The Miami Dolphins są przygotowane do ich największej inwestycji w pozycji rozgrywającego od, dobrze, może kiedykolwiek. Dolphins mieli całkiem imponującą kolekcję talentów draftowanych na pozycji rozgrywającego w historii franczyzy – tylko nie ostatnio. Delfiny były tymi, którzy wysłali kartę na Hall of Fame rozgrywającego Bob Griese (1967) i Dan Marino (1983), plus również wybierając Joe Theismann w 4 rundzie 1971 NFL Draft – chociaż zdecydował się zamiast grać trzy lata w Canadian Football League przed zejściem grać dla Washington.
Jeśli Delfiny były zdecydować się wziąć duży swing z ich 5 ogólny pick na rozgrywającego w tym sezonie, byłoby to najwyższe zespół ma wydraftowany rozgrywającego od wyboru Griese w 1967 roku. Tylko raz mają Dolphins drafted rozgrywającego wyżej niż to – kiedy wybrali QB Rick Norton 2nd ogólne w ich pierwszym w historii draftu jako American Football League franchise ekspansji w 1966.
Ostatnia dekada Dolphins rozgrywających w drafcie? Było ich tylko dwóch. A jeśli chcesz zbudować obszerną listę rozgrywających, których ten zespół wybrał w ciągu ponad 50 lat, musisz przejść około połowy historii franczyzy, aby zbudować jedną.
Oto lista ostatnich 10 rozgrywających, których Dolphins wybrali i gdzie zostali wybrani. Należy pamiętać, że Miami nie ma zdecydowanego plus starter na quarterback od Dan Marino powiesił swoje pady po sezonie 1999.
2016 – Brandon Doughty, 7. runda
2012 – Ryan Tannehill, 1. runda
2009 – Pat White, 2. runda
2008 – Chad Henne, 2. runda
2007 – John Beck, 2. runda
2001 – Josh Heupel, 6. runda
1998 – John Dutton, 6. runda
1992 – Mark Barsotti, 11. runda
1990 – Scott Mitchell, 4. runda
1988 – Kerwin Bell, 7. runda
To niesamowita lista, głównie dlatego, że odpowiedzią Dolphins na utratę Marino było niewybranie rozgrywającego ze znaczącym pickiem aż do 2007 roku – a ten został wykorzystany na Johna Becka z BYU, który rzucił 140 prób podań w karierze. Chociaż, aby być uczciwym wobec Becka, to 135 więcej prób podań niż Pat White rzucił w swojej karierze NFL po tym, jak został wybrany w drugiej rundzie zaledwie dwa lata później.
Oprócz Tannehilla, gdzie Dolphins kiedykolwiek znaleźli nawet umiarkowany sukces? Najlepszą szansę zespół miał w 2008 roku, ale Bill Parcells zdecydował się na wybór OT Jake’a Longa zamiast QB Matta Ryana, ponieważ czuł, że Henne będzie miał porównywalne powroty do Ryana jako gracza.
W ciągu 12 sezonów od czasu, gdy Falcons wybrali Ryana z 3. miejsca, rozgrywający zanotował ponad 50,000 jardów podaniowych, ponad 320 przyłożeń i rekord 109-80. Whoops – wielkie dzięki, Bill. Henne wciąż się tu kręci, ale ma więcej przechwytów w karierze niż przyłożeń i jest 18-35 jako starter w NFL.