Znane ze swoich kolorowych, misternie wzorzystych odwłoków, pająki ogrodowe są wspólną nazwą dla rodzaju Argiope, co po łacinie oznacza „z jasną twarzą”. Istnieją dziesiątki gatunków w tym rodzaju, ale najczęstsze spotykane w Ameryce Północnej to żółte i czarne, pasiaste i srebrne odmiany.

„Jak sugeruje ich wspólna nazwa, można je znaleźć w ogrodach”, powiedziała Jo-Anne Nina Sewlal, arachnolog z Uniwersytetu Indii Zachodnich w Trynidadzie. „Ale są to zazwyczaj gatunki generalistyczne, jeśli chodzi o siedliska, które zajmują i nie są ograniczone do ogrodów”. W Ameryce Północnej, występują w południowej Kanadzie, kontynentalnych Stanach Zjednoczonych i tak daleko na południe jak Kostaryka. Rzadko zapuszczają się do wnętrz ludzkich mieszkań. Ukąszenia tych nieagresywnych pająków nie są szkodliwe dla ludzi.

Pająki ogrodowe żyją zazwyczaj około jednego roku, według National Wildlife Federation. Po kryciu jesienią, samice zjadają samców i wkrótce potem umierają. Pająki wylęgają się wiosną.

Sieć

Pająki ogrodowe to rodzaj w rodzinie Araneidae, znany jako pająki tkacze. Według Sewlal, Orb Weavers „web design jest tym, który najbardziej kojarzy nam się z pająkami i są widoczne w podręcznikach do historii i na Halloween.” Pająki te są twórcami delikatnych, kolistych, szprychowych pajęczyn. „Sieć składa się z serii koncentrycznych kręgów zaczynających się od najmniejszego w centrum, zwanego piastą sieci, i promieniujących na zewnątrz, gdzie kręgi stają się coraz większe” – powiedział Sewlal. „Te kręgi są podzielone na sektory liniami jedwabiu tak, że przypominają plasterki tortu”. Czasami, skupiają ciężkie strumienie jedwabiu w zygzakowaty wzór w pobliżu centrum sieci, który nazywa się stabilimentum.

Według strony internetowej BioKIDS Uniwersytetu Michigan, większość pająków tkaczy orbów każdej nocy przędzie piękną nową sieć po zjedzeniu resztek starej sieci.

„Istnieją właściwie dwa różne rodzaje jedwabiu używanego do budowy sieci” – powiedział Sewlal. „Kiedy sieć jest konstruowana, pająk układa bardzo cienkie linie nieklejącego się jedwabiu, kiedy robi koncentryczne okręgi lub promienie, i używa tego, aby utrzymać napięcie sieci. Po lepkie linie jedwabiu są umieszczone, to nie lepki jedwab jest odcięty.”

Latające owady, takie jak muchy, pszczoły, koniki polne i inne utknąć w cuchnącym jedwabiu. Według University of Idaho Extension’s Homeowner Guide to Spiders Around the Home and Yard, pająki ogrodowe często siedzą w centrum sieci, a kiedy owad utknie, szybko owijają ofiarę w jedwab i gryzą ją, powodując, że ofiara pozostaje nieruchoma.

Pająki ogrodowe przędą pajęczyny w roślinach, w gankach, między drzewami i w innych miejscach na zewnątrz.

Taksonomia/klasyfikacja

Według Zintegrowanego Systemu Informacji Taksonomicznej (ITIS), taksonomia pająków ogrodowych to:

• Królestwo: Animalia
• Podkrólestwo: Bilateria
• Infrakingdom: Protostomia
• Superphylum: Ecdysozoa
• Phylum: Arthropoda
• Subphylum: Chelicerata
• Class: Arachnida
• Order: Araneae
• Family: Araneidae
• Genus: Argiope
• Gatunki: Ponad 175

Te są wśród najczęstszych gatunków:

Czarny i żółty pająk ogrodowy

Gatunek Argiope aurantia ma kilka wspólnych nazw, w tym czarny i żółty pająk ogrodowy, pająk kukurydziany, pająk piszący i pająk suwakowy, zgodnie z North Carolina State University Cooperative Extension. W języku łacińskim, aurantia oznacza „pokryte złotem” – pasujący opis dla tego żywego pająka. „Są dość kolorowe”, powiedział Sewlal, „z wybitnym owalnym odwłokiem pokrytym czarnym i żółtym wzorem, stąd ich wspólna nazwa”. Ich odwłok jest wzorzysty na górze z trzema-czterema śmiałymi czarnymi i żółtymi plamami i paskami, a na dole cętkowany na czarno z dwoma pionowymi żółtymi paskami. Na stronie Animal Diversity Web (ADW) Muzeum Zoologii Uniwersytetu Michigan zauważono, że celothorax (mniejsza, przednia część ciała) tego pająka pokryta jest błyszczącymi, srebrnymi włoskami. Jego osiem oczu ułożonych jest w trapezoidalny wzór. Samice mają żółtawe lub czerwonawe odnóża u nasady, które bledną aż do czerni. Odnóża samców są brązowe z wyblakłymi czarnymi pasami. Nogi młodych pająków są całkowicie pasiaste.

Według Fairfax County Public Schools, samice pająków są większe od samców, dorastając do 1,5 cala (4 centymetrów) długości. Samce są zazwyczaj trzy czwarte cala (prawie 2 cm) długi. Sewlal powiedział, że czarne i żółte pająki ogrodowe potrafią sprawić, że ich ciała wyglądają na jeszcze większe: „Gdy zostaną zaniepokojone, będą trzymać się sieci i wibrować, aby wydawać się większe. Jednakże, jeśli to się nie uda, wtedy spadną na ziemię.”

Pająki te mogą prząść naprawdę duże pajęczyny; Departament Ochrony Missouri stwierdził, że mogą one rozciągać się do 2 stóp średnicy. Sewlal zauważył, że stabilimentum tych pająków – zygzakowata linia jedwabiu w sieci – „znajduje się pionowo przez środek sieci.”

Srebrny pająk ogrodowy

Argiope argentata, znany również jako srebrny pająk ogrodowy, ma przede wszystkim błyszczące srebrne ciało z brązowym lub pomarańczowym ubarwieniem z tyłu odwłoka i brązowymi tonami na spodniej stronie, zgodnie z przewodnikiem terenowym Muzeum Historii Naturalnej w San Diego. Jego nogi są pokryte paskami w kolorach srebrnym, czarnym i pomarańczowym. Podobnie jak inne pająki ogrodowe, samice są znacznie większe od samców. „Ich kształt ciała sprawia, że przypominają kroplę wody przylegającą do spodu pajęczyny,” powiedział Sewlal, „stąd ich wspólna nazwa 'pająki kropli rosy’.”

Srebrny pająk ogrodowy żyje w cieplejszych regionach Ameryki Północnej, takich jak Kalifornia i Floryda, a nawet czasami można go znaleźć w Argentynie. Według Wydziału Biologii Uniwersytetu Kalifornijskiego w Irvine, w miesiącach jesiennych często można go spotkać na kaktusach z opuncji figowej.

Pajęczyna srebrnego pająka ogrodowego charakteryzuje się przede wszystkim ciężkim, zygzakowatym wzorem, zwanym stabilimenta. Według Sewlala, jest to ich najbardziej definiująca cecha. „Ten gatunek układa jedwab w zygzakowaty wzór, tworząc szeroką grubą linię. Te szerokie i grube linie są następnie umieszczone w kształcie litery X ze środkiem przechodzącym przez piastę,” powiedziała.

„Rzeczywiste wykorzystanie tego jest kontrowersyjne,” powiedział Sewlal. Arachnolodzy mają dwie podstawowe teorie na ten temat: „Pierwszą z nich jest to, że przyciąga ofiary, ponieważ odbija światło tak, że owady są oszukiwane, aby uwierzyć, że lecą w kierunku luki w roślinności. Druga teoria jest taka, że ostrzega drapieżniki, takie jak ptaki, że sieć jest tam, więc nie wlatują w nią i nie niszczą jej.”

Banded garden spider

Agriope trifasciata jest najczęstszym pająkiem ogrodowym w zachodnich Stanach Zjednoczonych, według działu Entomologii Colorado State University Cooperative Extension, choć żyją w całym kraju. „Prawdopodobnie ich najbardziej definiującą cechą fizyczną jest ich ubarwienie ciała”, powiedział Sewlal. „Ich owalny odwłok jest w większości biały z pasmami żółtego i czarnego, stąd ich wspólna nazwa”. Pająki te mają odwłoki, które są spiczaste w pobliżu tyłu i pokryte małymi paskami. Samica jest znacznie większa od samca.

Sewlal wspomniał, że arachnolodzy odkryli, iż pasiaste pająki ogrodowe prawie zawsze „orientują swoje pajęczyny wzdłuż osi wschód-zachód, ale umieszczają się w nich z odwłokami skierowanymi na południe.” Taka pozycja pomaga im wchłonąć jak najwięcej ciepła słonecznego. „Temperatura jest jednym z głównych czynników pająków, zwłaszcza dla nich, aby być aktywnym późno w roku,” powiedział Sewlal.

Podobnie jak inne pająki ogrodowe, pasiaste pająki ogrodowe również budują stabilimenta. Wygląda ona podobnie jak u srebrnego pająka ogrodowego, ale jest mniej widoczna w sieci, jak twierdzi Sewlal.