Discussion

Większość zmian w uchu występowała albo jako masa ucha środkowego wystająca do przewodu słuchowego zewnętrznego, albo jako masa na małżowinie usznej. Objawy obejmowały masę z surowiczo-krwistą lub podbarwioną krwią wydzieliną z bólem w uchu i wrażliwością na dotyk.

Polipy występowały jako masa wystająca do przewodu słuchowego zewnętrznego z bólem i wydzieliną w wywiadzie. Polipy są istotne z dwóch powodów. Po pierwsze, mówią coś o ciężkości i czasie trwania zapalenia ucha środkowego. Po drugie, oprócz perforacji błony bębenkowej mogą powodować niedosłuch, zawroty głowy, ból ucha i przewlekły drenaż ucha. Grossly, they are soft to firm in consistency with microscopic appearance of polypoidal accumulation of granulation tissue. Składają się z luźnego, obrzękniętego, dobrze unaczynionego zrębu, rozproszonego, naciekanego komórkami zapalnymi, zwłaszcza limfocytami i komórkami plazmatycznymi. Mogą być pokryte nabłonkiem płaskim lub zmodyfikowanym nabłonkiem oddechowym (ryc. 2).

Polip; 10×, H and E stain

Cholesteatomy to zmiany powstałe z rogowaciejącego nabłonka płaskiego warstwowego. W uchu środkowym pojawiają się zwykle w trzeciej lub czwartej dekadzie życia. Mogą występować wewnątrzoponowo lub zewnątrzoponowo. Zmiany zewnątrzoponowe najczęściej dotyczą szczeliny ucha środkowego; rzadziej dochodzi do zajęcia wyrostka sutkowatego lub przewodu słuchowego zewnętrznego. W diagnostyce cholesteatoma pomocna jest tomografia komputerowa. Niestety, czasami trudno jest odróżnić małe guzki Cholesteatoma od przewlekłego zapalenia ucha środkowego na podstawie samej tomografii komputerowej. Dlatego do potwierdzenia rozpoznania konieczna jest biopsja wycinająca z badaniem histo-patologicznym. Termin Cholesteatoma jest w rzeczywistości błędnym określeniem, ponieważ masy te rzadko zawierają cholesterol. Chociaż nie są one prawdziwymi nowotworami, ale klinicznie mogą naśladować nowotwory złośliwe z powodu ich skłonności do niszczenia otaczających tkanek i nawrotów po wycięciu. Cholesteatomy mogą być wrodzone (pierwotne) lub nabyte. Nabyty Cholesteatomas są znacznie bardziej powszechne, a oni zazwyczaj występują u starszych dzieci i młodych dorosłych. Cholesteatomy nie różnią się zbytnio od polipów, z tą różnicą, że mają postać torbielowatej masy. Mikroskopowo składają się z nabłonka płaskiego warstwowego, keratyny i podnabłonkowej tkanki włóknistej i/lub ziarninującej (ryc. 3).

Cholesteotoma; 45×, H and E stain

Raki kolczystokomórkowe małżowiny usznej są głównie chorobą starszych mężczyzn, którzy są narażeni na długotrwałe działanie promieni słonecznych. Rak kolczystokomórkowy przewodu słuchowego zewnętrznego występuje rzadziej niż rak kolczystokomórkowy małżowiny usznej i może pojawić się u kobiet pomiędzy 5 a 6 dekadą życia. W przypadku raka przewodu słuchowego zewnętrznego pacjentka zgłaszała się z przewlekłym zapaleniem ucha środkowego, z krwawą wydzieliną i niedosłuchem. Rak kolczystokomórkowy ma tendencję do nieubłaganego wzrostu i erozji cienkiej kostnej blaszki otaczającej ucho środkowe lub dociera do jamy czaszki. Większość raków kolczystokomórkowych ucha środkowego jest dobrze zróżnicowana i występuje w postaci wrzodów, skorupiastych łusek lub guzków. Histo-patologiczne cechy raka kolczystokomórkowego pozostają ważne dla klinicysty, ponieważ mają wartość prognostyczną i pomagają zdefiniować najbardziej odpowiednie leczenie dla pacjentów. Inwazyjny rak kolczystokomórkowy jest odróżniany od raka in situ poprzez inwazję błony podstawnej przez złośliwie wyglądające komórki w postaci gniazd w skórze właściwej otoczonych naciekiem zapalnym (ryc. 4).

Squamous Cell Carcinoma; 45×, H and E stain

Złośliwe znamiona występują często w małżowinie usznej i rzadko w przewodzie słuchowym zewnętrznym. Są one synonimem znamienia dla określenia zlokalizowanej nieprawidłowości w układzie melanocytarnym. Objawiają się brązowawym, niewielkim obrzękiem na małżowinie usznej lub przewodzie słuchowym zewnętrznym. Konieczne jest potwierdzenie histo-patologiczne, ponieważ czerniak złośliwy jest częstszą jednostką chorobową w uchu, a łagodność znamion powinna być ustalona w celu leczenia pacjenta. Znamiona łączące definiuje się jako znamiona ograniczone do warstwy podstawnej naskórka. Histo-patologicznie składają się one z gniazd łagodnie wyglądających komórek znamion w regionie połączenia. Komórki tych znamion są małe, okrągłe do owalnych z ciemno zabarwionym jądrem i skąpą amfofilną cytoplazmą.

Carcinoid tumors of the middle ear although uncommon are a distinct entity from middle ear adenoma. Uważa się je za odmianę gruczolaka ucha środkowego, ponieważ objawy kliniczne obu zmian są identyczne. Występują w równym stopniu u obu płci. Objawiają się postępującym ubytkiem słuchu, szumami usznymi, pełnością ucha trwającą od miesięcy do lat oraz białą lub żółtą masą wystającą przez przewód słuchowy zewnętrzny. Histo-patologicznie guz rakowiaka wykazuje hiperplastyczną wyściółkę nabłonka płaskiego, pod którą widoczne są komórki nowotworowe w organoidalnym i trabekularnym wzorze. Komórki mają pęcherzykowate jądra o wyglądzie solnej papryki i eozynofilową do przejrzystej cytoplazmę. W literaturze można spotkać się z opinią, że histo-patologicznie guz rakowaty i gruczolak ucha środkowego są często nie do odróżnienia. Chociaż w widoku skanera guz carcinoidalny wygląda jak Paraganglioma, ale w widoku o dużej mocy cechy guza carcinoidalnego są bardzo dobrze widoczne (ryc. 5).

Carcinoid Tumor; 45×, H and E stain

Embryonal Rhabdomyosarcomas of the middle ear/mastoid occurs invariably in 1st decade of life . Typowo pacjenci ci prezentują się z nieczułym obrzękiem małżowiny usznej z masą w przewodzie słuchowym zewnętrznym, która krwawi przy dotyku. Objawy to jednostronne oporne na leczenie zapalenie ucha środkowego z surowiczo-krwistą wydzieliną i bólem ucha. Dokładne umiejscowienie zmiany jest trudne do określenia. W badaniu TK stwierdzono heterogenną, wzmacniającą się zmianę masywną obejmującą prawy wyrostek sutkowaty z rozszerzeniem na płat skroniowy, jamę ucha środkowego i kość skroniową. Mikroskopowo nabłonek powierzchniowy jest zwykle nienaruszony i oddzielony od rozrostu nowotworowego. Składa się on z komórek okrągłych do wrzecionowatych. Wygląd okrągłych komórek jest podobny do limfocytów, z hiperchromatycznymi, nieregularnymi jądrami otoczonymi skąpą, wydłużoną, eozynofilową cytoplazmą. Komórki te niezauważalnie łączą się z komórkami wrzecionowatymi, które charakteryzują się wrzecionowatą morfologią, eozynofilową cytoplazmą i wydłużonym, centralnym, hiperchromatycznym jądrem. Komórki te otoczone są luźnym zrębu myxoid . Te obszary komórkowe otaczają wiele małych i dużych przestrzeni naczyniowych. Sporadycznie widoczne są rhabdomyoblasty (ryc. 6).

Embryonal rhabdomyosarcoma 45×, H and E stain