Jeśli widzisz dzikie zwierzę z rozrzuconymi łatami brakujących włosów, cienki lub bezwłosy ogon, swędzenie, a zwłaszcza z przymrużonymi oczami, to ma mange. Zapach jest wyjątkowy, jeśli jesteś wystarczająco blisko. Mange jest roztocza, które zakopuje się pod skórą i gryzie, powodując podrażnienie i włosy wypadają. Zwykle jest to śmiertelne. W zimie zwierzę może zamarznąć na śmierć. W cieplejszej pogodzie może dostać wtórnych infekcji od drapania i może głodować, ponieważ w końcu nie może zobaczyć, aby polować. Po śmierci są one zazwyczaj pozbawione włosów i wychudzone. Zwykle zwierzę jest unikane przez własną rodzinę z powodu rozprzestrzeniania się mange.

Istnieje kilka rodzajów mange, ale głównie rehabilitanci dzikich zwierząt widzą Sarcoptic mange. Mange jest łatwy do leczenia odpowiednimi lekami, dokładnie tam, gdzie jest zwierzę, poprzez umieszczenie leków w żywności. Czujni ludzie odnoszą sukcesy w leczeniu dzikich zwierząt z mange. Pasta iwermektyny jest środkiem przeciwpasożytniczym skutecznym w leczeniu Sarcoptic mange. Ludzie podają iwermektynę swoim koniom raz w miesiącu w celach profilaktycznych. Można ją kupić w sklepie z paszami, od lekarza weterynarii w formie iniekcji lub doustnej, lub przez Internet. Jedna strzykawka traktuje 1320 funtów konia, więc dawkowanie jest trudne z mniejszym zwierzęciem, jak 10 do 15 funtów lisa. Więcej nie znaczy lepiej. Zwierzę może być przedawkowane i stać się letargiczne, co jest wyrokiem śmierci w wild.

Pierwsza dawka zabija roztocza i druga dawka dwa tygodnie później zabija roztocza, które wylęgają się z jaj. Dawkowanie częstsze, że nie pomaga i może przyczynić się do przedawkowania. Trzecia dawka jest optymalna dwa tygodnie później, aby mieć pewność, że wszystkie roztocza zostały zabite. Lekarz weterynarii znający się na leczeniu dzikich zwierząt może Ci w tym pomóc. Następnie zwierzę będzie musiało wykorzystać swoją szansę unikając miejsca, w którym dostało mange w pierwszej kolejności.