Kryzys gospodarczy XIV wieku

14 wiek

Średniowieczna rewolucja gospodarcza XII i XIII wieku doprowadziła do rozkwitu działalności w Europie, a zwłaszcza we Francji. Został on jednak gwałtownie przerwany na początku XIV w. z powodu wielu wydarzeń: zmian klimatycznych, kryzysów w produkcji rolnej (w szczególności wielkiego głodu w latach 1314-1317), zniszczeń spowodowanych rozpoczęciem wojny stuletniej między Francją a Anglią w 1337 r., różnych klęsk poniesionych przez Cesarstwo Bizantyjskie, epidemii (Czarna Śmierć w latach 1347-1351, po której następowały kolejne epidemie aż do 1370 r.). Zwłaszcza w wyniku tych epidemii liczba ludności w niektórych regionach Europy zmniejszyła się o ponad połowę. Liczba ludności Francji powróciła do poziomu z roku 1320 dopiero około roku 1600. W tym kontekście ceny towarów gwałtownie spadły, a w całej Europie doszło do licznych przypadków niewypłacalności państwa oraz bankructw prywatnych banków: na przykład w 1345 r. Edward III angielski nie spłacił swojego długu, a florenckie banki Bardi i Perruzi zbankrutowały. Epidemia spowodowała również wzrost płac, ponieważ podaż siły roboczej stawała się coraz mniejsza.