobrazić, jak to się mogło stać. Oś Urana jest nachylona pod kątem 98 stopni w stosunku do płaszczyzny orbitalnej Słońca.

Podczas gdy o pozostałych planetach Układu Słonecznego można myśleć jak o obracających się wierzchołkach, Uran jest bardziej jak tocząca się piłka krążąca wokół Słońca. Podczas punktu przesileń urańskich jeden biegun zwrócony jest stale w stronę Słońca, podczas gdy drugi biegun zwrócony jest w dal. Tylko cienki pasek powierzchni Urana doświadcza jakiegokolwiek cyklu nocnego/dziennego. Bieguny Urana doświadczają 42 lat ciągłego światła słonecznego, a następnie 42 lat ciągłej ciemności. W czasie równonocy na Uranie, równik planety jest zwrócony w stronę Słońca, a więc doświadcza cykli dzień/noc jak my tutaj na Ziemi.

Co mogło spowodować, że Uran został przechylony na swoją stronę w ten sposób? Astronomowie uważają, że duża protoplaneta rozbiła się o Urana miliardy lat temu. To zderzenie wprawiło planetę w ruch obrotowy. Ostatecznie osiadła ona w swoim obecnym osiowym nachyleniu.

Tutaj jest fajny artykuł na Universe Today o tajemnicach Układu Słonecznego, w tym pytanie, dlaczego Uran jest przechylony? A tutaj jest artykuł o obrazach Urana i Neptuna uchwyconych przez Hubble’a.

Tutaj jest to samo pytanie postawione w „zapytaj naukowca”, a tutaj jest artykuł z Planetary Society Blog.

Nagraliśmy odcinek Astronomy Cast właśnie o Uranie. Możesz uzyskać do niego dostęp tutaj: Episode 62: Uranus.