Pregnancy, hyperemesis of: Nadmierne wymioty w czasie ciąży, które z definicji prowadzą do utraty 5% lub więcej masy ciała kobiety.

Nazywane również hyperemesis gravidarum, zaburzenie dotyczy jednej na 300 ciężarnych kobiet. Jest ono częstsze u młodych kobiet, w pierwszej ciąży i u kobiet w ciąży mnogiej (bliźniaki, trojaczki).

Nadwymiotność ciążowa jest zwykle samoograniczająca się (zatrzymuje się sama) i, chociaż bardzo niewygodna i powodująca dyskomfort, jest zwykle mało istotna klinicznie. Czasami jednak hiperemia może uniemożliwić matce otrzymanie niezbędnych płynów i pożywienia.

Niektóre kobiety z hiperemią w ciąży mają wysokie stężenie hormonów HCG (ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej), estrogenów lub hormonów tarczycy we krwi. U kilku z nich występują również objawy kliniczne nadczynności tarczycy (stan nadmiernej aktywności tarczycy).

Leczenie łagodnej hiperemii ciążowej polega zwykle na stosowaniu diety, odpoczynku i leków zobojętniających. Umiarkowana hyperemesis może wymagać użycia leków (antiemetics), aby spróbować ją stłumić. Ciężkie hyperemesis gravidarum może wymagać dożylnego podawania płynów i, w razie potrzeby, dożylnego odżywiania.

„Hyper-„, nad + „emesis”, wymioty = dosłownie, nad wymioty lub nadmiar wymiotów. (Gravidarum odnosi się do „stanu ciąży.”)

SLIDESHOW

13 Wczesnych Oznak & Objawy Ciąży Zobacz Pokaz Slajdów