Dawka każdego podawanego środka znieczulenia miejscowego zmienia się w zależności od procedury znieczulenia, obszaru, który ma być znieczulony, unaczynienia tkanek, liczby segmentów neuronów, które mają być zablokowane, głębokości znieczulenia i stopnia wymaganego rozluźnienia mięśni, pożądanego czasu trwania znieczulenia, indywidualnej tolerancji i stanu fizycznego pacjenta. Należy podawać najmniejszą dawkę i stężenie wymagane do uzyskania pożądanego rezultatu. Dawki leku MARCAINE należy zmniejszyć u pacjentów w podeszłym wieku i/lub osłabionych oraz u pacjentów z chorobami serca i/lub wątroby. Należy unikać szybkiego wstrzykiwania dużej objętości roztworu znieczulenia miejscowego, a w miarę możliwości należy stosować dawki frakcjonowane (przyrostowe).
W celu zapoznania się z konkretnymi technikami i procedurami, należy odwołać się do standardowych podręczników.
Zgłaszano występowanie zdarzeń niepożądanych w postaci chondrolizy u pacjentów otrzymujących wewnątrzstawowe wlewy środków znieczulenia miejscowego po zabiegach artroskopowych i innych zabiegach chirurgicznych. MARACYNA nie jest zatwierdzona do tego zastosowania (patrz OSTRZEŻENIA oraz DAWKOWANIE I ADMINISTRACJA).
W zalecanych dawkach MARACYNA powoduje całkowity blok czuciowy, ale wpływ na czynność ruchową różni się w zależności od trzech stężeń.
0,25% – stosowana do blokady nerwów ogonowych, zewnątrzoponowych lub obwodowych, powoduje niepełny blok ruchowy. Powinien być stosowany do operacji, w których rozluźnienie mięśni nie jest istotne lub gdy jednocześnie stosowany jest inny środek zapewniający rozluźnienie mięśni. Początek działania może być wolniejszy niż w przypadku roztworów 0,5% lub 0,75%.
0,5%- zapewnia blokadę ruchową w przypadku blokady ogonowej, zewnątrzoponowej lub blokady nerwów obwodowych, ale zwiotczenie mięśni może być nieodpowiednie w przypadku operacji, w których istotne jest całkowite zwiotczenie mięśni.
0,75%- zapewnia całkowitą blokadę ruchową. Najbardziej przydatna do blokady zewnątrzoponowej w operacjach w obrębie jamy brzusznej wymagających całkowitego zwiotczenia mięśni oraz do znieczulenia podpajęczynówkowego. Nie nadaje się do znieczulenia położniczego.
Czas trwania znieczulenia z MARCAINĄ jest taki, że dla większości wskazań wystarczająca jest pojedyncza dawka.
Maksymalny limit dawki musi być zindywidualizowany w każdym przypadku po ocenie wielkości i stanu fizycznego pacjenta, jak również zwykłej szybkości wchłaniania ogólnoustrojowego z danego miejsca wstrzyknięcia. Większość dotychczasowych doświadczeń dotyczy pojedynczych dawek produktu MARCAINE do 225 mg z epinefryną 1:200 000 i 175 mg bez epinefryny; można zastosować więcej lub mniej leku w zależności od indywidualizacji każdego przypadku.
Dawki te można powtarzać do jednego razu co trzy godziny. W dotychczasowych badaniach klinicznych całkowite dawki dobowe wynosiły do 400 mg. Do czasu uzyskania dalszych doświadczeń, nie należy przekraczać tej dawki w ciągu 24 godzin. Czas trwania działania znieczulającego może być przedłużony przez dodanie epinefryny.
Dawki podane w TABELI 1 okazały się na ogół zadowalające i są zalecane jako wskazówka do stosowania u przeciętnej osoby dorosłej. Dawki te powinny być zmniejszone u pacjentów w podeszłym wieku lub osłabionych. Do czasu uzyskania dalszych doświadczeń, MARCAINE nie jest zalecana dla pacjentów pediatrycznych poniżej 12 lat. MARCAINE jest przeciwwskazana do wykonywania położniczych blokad szyjki macicy i nie jest zalecana do dożylnego znieczulenia regionalnego (blok Biera).
Stosowanie w znieczuleniu zewnątrzoponowym: Podczas znieczulenia zewnątrzoponowego MARCAINE, roztwory 0,5% i 0,75% należy podawać w dawkach przyrostowych od 3 mL do 5 mL, z zachowaniem wystarczającego odstępu czasu pomiędzy kolejnymi dawkami, aby można było wykryć objawy toksyczne niezamierzonego wstrzyknięcia wewnątrznaczyniowego lub domózgowego. W położnictwie należy stosować tylko stężenia 0,5% i 0,25%; zaleca się stosowanie dawek przyrostowych od 3 mL do 5 mL roztworu 0,5%, nie przekraczających 50 mg do 100 mg w każdym odstępie między dawkami. Dawki powtarzane powinny być poprzedzone dawką testową zawierającą epinefrynę, jeśli nie jest to przeciwwskazane. Należy stosować wyłącznie ampułki jednodawkowe i fiolki jednodawkowe do znieczulenia przewodowego lub zewnątrzoponowego; fiolki wielodawkowe zawierają środek konserwujący i dlatego nie powinny być stosowane do tych procedur.
Dawka testowa do znieczulenia zewnątrzoponowego ogonowego i lędźwiowego: Dawka testowa preparatu MARCAINE (0,5% bupiwakaina z epinefryną 1:200 000 w ampułce 3 ml) jest zalecana do stosowania jako dawka testowa, gdy pozwalają na to warunki kliniczne, przed wykonaniem znieczulenia zewnątrzoponowego ogonowego i lędźwiowego. Może to służyć jako ostrzeżenie przed niezamierzonym wstrzyknięciem wewnątrznaczyniowym lub podpajęczynówkowym (patrz PRECAUTIONS). Tętno i inne objawy należy uważnie monitorować bezpośrednio po podaniu każdej dawki testowej w celu wykrycia możliwego wstrzyknięcia wewnątrznaczyniowego, a także należy przeznaczyć odpowiedni czas na rozpoczęcie blokady kręgosłupa w celu wykrycia możliwego wstrzyknięcia śródszpikowego. Wewnątrznaczyniowe lub podpajęczynówkowe wstrzyknięcie jest nadal możliwe, nawet jeśli wyniki dawki testowej są negatywne. Sama dawka testowa może wywołać ogólnoustrojową reakcję toksyczną, wysokie efekty rdzeniowe lub sercowo-naczyniowe wywołane przez epinefrynę (patrz OSTRZEŻENIA i PRZECIWWSKAZANIA).
Stosowanie w stomatologii: Stężenie 0,5% z epinefryną jest zalecane do wstrzyknięć infiltracyjnych i blokowych w okolicy szczęki i żuchwy, gdy pożądany jest dłuższy czas działania miejscowo znieczulającego, np. w przypadku zabiegów chirurgicznych w jamie ustnej związanych na ogół ze znacznym bólem pooperacyjnym. Zazwyczaj wystarcza średnia dawka 1,8 mL (9 mg) na jedno miejsce wstrzyknięcia; w razie potrzeby można zastosować drugą dawkę 1,8 mL (9 mg) w celu uzyskania odpowiedniego znieczulenia po uwzględnieniu 2 do 10 minut czasu rozpoczęcia znieczulenia (patrz FARMAKOLOGIA KLINICZNA). Zaleca się, aby całkowita dawka dla wszystkich miejsc wstrzyknięć, rozłożona na jedno posiedzenie stomatologiczne, nie przekraczała 90 mg u zdrowego dorosłego pacjenta (dziesięć wstrzyknięć 0,5% MARCAINE z epinefryną o objętości 1,8 mL). Wstrzyknięcia powinny być wykonywane powoli i z częstą aspiracją. Do czasu uzyskania dalszych doświadczeń nie zaleca się stosowania produktu MARCAINE w stomatologii u pacjentów pediatrycznych w wieku poniżej 12 lat.
Niewykorzystane porcje roztworu niezawierające środków konserwujących, tj. dostarczane w ampułkach jednodawkowych i fiolkach jednodawkowych, należy wyrzucić po pierwszym użyciu.
Produkt ten powinien być sprawdzany wzrokowo pod kątem obecności cząstek stałych i przebarwień przed podaniem, o ile roztwór i pojemnik na to pozwalają. Roztwory, które są przebarwione lub które zawierają cząstki stałe nie powinny być podawane.
.