Antybiotyki

Gdy wrażliwość drobnoustroju nie jest jeszcze znana, DOC jest syntetyczną penicyliną oporną na penicylinazę (np. nafcylina). Jeżeli jednak organizm wykazuje wrażliwość na penicylinę G, to lek ten powinien być wybrany jako główny kierunek terapii. Alternatywą może być cefalosporyna pierwszej generacji. U pacjentów uczulonych na penicylinę można zastąpić ją makrolidami lub aminoglikozydami. Zwiększająca się częstość zakażeń metycylinoopornym gronkowcem złocistym (CA-MRSA) uzasadnia rozważenie leczenia wankomycyną lub linezolidem u pacjentów, którzy początkowo wydają się toksyczni lub u których nie uzyskano odpowiedzi na nafcylinę.

Sulfametoksazol i trimetoprim (Bactrim, Bactrim DS, Septra DS, Sulfatrim)

Trimetoprim: Hamuje reduktazę dihydrofolianową, blokując w ten sposób wytwarzanie kwasu tetrahydrofoliowego z kwasu dihydrofoliowego

Sulfametoksazol: Hamuje bakteryjną syntezę kwasu dihydrofoliowego poprzez konkurowanie z kwasem para-aminobenzoesowym

Nafcylina (Nalipen in Dextrose)

Leczenie zakażeń wywołanych przez gronkowce wytwarzające penicylinazę, a więc jest DOC w zakażeniach gronkowcami opornymi na penicylinę G. Nie należy stosować w leczeniu gronkowców wrażliwych na penicylinę G. W ciężkich zakażeniach początkowo stosować leczenie pozajelitowe, stosując bardzo duże dawki w bardzo ciężkich zakażeniach.

Penicylina G prokainowa

Długo działająca penicylina pozajelitowa (tylko IM) wskazana w leczeniu umiarkowanie ciężkich zakażeń wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na penicylinę G. Stosowana w leczeniu umiarkowanie ciężkich zakażeń skóry i struktur skórnych. U dorosłych podawać w głębokim wstrzyknięciu IM tylko w górny, zewnętrzny kwadrant pośladka. U niemowląt i małych dzieci lepszym miejscem podania może być środkowo-boczna strona uda.

Amoksycylina i klawulanian (Amoclan, Augmentin, Augmentin ES-600, Augmentin XR)

Połączenie leków, które rozszerza spektrum działania antybiotyków tej penicyliny na bakterie normalnie oporne na antybiotyki beta-laktamowe. Wskazana w zakażeniach skóry i struktury skóry wywołanych przez szczepy S. aureus wytwarzające beta-laktamazy. U dzieci >3 mo, dawkę należy ustalić na podstawie zawartości amoksycyliny. Ze względu na różny stosunek amoksycyliny do kwasu klawulanowego w 250-mg tabletkach (250/125) i 250-mg tabletkach do żucia (250/62,5), nie należy stosować 250-mg tabletek, dopóki dziecko nie będzie ważyło >40 kg.

Cefazolina

Półsyntetyczna cefalosporyna pierwszej generacji, która, wiążąc się z jednym lub większą liczbą białek wiążących penicyliny, zatrzymuje syntezę ściany komórkowej bakterii i hamuje wzrost bakterii. Działa głównie przeciwko florze skórnej, w tym S. aureus. Zazwyczaj stosowany samodzielnie do pokrycia skóry i struktury skóry. Całkowite dawki dobowe są takie same w przypadku podawania dożylnego/IM.

Cefaleksyna (Keflex)

Cefalosporyna pierwszej generacji, która hamuje wzrost bakterii poprzez hamowanie syntezy ściany komórkowej bakterii. Bakteriobójcza i skuteczna wobec szybko rosnących organizmów tworzących ściany komórkowe. Pierwotnie aktywna wobec flory skóry. Zazwyczaj stosowana do pokrywania struktur skóry oraz jako profilaktyka w drobnych zabiegach.

Clindamycyna (Cleocin)

Lincosamid stosowany w leczeniu poważnych zakażeń skóry i tkanek miękkich wywołanych przez większość szczepów gronkowców. Hamuje syntezę białek bakteryjnych poprzez hamowanie inicjacji łańcucha peptydowego w rybosomie bakteryjnym, gdzie wiąże się preferencyjnie z podjednostką rybosomalną 50S, hamując wzrost bakterii.

Gentamycyna

Antybiotyk aminoglikozydowy stosowany w zakażeniach bakteriami Gram-ujemnymi. Powszechnie stosowany w połączeniu z dwoma środkami przeciwko organizmom gram-dodatnim i jednym, który obejmuje beztlenowce.

Nie jest antybiotykiem pierwszego wyboru. Rozważyć zastosowanie tylko wtedy, gdy penicyliny lub inne mniej toksyczne leki są przeciwwskazane, gdy testy wrażliwości bakterii i ocena kliniczna wskazują na jej użycie oraz w zakażeniach mieszanych wywołanych przez wrażliwe szczepy gronkowców i drobnoustrojów gram-ujemnych.

Schematy dawkowania są liczne i są dostosowywane na podstawie CrCl i zmian objętości dystrybucji, jak również przestrzeni ciała, w której środek musi być rozprowadzony. Dawka gentamycyny może być podawana dożylnie lub dożylnie. Po każdym schemacie należy wykonać przynajmniej oznaczenie poziomu trough pobrane przy trzeciej lub czwartej dawce, 0,5 godziny przed podaniem; można oznaczyć poziom szczytowy 0,5 godziny po 30-minutowym wlewie.

Tobramycyna

Zastosowana w zakażeniach skóry, kości i struktur skórnych wywołanych przez S. aureus, Pseudomonas aeruginosa, Proteus species, Escherichia coli, Klebsiella species i Enterobacter species. Wskazany w ciężkich zakażeniach gronkowcowych, gdy penicylina lub inne potencjalnie mniej toksyczne leki są przeciwwskazane oraz gdy badanie lekowrażliwości bakterii i ocena kliniczna wskazują na zastosowanie leku. Aby zapobiec zwiększonej toksyczności spowodowanej nadmiernym stężeniem leku we krwi, nie należy przekraczać 5 mg/kg/d, chyba że monitoruje się stężenie leku w surowicy.

Erytromycyna (E.E.S., Ery-Tab, Eryped, Erythrocin, PCE)

Zastosowana w leczeniu zakażeń wywołanych przez wrażliwe szczepy, w tym S aureus. Hamuje syntezę białek zależną od RNA, prawdopodobnie poprzez stymulowanie odłączania peptydylowego t-RNA od rybosomów. Hamuje to wzrost bakterii.

Wiek, masa ciała i ciężkość zakażenia określają właściwe dawkowanie. Jeśli pożądane jest dawkowanie bid, połowa całkowitej dawki dobowej może być przyjmowana q12h. W przypadku cięższych zakażeń dawkę należy podwoić.

Wankomycyna

Wskazana u pacjentów, którzy nie mogą otrzymywać lub nie reagują na penicyliny i cefalosporyny lub u których występują zakażenia opornymi gronkowcami. W celu uniknięcia toksyczności, obecnie zaleca się oznaczenie stężenia trough wankomycyny po trzeciej dawce, pobranej 0,5 godziny przed kolejnym podaniem. U pacjentów, u których stwierdzono zaburzenia czynności nerek, należy dostosować dawkę na podstawie klirensu kreatyniny.

Stosowany w połączeniu z gentamycyną w profilaktyce u pacjentów uczulonych na penicyliny, poddawanych zabiegom w obrębie przewodu pokarmowego lub układu moczowo-płciowego.

Linezolid (Zyvox)

Wiąże się z bakteryjnym 23S rRNA podjednostki 50S w celu zapobiegania translacji białek; wywołuje również nieselektywne hamowanie MAO.

Oksacylina (Bactocill)

Bakteriobójczy antybiotyk, który hamuje syntezę ściany komórkowej poprzez wiązanie się z jednym lub większą liczbą białek wiążących penicylinę. Stosowany w leczeniu zakażeń wywołanych przez gronkowce wytwarzające penicylinazę. Może być stosowany do rozpoczynania terapii w przypadku podejrzenia zakażenia gronkowcowego.

.