MF-2 Wildcat został zbudowany przez General Motors na licencji w drugiej połowie wojny na Pacyfiku. Wildcat był myśliwcem pierwszej linii Navy/Marine Corps na początku II wojny światowej i pomimo gorszych osiągów w zakresie wznoszenia i zakręcania w porównaniu z japońskim Zero, posiadał lepsze uzbrojenie, a jego wytrzymała konstrukcja była w stanie znieść karę w postaci ostrzału nieprzyjaciela lub operowania z surowego lądowiska w dżungli, jak na tym zdjęciu.

Choć budowane przez Grummana F4F Wildcats zniknęły ze sceny w 1943 r., Eastern Aircraft Division of General Motors kontynuował produkcję tej konstrukcji w ramach podwykonawstwa. Wyposażone w mocniejszy silnik Wright R-1820-56 Cyclone i wyższy ogon, zbudowane przez General Motors Wildcaty nosiły oznaczenie FM-1/2 i operowały głównie z pokładów lotniskowców eskortowych. Choć na Pacyfiku FM Wildcaty służyły jako bliskie wsparcie lotnicze, w czasie bitwy o Zatokę Leyte stanęły do walki z okrętami nawodnymi wroga, a ich piloci bohatersko wykonywali wielokrotne naloty na pancerniki i ciężkie krążowniki, próbując odciągnąć ogień od amerykańskich lotniskowców eskortowych podczas tego przełomowego starcia.

Przyjęty przez Marynarkę Wojenną 14 grudnia 1943 r., FM-2 Wildcat na wystawie wysp południowego Pacyfiku (numer biura 16089) został przeniesiony na teatr Pacyfiku w lutym 1944 r., ostatecznie służył w bazie lotniczej na Espiritu Santo przed powrotem do San Diego w listopadzie 1944 r. Przeniesiony do Carrier Qualification Training Unit (CQTU) w Naval Air Station (NAS) Glenview, Illinois, samolot rozbił się w jeziorze Michigan 28 grudnia 1944 r., kiedy chorąży Leonard L. Alick przedwcześnie wyłączył silnik podczas próby lądowania na lotniskowcu szkoleniowym Sable (IX-81) i został zmuszony do wykonania lewego przechyłu, aby uniknąć uderzenia w statek. Samolot wpadł do wody z opuszczonym lewym skrzydłem. Chorąży Alick zdołał uciec z samolotu zanim ten zatonął w wodzie na głębokości ponad 200 stóp.

Odnaleziony z jeziora Michigan w 1993 roku, samolot przybył do Muzeum jeszcze w tym samym roku. W dobrym stanie po odzyskaniu, samolot został poddany ograniczonej renowacji z wykorzystaniem części z innego FM-2 Wildcat (numer biura 55404) i części regenerowanych (drzwi akcesoriów górnego działa, osłona górnych akcesoriów silnika, dolne drzwi na zawiasach do składania skrzydeł, pokrywa skrzynki na amunicję i maszt anteny radiowej). W samolocie znaleziono żółtą tratwę ratunkową z datą listopad 1943 i zestaw łat do tratwy, jedną butlę CO2 do użycia w przypadku pożaru kokpitu i jeden spadochron.

SPECYFIKACJE

.