Streszczenie

PIP: Kobiece obrzezanie (FC) jest „całkowite lub częściowe odcięcie żeńskich zewnętrznych narządów płciowych.” Istnieją 3 rodzaje FC: 1) Sunna, gdzie napletek łechtaczki jest usuwany; 2) wycięcie, które obejmowało usunięcie części lub całości łechtaczki wraz z częścią lub całością warg sromowych mniejszych; oraz 3) infibulacja lub obrzezanie faraońskie (najcięższy typ), które obejmuje wycięcie i usunięcie warg sromowych większych, pozostawiając jedynie niewielki otwór umożliwiający odprowadzanie moczu i płynów menstruacyjnych. FC wiąże się z wysokim ryzykiem zakażenia wirusem HIV, ponieważ jest często przeprowadzane bez znieczulenia i przy użyciu żyletki lub noża. Szkody wykraczają poza fizyczne – obejmują one długoterminowe skutki uboczne dla zdrowia fizycznego i psychicznego kobiet. Międzynarodowa walka przeciwko FC obejmuje szereg aktów prawnych i politycznych: 1) W 1946 r. brytyjski rząd kolonialny podjął jeden z najwcześniejszych wysiłków tego rodzaju, czyniąc faraońskie obrzezanie w Sudanie przestępstwem i podlegającym karze więzienia; 2) W 1959 r. Egipt uchwalił prawo czyniące obrzezanie nielegalnym; 3) W 1977 r. Specjalny Komitet Organizacji Pozarządowych ds. Praw Człowieka ONZ we współpracy z WHO i UNICEF zorganizował podkomisję do zbadania statusu kobiet w 20 krajach afrykańskich i opublikował raport; 4) W 1979 roku WHO zorganizowała w Sudanie konferencję zatytułowaną „Tradycyjne praktyki wpływające na zdrowie kobiet i dzieci”, której wyniki zostały opublikowane w raporcie; 5) W 1980 roku WHO zakazała praktyki FC; 6) W 1984 roku w Dakarze (Senegal) odbyło się ogólnoafrykańskie seminarium, na którym powołano Międzyafrykański Komitet Przeciwko Szkodliwym Praktykom Dotyczącym Kobiet i Dzieci (IAC); 7) W 1985 roku Konferencja ONZ w Nairobi na temat Dekady Kobiet przyjęła rezolucje przeciwko okaleczaniu seksualnemu; 8) W 1988 roku 39 Zgromadzenie WHO / Regionu Afryki przyjęło rezolucję wzywającą do zniesienia okaleczania seksualnego kobiet. Prezydenci kilku krajów afrykańskich potępili FC, w tym Beninu, Burkina Faso, Kenii, Senegalu, Dżibuti, Gwinei Bissau i Mali.