Zestaw symulacyjny, opracowany przez Missouri Community Action Network, pomaga uczestnikom poczuć, jak to jest żyć w ubóstwie.

„To naprawdę przynosi pojęcie równości i sprawiedliwości społecznej do czyjejś wewnętrznej duszy. Możesz to odrzucić, kiedy jesteś w klasie i ktoś po prostu o tym mówi, ale jest to o wiele trudniejsze, kiedy jesteś zanurzony w sytuacji, mając frustracje i stresy związane z nieosiągnięciem, że to przynosi całą koncepcję ubóstwa, rozbieżności i nierówności do życia”, mówi Hummel.

Held w University Center Ballrooms, symulacja obejmuje prawie 80 studentów pielęgniarstwa, którzy są przypisane do roli w ich symulowanej rodziny. Dwudziestu członków wydziału i personelu działa jako pracodawcy, bankierzy, właściciele lombardu i dostawcy usług. Katrina Einhellig, asystent profesora pielęgniarstwa, odgrywa rolę dilera narkotyków, podczas gdy oficer policji UNC Larry Raimer wprowadza organy ścigania do wyimaginowanej społeczności.

Rodziny zaczynają w grupach w centrum pokoju, z dostawcami usług na peryferiach. Każdy symulowany tydzień trwa 15 minut, z pięciominutowym weekendem; są cztery tygodnie i trzy weekendy podczas symulacji.

Zatrudnieni uczestnicy spędzają siedem minut ze swojego 15-minutowego tygodnia w pracy. Pozostałe osiem minut w tygodniu spędzają na robieniu zakupów spożywczych, szukaniu zasobów, kupowaniu biletów na transport lub organizowaniu opieki nad dziećmi. Rodziny obejmują zarówno samotnych rodziców z niemowlętami, jak i starszych dziadków. Uczestnicy spędzają weekendy na tworzeniu planów i strategii.

Jak symulacja się zaczyna, nastrój jest spokojny, a studenci są uporządkowani i optymistyczni. W trzecim symulowanym tygodniu, kiedy gwizdek sygnalizuje rozpoczęcie tygodnia, uczestnicy biegną, aby być pierwszymi w kolejce po zatrudnienie lub usługi. Kilka rodzin staje w obliczu przejęcia hipoteki.

Starsza studentka pielęgniarstwa Mandy Alvarez — która grała rolę 38-letniej mamy — była zaskoczona intensywnością symulacji. Zaczęła drugi tydzień bez zakupów spożywczych i bez czasu spędzonego z nastoletnią córką lub mężem.

„Na początku,” Alvarez mówi o kolegach studentów pielęgniarstwa, którzy tworzyli jej rodzinę, „myśleliśmy, że mamy plan, jak będziemy poruszać się przez miesiąc. Ale jak tak dalej poszło, po prostu straciliśmy trochę kontroli.”

Ale chociaż nikt w jej symulowanej rodzinie naprawdę nie chodził głodny, doświadczenie nadal czuło się prawdziwe, według Alvarez.

„Aby nigdy nie czuć się szczególnie udane było najpotężniejszą częścią dla mnie,” mówi. „Mam lepsze uznanie dla stałych, negatywnych ścian zawsze wznoszących się, aby cię spotkać”.

Hummel uważa, że doświadczenie Alvarez odzwierciedlało stres, który odczuwało wielu studentów. „Wielu z nich mówi, że są bardzo szczęśliwi, że to była tylko symulacja” – mówi.

Jest to doświadczenie UNC absolwentów pielęgniarstwa są w stanie zastosować podczas ich pracy w opiece zdrowotnej.

„Wrócili mówiąc, że kiedy mieli do czynienia z pacjentami, którzy są biedni, uznają, że ubóstwo czasami jest naprawdę poza jednostką,” Hummel mówi.

Jak studenci debrief na koniec symulacji, biorą z nimi zmienioną perspektywę.

„Słyszałem ludzie mówią, że nadal były pod wpływem tego długo po tym, jak skończyliśmy,” Alvarez mówi. „Wszyscy mówiliśmy o tym, że zajęło nam kilka dni, aby zejść z tego doświadczenia. W klasie mówimy o różnicach zdrowotnych i rodzajach wyzwań, przed którymi mogą stanąć rodziny, ale symulacja sprawiła, że ludzie naprawdę to poczuli.”

Sed faucibus, lectus eu rutrum congue, nunc metus elementum magna, id porttitor neque purus fermentum tortor. Suspendisse bibendum arcu at velit blandit vestibulum. Curabitur egestas sapien ut bibendum porta. Duis facilisis purus dolor, sed luctus nibh mattis pulvinar. Maecenas mi augue, tincidunt sit amet tristique nec, dapibus at metus.

.