W zeszłym miesiącu The Wild Hunt zapytał pięciu członków społeczności – trackiego politeanimistę Anomalous Thracian z bloga Thracian Exodus; Mambo Chita Tann z Sosyete Fos Fe Yo We; kapłanka, autorka, blogerka i członkini zarządu Solar Cross Temple Crystal Blanton; druid OBOD i bloger Under the Ancient Oaks John Beckett; oraz druid Ár nDraíocht Féin (ADF) Rev. Sean W. Harbaugh – za ich przemyślenia na temat poświęcenia. Poniżej kontynuujemy rozmowę z częścią drugą tego wywiadu.

Jak poświęcenie jest oddzielone od ofiary krwi? Czy ofiara z krwi obejmuje osobiste ofiary z krwi, czy jest ograniczona do ofiar ze zwierząt?

„Ofiara z krwi nie jest terminem, którego używam i argumentowałbym, że jest on niejasny i nieco bezużyteczny. Rytualne upuszczanie krwi byłoby bardziej odpowiednie w tym kontekście, jeśli dobrze odczytuję pytanie, ponieważ jest ono na tyle ogólne, że może obejmować wiele rzeczy, takich jak: rytualne cięcie własnego ciała w celu stworzenia więzi lub paktu z duchem; rytualne cięcie ciała partnera seksualnego w ramach rytuału lub ceremonii; rytualne cięcie zwierzęcia (nie w celu zabicia, ale w celu wytworzenia esencji siły życiowej konkretnego zwierzęcia); „naznaczanie” osoby własną esencją w pewnych rytualnych okolicznościach, czy to z powodów pozytywnych (ochronnych, odpędzających), czy negatywnych (wrogich, magicznie zakaźnych). Podobnie cięcie siebie w celu nakarmienia własną krwią konkretnego bóstwa – dokładnie tak, jak można by użyć, powiedzmy, kozy, ale bez natychmiastowej śmierci – może być uznane za ofiarę i nadal jest ogólnie klasyfikowane jako „upuszczanie krwi”. Wahałbym się nazwać ofiarą cokolwiek, co nie wiąże się z intencjonalną śmiercią, w osobistym użyciu tego terminu, ale uznałbym „karmienie lub ofiarowanie krwi, bez śmierci, bóstwu lub duchowi” za formę ofiary, kiedy okoliczności tego wymagają. Uwaga: W wielu tradycjach istnieją OGROMNE ograniczenia dotyczące tego rodzaju form upuszczania krwi, ponieważ duchy i bóstwa, o których mowa, uznają to za wskazówkę, że osoba, u której dokonuje się upustu, jest „pokarmem” i za taki będzie uważana.” – Anomalous Thracian, Thracian Exodus

„W Haitian Vodou nie oferujemy nigdy ludzkiej krwi, pomimo stereotypów mówiących coś przeciwnego. Krew może być ofiarowana w rytuałach związanych ze składaniem ofiar ze zwierząt, które prawie zawsze stają się pożywieniem dla uczestników rytuału, kiedy duchy wezmą już swoją część. Można rozważać ofiarę w sensie innych ofiar o wielkiej wartości, które są składane duchom, takich jak ogromna ilość wysiłku, pieniędzy, zasobów i czasu, które cała sosyete Vodou poświęca na ceremonie inicjacyjne lub coroczne obserwacje specjalnego rytuału, ale nadal nie uważamy tych ofiar za cenniejsze lub wyższe niż ostateczna ofiara z życia zwierzęcia, aby zapewnić ochronę, błogosławieństwo i utrzymanie dla tej sosyete i jej członków.” – Mambo Chita Tann, Sosyete Fos Fe Yo We, Haitian Vodou

„Istnieje wiele różnych rodzajów ofiar i nie jest to ograniczone do ofiar z krwi. Różne tradycje różnie do tego podchodzą. Ja osobiście nie praktykuję ofiar z krwi, ale składałem osobiste ofiary z krwi. Czczę siłę życiową jednostki i moc boskości we mnie, dodając magii w tym procesie.” – Crystal Blanton, Daughters of Eve

„Ofiara krwi jest podzbiorem poświęcenia, szczególną formą poświęcenia. Może obejmować osobiste ofiary z krwi lub może obejmować ofiary ze zwierząt.” – John Beckett, Under the Ancient Oaks

„Poświęcenie często jest mylone z „krwawymi ofiarami”. Krwawe ofiary naprawdę nie mają miejsca we współczesnym kontekście neopogańskim, a jednak istnieją ustalone kultury, które nadal wykonują krwawe ofiary. W nowoczesnym druidzkim kontekście, ofiary to często rzeczy takie jak whisky, ziarna, kwiaty, modlitwy, wiersze, piosenki i wszystko inne, co jest namacalnym przedmiotem używanym do ofiarowania bogom. Zdarzają się przypadki, że Neopoganie poświęcą trochę własnej krwi jako formę przysięgi krwi, ale jest to rzadki przypadek. Zabijanie żywych zwierząt jest kolejną formą archaicznego poświęcenia lub ofiary, która naprawdę nie jest czymś tak powszechnym w kontekście neopogańskim. Większość z nas kupuje nasze mięso już ubite do konsumpcji, ale istnieją sposoby, aby ofiarować część tego mięsa jako ofiarę w formie wspólnego posiłku.” – Rev. Sean W. Harbaugh, Druid, Ár nDraíocht Féin (ADF)

Czy współczesne Pogaństwo może zyskać coś pozytywnego na składaniu ofiar i poświęcaniu się Bogom? A co z ofiarą krwi?

„Jako politeista, który tak naprawdę nie identyfikuje się jako poganin, nie mogę mówić za „współczesnych pogan”. Uważam, że autentyczne tradycje religijne – a nie modele psychologiczne czerpiące z pojęć lub struktur religijnych, lub ruchy społeczne podobnie wykorzystujące estetykę religii dla celów artystycznych, aktywistycznych, lub skupionych na społeczności, etcetera – powinny mieć wyszkolonych specjalistów, którzy zajmują się nawigacją ofiar dla odpowiednich bogów danej grupy, zakładając, że ci bogowie proszą, wymagają, lub nawet akceptują ofiary. Nie wszyscy bogowie lubią rozlew krwi i śmierć. Co do „krwawej ofiary”, wezmę to pod uwagę jako „rytualne upuszczanie krwi” (jak wskazano powyżej) i ponownie powiem, że chociaż nie mogę mówić o Nowoczesnym Pogaństwie, mogę stwierdzić, że magicznie i religijnie jest wielka potencja w tych technologiach, które mogą być z pewnością użyte do 'zdobycia czegoś pozytywnego’.” – Anomalous Thracian

„Składanie ofiar bogom nie może być chyba złą rzeczą. Podobnie jak modlitwa i interakcja z własną wspólnotą religijną, skłaniam się ku przekonaniu, że nie można mieć jej wystarczająco dużo. Składanie specjalnych ofiar, które wymagają wysiłku, nie-krwawe ofiary, są po prostu więcej tego samego. Nie wierzę, że poganie muszą składać krwawe ofiary, chyba że i dopóki nie rozumieją kontekstu tego aktu, mają wyszkolony personel, który może go dla nich wykonać i mają wyraźną potrzebę, aby to zrobić: albo dlatego, że muszą dzielić się rytualnym jedzeniem, są w miejscu, w którym muszą rzeźbić własne mięso i decydują się na sakralizację tego aktu poprzez ofiarowanie bogom zwierząt, z których składają pożywienie, albo ich bogowie wymagają tego od nich i żadne inne opcje nie są satysfakcjonujące. Nawet w tym ostatnim przypadku, nadal uważam, że kontekst i trening jest niezbędny i konieczny. Jak powiedziałam na panelu PantheaCon, spodziewam się, że większość współczesnych pogan, żyjących w krajach, gdzie nie muszą rzeźbić własnego mięsa i praktykujących religie, które utraciły związek ze zwyczajami, w których praktykowano krwawe ofiary, nigdy nie będzie musiała tego robić, a ich bóstwa w rezultacie nie będą tego od nich wymagać.” – Mambo Chita Tann

„Nasze relacje z Bogami dyktują wartość ofiary w określonym kontekście. Wiele z tego co byśmy zyskali byłoby w samej relacji, a to zależałoby od praktykującego i Boga(ów), o których mowa. Uczynienie szerokiego, ogólnikowego stwierdzenia o zysku lub stracie byłoby dewaluujące dla indywidualnych i kulturowych relacji różnych praktykujących to rzemiosło.” – Crystal Blanton

„Mam mieszane uczucia co do składania krwawych ofiar. Z jednej strony, dobrze by nam wszystkim zrobiło zrozumienie z pierwszej ręki, skąd pochodzi nasze jedzenie i zrozumienie z pierwszej ręki, że to, co jemy, samo było żywe zaledwie chwilę temu. Z drugiej strony, rzeź zwierząt wymaga umiejętności, których nie nauczysz się, jeśli nie dorastasz na pracującej farmie, a jedyną rzeczą gorszą od niepoświęcenia jest niezdarne poświęcenie – zwierzę nie powinno niepotrzebnie cierpieć. Poza tym patrzę na problemy społeczne i prawne, jakie ofiara z krwi stwarza dla niektórych religii afrokaraibskich – nie jest to walka, którą chciałbym toczyć. Ale kiedy wyjdziesz poza kwestię krwawej ofiary, istnieje niezaprzeczalna korzyść z ofiarowania się bogom. Wprowadza nas to w bliższe relacje z Nimi i zmusza nas do zastanowienia się nad naszymi relacjami z jedzeniem i ofiarami nieżywnościowymi, o które możemy być poproszeni.” – John Beckett

„Absolutnie, tak. Zdobywamy ich błogosławieństwa i budujemy nasze relacje z nimi poprzez poświęcenie. Jeśli chodzi o ofiarę z krwi, w ciągu moich lat jako poganin i ponad dekady w ADF rzadko słyszałem o niej wzmiankę. Myślę, że jako Neopoganie powinniśmy skupić się na tym, jak możemy używać praktycznych przedmiotów do składania ofiar w rytuale, a nie próbować skupiać się na czymś, co jest niecodzienne.” – Rev. Sean W. Harbaugh

Gdzie w poświęceniu pojawia się dobrowolność i gotowość?”

„Całkiem wszędzie. Zgoda jest święta na każdym kroku; zgoda osoby wykonującej lub rozważającej ofiarę, zgoda samej ofiary, zgoda tego, kto podniósł lub wyprodukował ofiarę, zgoda również ducha lub bóstwa, o którym mowa.” – Anomalous Thracian

„Stale. Jeśli rzecz jest wykonywana wbrew czyjejś woli, nie może być ofiarą, kropka. Jeśli osoba jest zmuszana do złożenia ofiary, to nie jest to ofiara, to jest przymus, a żaden dobry duch czy bóstwo nie akceptuje tego jako ofiary. W haitańskim Vodou i we wszystkich innych znanych mi tradycjach, w których składa się ofiary ze zwierząt, nikt nigdy nie złożyłby ofiary ze zwierzęcia bez jego pozwolenia; ponownie, uczynienie tego bez niego byłoby przymusem i nie byłoby właściwą ofiarą. Nawet w rytuale halal i koszernym, odpowiednio z islamu i judaizmu, zwierzę musi być przytomne i chętne do złożenia w ofierze; nie może być znokautowane przed użyciem noża. Powoduje to pewne problemy z obrońcami praw zwierząt, ostatnio na przykład w Danii; ale alternatywa, czyli pozbawienie zwierzęcia przytomności, a następnie zabicie go, byłaby całkowicie błędna w tej tradycji ofiarniczej – podczas gdy niewprawnemu oku miłośnika zwierząt oglądającego wideo może się wydawać, że takie postępowanie jest „milsze”, nieprzytomne zwierzę nie jest w stanie wyrazić zgody, a zatem jest zarówno okrutne, jak i, z ofiarniczego punktu widzenia, nieświęte/złe. Ci, którzy rozumieją rzeźnictwo, wiedzą, że istnieją techniki pozwalające zabić zwierzę bez bólu, a wszyscy, którzy wykonują rytuały halal i koszerne, muszą mieć certyfikat, że zostali przeszkoleni.” – Mambo Chita Tann

„Dobrowolność oznacza akt podejmowania decyzji, a gotowość oznacza po prostu bycie przygotowanym do zrobienia czegoś. Jak w przypadku wszystkich rytuałów, musimy się odpowiednio przygotować. W wielu tradycjach oznacza to założenie specjalnego rytualnego ubrania, ustawienie ołtarza, rozmazywanie się, rytualną kąpiel i inne rzeczy, które przygotowują nas do aktu rytuału. W rytuale decydujemy, komu i czemu złożymy ofiarę. Zawsze musimy przystępować do rytuału z jakimś celem i zawsze powinniśmy mieć powód do poświęcenia – nawet jeśli ma to być tylko zbudowanie lepszej relacji z naszymi bogami. Rytuał bez celu to strata czasu każdego z nas”. – Rev. Sean W. Harbaugh

Czy dobrowolność wchodzi w grę przy składaniu ofiar ze zwierząt, czy ma ona znaczenie, a jeśli tak, to jak się ją uzyskuje?

„Tak. Istnieją na to różne metody, od bezpośredniej rozmowy ze zwierzęciem i obserwowania jego zachowania (lub słyszenia zwrotnego, jeśli pytający potrafi komunikować się bezpośrednio ze zwierzętami), i tak dalej. Rytualna struktura, która jest używana powinna zapewnić struktury dla upewnienia się o tym. Jeśli tego nie robią, być może powinny zostać poddane ponownej ocenie w celu zapewnienia, że są całkowicie zrozumiałe i wytrenowane.” – Anomalous Thracian

„Jeśli chodzi o to jak ją pozyskujemy: W Haitańskim Vodou, zwierzęta są hodowane wyraźnie w celu uzyskania pożywienia i dla pożywienia związanego z rytuałem lub celów rytualnych, gdzie zwierzę nie może być potem zjedzone. Zwierzęta te są hodowane ręcznie przez społeczność, która złoży je w ofierze. Przed złożeniem ich w ofierze są one myte, dekorowane i przygotowywane przez wspólnotę. Będą one prowadzone do perystylu (świątyni Vodou) i prezentowane z wieloma różnymi pokarmami. Jeden z tych pokarmów jest wybierany z wyprzedzeniem jako oficjalny pokarm ofiarny. Zwierzęciu mówi się, co się stanie, i że jeśli chce zostać złożone w ofierze, powinno zjeść oficjalne pożywienie, aby to potwierdzić. Tylko wtedy, gdy zwierzę zje specjalne pożywienie, zostanie przedstawione duchom na ofiarę. Jeśli najpierw zje cokolwiek innego, musi zostać wypuszczone na wolność, ponieważ nie jest chętne do wykonania tej pracy. Z mojego doświadczenia wynika, że chętne zwierzęta nie tylko od razu idą do oficjalnej karmy, ale zjedzą ją całą i nawet nie tkną innej karmy (która będzie taka sama: np. trzy identyczne kupki kukurydzy dla kurczaka). Zachowują się też tak, jakby wiedziały, co się dzieje, i nie walczą, kiedy są odbierane przez rzeźnika, etcetera. Jest to głębokie doświadczenie, które jest obserwowane z największą życzliwością i godnością. Zwierzę ma jedno życie i jest gotowe oddać je za nas – jak moglibyśmy nie mieć do tego szacunku?” – Mambo Chita Tann

„To musiałoby wejść w grę. Osoba musi zdecydować się na złożenie zwierzęcia w ofierze, a to jest właśnie definicja woli. W kontekście neopogańskim, uważam, że pojęcie ofiary ze zwierzęcia nie jest konieczne poza rzadkimi wyjątkami.” – Rev. Sean W. Harbaugh

Czy ofiara ze zwierzęcia powinna mieć miejsce we współczesnych Poganizmach, rekonstrukcjonizmach i Czarownictwie?

„Ponieważ nie jestem żadną z tych rzeczy, nie czuję, że moim miejscem jest odpowiadać za nie. That said I believe that animal sacrifice should have a place in any authentically lived religious tradition which has spirits or gods which request or traditionally receive such things.” – Anomalous Thracian

„Dopóki i o ile te praktyki nie mają stwierdzonej potrzeby składania ofiar ze zwierząt – a wierzę, że większość z nich nigdy nie będzie – powiedziałbym, że nie. Gdyby jednak stało się to konieczne z powodów logistycznych (np. nie żyjemy w kraju z łatwym dostępem do żywności pochodzenia zwierzęcego, chłodni, itp.), lub gdyby bogowie tego wymagali, wtedy wierzyłbym, że ci sami bogowie zapewniliby dostęp do odpowiedniego kontekstu, szkolenia i możliwości, aby to zrobić. Sami Vodouisants mają taką sytuację. Bardzo, bardzo niewielu indywidualnych Vodouisantów składa ofiary ze zwierząt, a nawet ci, którzy to robią, nie robią tego codziennie lub regularnie. W przypadkach, gdy jest to konieczne, istnieje wyszkolony personel, do którego można się udać i który wykona to w naszym imieniu. Rzadko wykonuję tę czynność w Stanach Zjednoczonych; jest ona po prostu mniej potrzebna tutaj, biorąc pod uwagę nasze nowoczesne udogodnienia, jeśli chodzi o jedzenie. Nawet na Haiti nie robię tego często i we wszystkich przypadkach mam dostęp do wyszkolonego personelu, który może mi pomóc w poświęceniach, do których sam nie jestem przygotowany. Wszystko jest oparte na wspólnocie. Współczesne pogaństwa musiałyby zdefiniować ten sam rodzaj wspólnot, zanim w ogóle wiedziałyby, czy jest to coś, co będą musiały zrobić. Jeśli to kiedykolwiek nastąpi, wierzę, że będzie to długi czas w przyszłości.” – Mambo Chita Tann

„Ogólnie rzecz biorąc, mogłoby to mieć bardzo ważne miejsce, ale jeśli nie można tego zrobić dobrze, nie powinno się tego robić w ogóle.” – John Beckett

„W większości przypadków nie sądzę, aby ofiary ze zwierząt naprawdę miały miejsce we współczesnym neopogaństwie. Znam pogańskiego rolnika, który hoduje własne świnie i rytualnie składa jedną w ofierze, ale jest to rzadka sytuacja. W nowoczesnym kontekście istnieją po prostu alternatywy dla składania ofiar, które są w każdym calu tak samo skuteczne.” – Rev. Sean W. Harbaugh

Jaka jest natura ofiary w kontekście transakcji pomiędzy duchami, Bogami i innymi bytami?

„Czasami ofiary są formą zapłaty. Innym razem są formą świętowania. Czasem jest to transakcja, czasem pochwała; zawsze jest to cześć.” – Anomalous Trak

„W zależności od kontekstu i natury ofiary, ofiara może wzmacniać więzi będąc podziękowaniem za pomoc, która została udzielona; może być złożona jako obietnica przyszłego działania; może być złożona w zastępstwie za czyjeś życie (jak wspomniałem wyżej). Ofiara może reprezentować całkowite ofiarowanie siebie bóstwom lub duchom, lub może być zapłatą za oczekiwaną wzajemną korzyść. Nie ma ogólnego znaczenia, które miałoby zastosowanie do wszystkich ofiar składanych przez wszystkich ludzi wszystkim duchom lub bogom – każda z nich, podobnie jak jej natura jako rzeczy unikalnej i szczególnej, ma unikalne i szczególne znaczenie.” – Mambo Chita Tann

„Natura ofiary jest tą, która definiuje nasz związek z bogami (i Kindredami). Istnieje wiele powodów do poświęcenia, a to definiuje, co dokładnie jest proszone lub oczekiwane w transakcji. Oto kilka rodzajów ofiar, które nasz Arcy Druid Kirk Thomas omówił w swoich różnych pracach:

1. Poświęcenie transakcyjne jest najbardziej powszechną formą poświęcenia, gdzie święty obiekt jest ofiarowywany, a w naturze gościnności, dar jest dawany w zamian. Podstawą części rytuału Przepływu Zwrotnego w ADF jest zasada „dar wzywa do daru”. Najlepsze, co można zaoferować, jest dawane, a w zamian otrzymuje się błogosławieństwo i wdzięczność bogów. 2. Pikularna Ofiara była powszechną rzymską ofiarą składaną podczas rytuału, aby prosić o rekompensatę w przypadku, gdy ofiara nie była wystarczająca lub wystarczająco dobra. Opiera się ona na fakcie, że ludzie są z natury wadliwi, a ofiara jest składana w celu uznania tego faktu. Ten rodzaj ofiary jest nadal widoczny w Kościele rzymskokatolickim. 3. Ofiara uspokojenia jest rodzajem ofiary składanej istocie lub bogu, aby zostawił cię w spokoju. Jest to dosłownie ofiara typu „weź to i odejdź”. Ogólnie rzecz biorąc, ten rodzaj ofiary jest składany istotom nie związanym z odprawianym rytuałem, a ofiara jest składana z szacunku, aby potwierdzić ich istnienie, ale nie są one częścią wykonywanej pracy. 4. Wspólny posiłek jest rodzajem ofiary, gdzie część ugotowanego jedzenia jest ofiarowana bogom. Jest to bardzo powszechna starożytna i neopogańska praktyka. 5. Chaos łagodzi kosmos jest rodzajem ofiary, która wykorzystuje serię ofiar do odtworzenia kosmosu w rytualnym otoczeniu. Ten typ ofiary sięga do indoeuropejskiej opowieści o stworzeniu człowieka i bliźniaka. Człowiek zabija Bliźniaka, a Bliźniak zostaje rozczłonkowany, aby stworzyć świat i kosmos. Chaos jest nieznanym lub Innym Światem, a Człowiek zajmuje jego miejsce jako król Innego Świata. Ten rodzaj ofiarowania ma na celu odtworzenie tego, ale bez rzeczywistego rozlewu krwi.” – Rev. Sean W. Harbaugh

Co z relacją; jak ona odgrywa się w idei ofiary?

„Nie wyobrażam sobie składania ofiary bez posiadania relacji zarówno z istotą przyjmującą ofiarę, jak i ze społecznością, która by na tym skorzystała; albo w formie pożywienia/odwrócenia ofiary, w korzyściach uzyskanych z ofiary, albo w obu tych aspektach. Na przykład, ktoś może dać przypadkowy prezent nieznajomemu, ale jest mało prawdopodobne, aby dał przypadkowemu nieznajomemu najdroższą, najwspanialszą rzecz, jaką posiadał. Ofiara jest szczególnym wydarzeniem w już istniejącej relacji między istotami.” – Mambo Chita Tann

„Ofiara wzmacnia relacje: między czcicielami i ich Bogami, a także między członkami wspólnoty religijnej.” – John Beckett

„Ofiara jest tak samo związana z budowaniem relacji z bogami, jak z jakiegokolwiek innego powodu. Jest to akt gościnności. Kiedy otwieramy świętą przestrzeń, zapraszamy kindredów do rytuału jako rodzinę i krewnych. Ten związek jest zbudowany na dzieleniu się i zaufaniu. Składamy ofiary, aby umocnić nasze związki i uczynić je silniejszymi. Ofiara pozwala bogom obdarzyć nas swoimi błogosławieństwami i wzmacnia ich więź z nami.” – Ks. Sean W. Harbaugh